Η πρόθεση της θέσπισης 2 φορολογικών συντελεστών στα εισοδήματα που προέρχονται από εκμίσθωση ακινήτων, ενώ φαίνεται λογική, έχοντας υπόψη και την σωρεία των λοιπών φορολογικών επιβαρύνσεων, εντούτοις υποκρύπτει σαφείς ενδείξεις, αν μη τι άλλο, απουσίας επαφής με την πραγματικότητα.
Είναι γεγονός πως αρκετοί φορολογούμενοι ενισχύουν το εισόδημά τους με εκμετάλλευση μη ιδιοχρησιμοποιουμένων παγίων περιουσιακών στοιχείων. Οι περισσότεροι απέκτησαν τα εν λόγω ακίνητα με σκληρή δουλειά, παράλληλα με την «φρύξη» της γνωστής λέξης που είναι γνωστή στους μελετητές της Ευρωπαϊκής στρατιωτικής ιστορίας του 19ου αιώνος. Αρκετοί, ωστόσο, κατέχουν αρκετά, είτε από κληρονομιά είτε από άλλους, κατά το πλείστον «αδήλωτους» πόρους. Άλλωστε, η απαλλαγή «πόθεν έσχες» για την α΄κατοικία, ισχύουσα για ενήλικα άτομα, έδωσε την ευκαιρία λαμπρών «λευκάνσεων» χιλιάδων περιπτώσεων «καραμπινάτης» φοροδιαφυγής ή «ξεπλύματος» προϊόντος παράνομης δράσης.
Το θετικό αποτέλεσμα της αύξησης του Α.Ε.Π, της στήριξης εκατοντάδων κλάδων εργασίας και της απασχόλησης δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στα επαγγέλματα της «οικοδομής», δεν σημαίνει ότι «αθωώνει» όσους δεν απέκτησαν, όλα όσα κατέχουν, νομίμως. Το θέμα σχετίζεται με όσους δηλώνουν το σύνολο των μισθωμάτων που εισπράττουν από τους εκμισθωτές τους (όταν το δηλώνουν, μη αναφέροντας «ΚΕΝΟ» στο έντυπο φορολογίας εισοδήματος). Αυτοί λοιπόν, άσχετα με το ύψος του δηλούμενου ποσού, θα φορολογούνται, σύμφωνα με το Ν/Σ, με ποσοστό 10% έως τις 10.000/έτησίως και με το διπλάσιο για το υπερβάλλον.
Ας δεχθούμε, για την οικονομία του κειμένου πως, ο σταθερός συντελεστής φόρου είναι ενδεχόμενο να ελαττώσει το ύψος του αιτουμένου μισθώματος. Από την άλλη πλευρά, ο μοναδικός συντελεστής για το υπερβάλλον ποσό, εισάγει ένα ζήτημα φορολογικής ισότητας.
Η πρόταση που εκτίθεται έχει ως εξής:
-Ναι μεν στον «χαμηλό» συντελεστή, μόνον όταν το υπόλοιπο των εισοδημάτων δεν υπερβαίνει τον λόγο «2:1». Δηλαδή, σύνολο εισοδήματος 30.000 Ευρώ/φορολογούμενο.
-Για τα μισθώματα που υπερβαίνουν το όριο των 10.000, φορολόγηση με διαφορετικούς κλιμακούμενους συντελεστές για τις κατοικίες και τα επαγγελματικά ακίνητα, έστω -10/15 μονάδες από την αντίστοιχη κλίμακα.
Για την «ανισσοροπία» του πράγματος, το παρακάτω παράδειγμα είναι-νομίζω- αρκετό: Έστω συνταξιούχος που, εκτός της συντάξεώς του, έστω 10.000/έτος, ενισχύει τα εισοδήματά του με την εκμίσθωση 2 καταστημάτων στο ισόγειο της κατοικίας του, από τα οποία και εισπράττει 500+800/Ευρώ μηνιαίως. Η φορολογία του θα ανέλθει στο ποσό των 1300Χ12Χ10% πλέον 50% προκαταβολής φόρου, ήτοι 1560+156=1716 Ευρώ. Το ενδεχόμενο ο εν λόγω να μην εκμισθώσει τα ακίνητα και το 2014, ουδόλως απασχολεί τους συντάκτες του Ν/Σ.
Αντίθετα, κάτοικος μικρού,πλην τουριστικού νησιού των Κυκλάδων, δηλώνοντας μόνον προνοιακό βοήθημα (ΟΓΑ), δηλώνει ότι εκμισθώνει επαγγελματικό χώρο στην εμπορική περιοχή του νησιού έναντι ποσού που προσαρμόζει στην «αντικειμενική» αξία που έχει ορίσει η Δ.Ο.Υ. της περιοχής. Το πόσο ειλικρινείς είναι αμφότεροι εκμισθωτής και μισθωτής, το αφήνω στην κρίση του αναγνώστη.
Παρακαλώ να με διαφωτίσετε για την αφέλεια των αποριών μου.