Οι εκλογές στα πανεπιστήμια

«Ελευθερία είναι το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι επιτρέπουν οι νόμοι»

Η Παιδεία για εμάς τους Ελληνες από την Αρχαιότητα είναι ύψιστο αγαθό.

Ειδικότερα στις μέρες μας, που οι πολίτες συνθλίβονται κάτω από την οικονομική κρίση και η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται, η Παιδεία πρέπει να αποτελεί το καταφύγιο της ελπίδας για καλύτερο μέλλον και την κιβωτό της συνέχειάς μας.

Η ανωτάτη Παιδεία αποτελεί το απόσταγμα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, και επομένως επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος στη διατήρηση της ελπίδας και της προοπτικής.

Για τον λόγο αυτόν, στη σύγχρονη Ελλάδα τo ελληνικό Σύνταγμα προσδιορίζει ότι η εκπαίδευση είναι πρωταρχική μέριμνα του κράτους. Και επομένως η Παιδεία διέπεται από τους νόμους της Πολιτείας, οι οποίοι νόμοι είναι επόμενο να τροποποιούνται προσαρμοζόμενοι στις τρέχουσες κοινωνικές, πολιτικές, επιστημονικές και οικονομικές συνθήκες.

Προσφάτως η νομοθετική εξουσία νομοθέτησε νέο νομικό πλαίσιο που αφορά την ανωτάτη Παιδεία, στην προσπάθεια υπερκέρασης στρεβλώσεων και δυσλειτουργιών, αλλά κυρίως στην προσπάθεια εξωστρέφειας των πανεπιστημίων μας.Το νομικό αυτό πλαίσιο, εκτός των άλλων διαρθρωτικών αλλαγών, προβλέπει αλλαγή τρόπου διοικήσεως των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, εισάγοντας τον θεσμό των Συμβουλίων Διοίκησης, που θα προκύψουν από καθολική ψηφοφορία των μελών του διδακτικού προσωπικού. Σε αυτόν τον θεσμό από ομάδες της πανεπιστημιακής κοινότητος προβάλλεται σθεναρή αντίδραση, που καταλήγει σε ματαίωση εκλογικών διαδικασιών. Τα επιχειρήματά τους είναι πολλά, ετερόκλητα και δεν έχω πρόθεση να τα σχολιάσω. Παραμένω στη διαπίστωση της άρνησης εφαρμογής του νόμου. Βέβαια θα αντιτείνει κάποιος ότι οι νόμοι για να είναι ενεργοί και αποτελεσματικοί θα πρέπει να ευρίσκονται σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα και τις κοινωνικές ανάγκες, υπό τη στενή ή την ευρεία έννοια.

Στην προκειμένη όμως περίπτωση, της άρνησης εφαρμογής του νέου νόμου, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τούτο συμβαίνει. Αντιθέτως, ο νόμος ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων, και οι αρνητές του δεν φαίνεται να εκφράζουν πλειοψηφική άποψη. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το επίσημο συλλογικό όργανο των μελών ΔΕΠ, η ΠΟΣΔΕΠ, έχει πάρει θετική επίσημη θέση ως προς την εφαρμογή του νέου νόμου.

Αλλωστε οι υποψηφιότητες για την εκλογή μελών των συμβουλίων συνηγορούν στο ότι ο νέος θεσμός έχει μεγάλη απήχηση στην πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητος.

Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, π.χ., μεταξύ των δεκαέξι υποψηφίων διακρίνει κανείς εξαιρετικές προσωπικότητες του ακαδημαϊκού μας χώρου, με μεγίστη απήχηση και αναγνωρισιμότητα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αλλά και με αποτυπωμένο σημαντικό ως τώρα διοικητικό έργο στα όργανα του Πανεπιστημίου από κορυφαίες θεσμικές θέσεις, τις οποίες είναι σημαντικό να συνεχίσουν να υπηρετούν.

Η κοινωνία που στενάζει, οι πολίτες που αγωνιούν για το αύριο και οι νέοι Ελληνες που διψούν για γνώση μάς παρακολουθούν.

Τώρα είναι η ώρα της υπέρβασης σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο…

Ας μείνουμε ενωμένοι προασπίζοντας την ιδέα του μεγάλου δημόσιου Πανεπιστημίου, στην υπηρεσία των νέων, της κοινωνίας και της Ελλάδας. Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο είπε: «Συγχωρήστε τον που πιστεύει ότι οι συνήθειες της φυλής του είναι νόμοι του Σύμπαντος»…