Η Μπάγερν Μονάχου αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για πέμπτη φορά στην ιστορία της καθώς επικράτησε 2-1 στον γερμανικό εμφύλιο της Μπορούσια Ντόρτμουντ. Το νικητήριο γκολ πέτυχε ο Ολλανδός Ρόμπεν στο 89′. Προηγουμένως οι Βαυαροί είχαν προηγηθεί με τέρμα του Μάντζουκιτς στο 60′, ενώ οι Βεστφαλοί ισοφάρισαν με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Γκιουντοχάν στο 68’…

Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ στο γήπεδο Ουέμπλεϊ του Λονδίνου ήταν καταπληκτικός. Οι δύο… γερμανίδες που προηγουμένως είχαν αποκλείσει στους ημιτελικούς τις πολυδιαφημισμένες και… ιλουστρασιόν Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, επιβεβαίωσαν στο έπακρο τη φήμη τους αποδίδοντας θαυμάσιο ποδόσφαιρο για 93’.

Από τον εναρκτήριο σφύριγμα του ιταλού ρέφερι κ. Ριτσόλι τόσο οι Βαυαροί του γερόλυκου κόουτς κ. Γιουπ Χάινκες, όσο και οι Βεστφαλοί του ανερχόμενου κ. Γιούργκεν Κλοπ κυνήγησαν το γκολ, δίχως σκοπιμότητες και καθυστερήσεις. Ταχύτητα, ρυθμός, πάθος, ένταση, αμέτρητες φάσεις για γκολ και αρκετό σασπένς συνέθεσαν την εικόνα ενός γεμάτου τελικού που ικανοποίησε και τους πιο απαιτητικούς ποδοσφαιρόφιλους.

Στο τέλος ωστόσο μόνο μία ομάδα θα έγραφε ιστορία κατακτώντας το βαρύτιμο τρόπαιο. Κι αυτή ήταν η… βασίλισσα Μπάγερν Μονάχου, η οποία έπειτα από δύο χαμένους τελικούς τα τελευταία τρία χρόνια (το 2010 από την Ιντερ και το 2012 από την Τσέλσι) επέστρεψε στον ευρωπαϊκό θρόνο δώδεκα έτη μετά τον νικηφόρο τελικό επί της Βαλένθια το 2001.

Μεγάλος πρωταγωνιστής για τους Βαυαρούς ήταν ο σπουδαίος ολλανδός μεσοεπιθετικός Αριεν Ρόμπεν, ο οποίος επί πολλά έτη κουβαλούσε τη στάμπα του ηττημένου, καθώς παρά τη σημαντική πορεία που είχε διαγράψει με τις φανέλες της Αϊντχόφεν, της Τσέλσι, της Ρεάλ Μαδρίτης, της Μπάγερν αλλά και της εθνικής Ολλανδίας, ουδέποτε κατά το παρελθόν είχε κατορθώσει να πανηγυρίσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο.

Και τι καλύτερο για τον πληθωρικό 30χρονο εξτρέμ να φτάσει (επιτέλους) στην κορυφή της Ευρώπης με ένα προσωπικό γκολ στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Ουσιαστικά όταν η μπάλα έφυγε από το αριστερό του πόδι και κατέληξε στα δίχτυα της Μπορούσια, κι αφού προηγήθηκε η καταπληκτική ασίστ με τακουνάκι του Γάλλου Ριμπερί, ο Ρόμπεν ήξερε ότι αυτό το τέρμα θα έσβηνε δια παντός τον χαρακτηρισμό του «λούζερ».

Την ίδια στιγμή, στον πάγκο της Μπάγερν ο 67χρονος κ. Χάινκες, ένας ζωντανός θρύλος του γερμανικού ποδοσφαίρου, πανηγύριζε έξαλλα το γκολ του «ιπτάμενου Ολλανδού» που θα έβαζε ένα ονειρεμένο τέλος σε μια 50χρονη (!) ποδοσφαιρική καριέρα γεμάτη τίτλους, επιτυχίες και δόξα. Από το 1963 που άρχισε επαγγελματικά το ποδόσφαιρο κατέκτησε τα πάντα: ως παίκτης, ένα Μουντιάλ, ένα Euro, ένα UEFA, τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο και ως προπονητής δύο Τσάμπιονς Λιγκ και από τρία πρωταθλήματα και Κύπελλα Γερμανίας.

Στην αντίπερα όχθη, η ανερχόμενη και νεανική δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου Ντόρτμουντ μολονότι έδωσε μια σπουδαία μάχη, έπεσε ηρωικά, αποδεικνύοντας ότι (αν και έχει πλησιάσει) ακόμη απέχει πολύ από το να αποκτήσει τη βαριά φανέλα των Βαυαρών. Το ίδιο ισχύει και για τον… νεοσσό (μπροστά στον πολύπειρο Χάινκες) αλλά εξαιρετικό προπονητή της Μπορούσια κ. Κλοπ, ο οποίος απέδειξε ότι διαθέτει το «μαγικό» άγγιγμα και την ικανότητα να χτίζει ομάδες από το μηδέν. Κι αν μη τι άλλο, η Ντόρτμουντ της τελευταίας τριετίας αποτελεί ένα σύνολο άξιο θαυμασμού και για το εξαίσιο ποδόσφαιρο που αποδίδει αλλά και για τη φιλοσοφία που εφαρμόζει ως κλαμπ την τελευταία δεκαετία, κι αφού προηγουμένως ήρθε αντιμέτωπη με την πτώχευση…

Οσον αφορά το αγωνιστικό σκέλος, το πρώτο ημίχρονο ήταν υπόθεση των δύο τερματοφυλάκων οι οποίοι με τις εξαιρετικές επεμβάσεις τους κράτησαν ανέπαφες τις εστίες τους. Ο Νόιερ της Μπάγερν απέκρουσε τέσσερις φορές στα πρώτα 22 λεπτά, ενώ άλλες τρεις φορές επενέβη καθοριστικά ο Βαϊντενφέλερ της Ντόρτμουντ. Το 0-0 του α’ ημιχρόνου ήταν δικό τους έργο.

Στο β’ ημίχρονο, τα δεδομένα άλλαξαν καθώς η Μπάγερν στην πρώτη καλή φάση που δημιούργησε στο 60’ σκόραρε. Ο Ριμπερί βρήκε τον Ρόμπεν, που πρόλαβε τον Βαϊντενφέλερ και έστειλε τη μπάλα ανάμεσα στον Χούμελς και τον Σούμποτιτς. Εκεί, ο Μάντζουκιτς σε άδειο τέρμα την έσπρωξε στα δίχτυα και άνοιξε το σκορ για τους Βαυαρούς.

Ωστόσο, η ισορροπία στο σκορ επανήλθε άμεσα χάρη σε μια γκάφα του Ντάντε. Ο βραζιλιάνος αμυντικός αντί να διώξει την μπάλα κλότσησε τον Ρόις εντός της περιοχής της Μπάγερν δίνοντας την ευκαιρία στην Ντόρτμουντ να ισοφαρίσει με πέναλτι. Ο Γκιουντοχάν ήταν εύστοχος και ισοφάρισε στο 68′.

Στο 72′ ο Σούμποτιτς πρόλαβε να απομακρύνει πάνω στο γραμμή το πλασέ του Μάντζουκιτς κι ενώ ο Ρόμπεν ήταν έτοιμος να σκοράρει, ενώ τέσσερα λεπτά αργότερα ο Βαϊντενφέλερ απέκρουσε εντυπωσιακά σουτ-βολίδα του Αλάμπα. Στο 87′, και πάλι ο αρχηγός της Ντόρτμουντ κράτησε την ομάδα του ζωντανή αποκρούοντας δυνατό σουτ του Σβαϊνστάιγκερ από το ύψος της περιοχής.

Την τελευταία λέξη όμως την είπε ο Ρόμπεν, ο οποίος με ένα πλασέ μέσα από την περιοχή «έγραψε» το τελικό 2-1 στο 89′ χαρίζοντας στην Μπάγερν το Τσάμπιονς Λιγκ…

Διαιτητής: Νίκολα Ριτσόλι (Ιταλία)

Κίτρινες: Ντάντε, Ριμπερί – Γκροσκρόιτς

ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ (Γιουπ Χάινκες): Νόιερ, Λαμ, Μπόατενγκ, Ντάντε, Αλάμπα, Σβαϊνστάιγκερ, Χάβι Μαρτίνεθ, Ρόμπεν, Μίλερ, Ριμπερί (90΄ Λουϊς Γκουστάβο), Μάντζουκιτς (+90΄ Γκόμεζ).

ΜΠΟΡΟΥΣΙΑ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ (Γιούργκεν Κλοπ): Βαϊντενφέλερ, Πίστσεκ, Χούμελς, Σούμποτιτς, Σμέλτσερ, Μπέντερ (+90΄ Σαχίν), Γκιουντοχάν, Μπλαζικόφσκι (+90΄ Σίμπερ), Ρόις, Γκροσκρόιτς, Λεβαντόφσκι.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης

Ρεάλ Μαδρίτης 9 (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002)

Μίλαν 7 (1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007)

Μπάγερν Μονάχου 5 (1974, 1975, 1976, 2001, 2013)

Λίβερπουλ 5 (1977, 1978, 1981, 1984, 2005)

Μπαρτσελόνα 4 (1992, 2006, 2009, 2011)

Άγιαξ 4 (1971, 1972, 1973, 1995)

Ίντερ 3 (1964, 1965, 2010)

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3 (1968, 1999, 2008)

Μπενφίκα 2 (1961, 1962)

Γιουβέντους 2 (1985, 1996)

Νότιγχαμ Φόρεστ 2 (1979, 1980)

Πόρτο 2 (1987, 2004)

Τσέλσι 1 (2012)

Σέλτικ 1 (1967)

Αμβούργο 1 (1983)

Στεάουα Βουκουρεστίου 1 (1986)

Μαρσέιγ 1 (1993)

Φέγενοορντ 1 (1970)

Άστον Βίλα 1 (1982)

Αϊντχόφεν 1 (1988)

Ερυθρός Αστέρας 1 (1991)

Ντόρτμουντ 1 (1997)