Με τις θερµοκρασίες στα ύψη λόγω θέρους, οι Τζιν και Τόνικ φόρεσαν την πιο καλοκαιρινή τους διάθεση και κατηφόρισαν µαζί µε φίλους προς – πού αλλού; – την παραλία. Ξεκίνησαν εκείνο το βράδυ της Πέµπτης στο τέλος του Ιουνίου µε αρχικό προορισµό ένα beach bar, το Bolivar µέσα στην Ακτή του Ηλιου, στον Αλιµο, για χαλαρό ποτό πάνω στην άµµο. Διαπιστώνοντας όµως ότι είχε βραδιά house party, έκαναν µεταβολή και κατευθύνθηκαν προς το κοντινό Sea n’ City (παραλία Αλίµου 10, στην παλιά Ostria).
Sea n’ City
Το µεγάλο και άνετο αυτό µαγαζί διαθέτει τεράστιο ντεκ που βλέπει απέναντι στη θάλασσα. Η Τζιν, η Τόνικ και οι φίλοι τους βολεύτηκαν στην εξωτερική µπάρα, όπου ο ευγενικός µπάρµαν από την πρώτη στιγµή προσφέρθηκε να βοηθήσει στην επιλογή κοκτέιλ. Τελικώς, η Τζιν διάλεξε ένα «πειραγµένο» µοχίτο µε ροδάκινο, ενώ η Τόνικ ένα Mai Tai (κοκτέιλ €9). Η υπόλοιπη παρέα κινήθηκε σε πιο straight ποτά (στα €7,5, µπίρες €5,5-€6,5, κρασί στα €5,5). Και εκεί που έλεγαν ότι θα χαλαρώσουν, η µουσική (κλασικό παραλιακό mix µε mainstream µπιτάτες επιλογές και απίστευτες παρεµβολές Αννας Βίσση και Σάκη Ρουβά) δοκίµαζε επικίνδυνα την ήρεµη διάθεσή τους. Ευτυχώς που τα συνοδευτικά ποπκόρν – ήρθαν ζεστά – ξεγέλασαν για λίγο τον πόνο στα αφτιά, ενόσω η παρέα έπινε τα (καλούτσικα) ποτά της.
Αποφασίζοντας πως η παραλιακή δεν τους πήγαινε, όλοι συµφώνησαν να µεταφερθούν πιο νότια και πιο «µέσα», στα µπαρ της Γλυφάδας, σε απόσταση ασφαλείας από τη θάλασσα.
Mikrό-kiss the future
Η Γλυφάδα είναι µια κλασική πιάτσα (σε ό,τι αφορά κυρίως µεγάλα café που το βράδυ λειτουργούν ως µπαρ) η οποία, όµως, το τελευταίο διάστηµα έχει εµπλουτιστεί µε πιο προχωρηµένες µπαροκαταστάσεις. Η παρέα βρέθηκε τελικώς στο Mikrό-kiss the future (Κύπρου 13, Γλυφάδα – το άνοιξαν κάποιοι από τους ιδιοκτήτες του παλιού Μικρό, το οποίο όµως επίσης ξανάνοιξε και βρίσκεται στην οδό Λαοδίκης 33-35). Καλαίσθητος κήπος µε φυτά, µεγάλοι πάγκοι και περιµετρικά τραπέζια, καθώς και αιώρες κρεµασµένες σε σηµεία-κλειδιά. Ωραίος (και πολύς) κόσµος κάθε ηλικίας, ζωντανή ατµόσφαιρα και καλά ποτά (ποτό στα €6, κρασί στα €4 και κοκτέιλ γύρω στα €10, τα οποία σερβίρονται ακόµη και σε… µπιµπερό). Η ώρα ήταν ήδη προχωρηµένη για περίπλοκες επιλογές και έτσι η Τζιν κατέφυγε στο αγαπηµένο της (λευκό πλέον, λόγω εποχής) κρασί, ενώ η Τόνικ προτίµησε ένα Martini Βianco.
Καθώς η µουσική από το εσωτερικό του µαγαζιού έφθανε αµυδρά, όταν άνοιγε η πόρτα, ως τον κατάµεστο κήπο, η παρέα επιτέλους χαλάρωσε, συζητώντας και πίνοντας τα ποτά της. Ωστόσο, στα δωµάτια του παλιού, ανακαινισµένου σύµφωνα µε τις ανάγκες σπιτιού ο κόσµος χόρευε σε ρυθµούς dance µε κέφι.
Συµπέρασµα
Το στυλ Sea n’ City δεν ταίριαξε και τόσο στις Τζιν και Τόνικ, οι οποίες βρήκαν περισσότερο τον εαυτό τους στον κήπο – και ας µην είχαν την άµµο στα πόδια τους.
