Καλόν είναι να μην γίνονται δηλώσεις του τύπου : «Στις μεγάλες δοκιμασίες βγαίνουν νικητές όσοι δεν φοβούνται την αλήθεια», (Αντώνης Σαμαράς, στα εγκαίνια της ΔΕΘ). Μόλις χθες, η τρόϊκα, έβγαλε σκάρτα τα 6 από τα 11,6 δις του τελευταίου μέτρου (του τελευταίου, εύχομαι, αδύναμου κρίκου των κυβερνητών μας), για το οποίο, μεγάλη προσπάθεια κατέβαλε, είναι αλήθεια, να μας πείσει για το απαραίτητο. Τι σημαίνει αυτό, νομίζω πως όλοι το αντιλαμβανόμαστε. Φτου κι απ’ την αρχή. Νέες περικοπές, νέοι φόροι. Οριζόντιες, υποδεικνύει η τρόϊκα και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67.
Ποια θα είναι η παραγωγή ενός 67χρονου, φυσικά και δεν τους ενδιαφέρει. Ίσως γιατί, αυτοί στα 67 τους θα κάνουν ολοετείς διακοπές σε κάποιο νησί της Καραϊβικής ή στη χειρότερη περίπτωση (για μας) θα συναποφασίζουν για το πότε θα πρέπει να περάσουμε τον Αχέροντα. Και άντε να έρθει η ώρα, αφού θε’ να ’ρθει, αλλά, αν δεν έχει μείνει ούτε ο οβολός για τον γιό του Ερέβους, που θα τριγυρνάμε, αλήθεια, Μένιπποι δύσκολα θα γίνουμε. Stop, εδώ.
Πάω να ξεφύγω από το θέμα μου, που είναι οι δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού μας. Επιστρέφω, λοιπόν. Ποιος φοβάται την αλήθεια κ. πρωθυπουργέ; Όχι, δεν φοβάμαι την ανεργία, που έχει πάρει τον κατήφορο και δεν λέει να σταματήσει, ούτε πάνω σε τοίχο. Δεν φοβάμαι, που ήδη τρία χρόνια άνεργος, θα παραμείνω για άλλα τόσα, ίσως και παραπάνω. Δεν φοβάμαι, την εργασία και είμαι πρόθυμος να προσφέρω, ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες και αντίξοες συνθήκες. Δεν φοβάμαι, για την ανέχεια της οικογένειας μου και την αγωνία της, για την εξασφάλιση του καθημερινού άρτου. Δεν φοβάμαι, για τα παιδιά μου, που δεν θα αποκτήσουν τη μόρφωση που επιθυμούν ή αυτή που τους ταιριάζει. Δεν φοβάμαι, να τους βλέπω να γυρίζουν στο σπίτι, απογοητευμένοι, από το ψάξιμο, έστω, για μιας ημέρας εργασία, για ένα ευτελές μεροκάματο. Δεν φοβάμαι, για τους γέροντες γονείς μου, που την πενιχρή τους σύνταξη, αναγκαστικά την κόβουν στη μέση, για να πληρώσει ο γιος τους τη δόση του δανείου του. Δεν φοβάμαι την αλήθεια που με περιβάλει και με πλημμυρίζει κ. πρωθυπουργέ, ήμουν και ελπίζω να παραμείνω νικητής στη ζωή.
Φοβάμαι, την δική σας αλήθεια, αυτήν που μας κρύβετε. Eίπατε: “πολλές από τις περικοπές είναι επώδυνες, αλλά δεν γίνεται αλλιώς”. Λάθος, κ. πρωθυπουργέ. Γίνεται. Περικόψτε από όσους έχουν “ληστέψει” το δημόσιο χρήμα, από όσους θησαύρισαν με το αμαρτωλό κακέκτυπο του επιχειρείν. Τους γνωρίζετε πολύ καλά, αλλά δεν τολμάτε ούτε να χτυπήσετε την πόρτα τους.
Eίπατε: “η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τελειώσει το σκάνδαλο της γραφειοκρατίας και της φοροδιαφυγής”. Λάθος, κ. πρωθυπουργέ. Αν η γραφειοκρατία είναι σκάνδαλο, η φοροδιαφυγή είναι κλοπή και νόμοι υπάρχουν, εσείς τους έχετε ψηφίσει, αδυνατώ να πιστέψω, ότι, δεν γνωρίζετε τι ψηφίζατε. Εφαρμόστε τους, λοιπόν, σε όσους έχουν φοροδιαφύγει. Eίπατε: “η εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών και η περικοπή του ελλείμματος είναι βήματα για την ανάκτηση της αξιοπιστίας”. Λάθος, κ. πρωθυπουργέ. Ένα αναξιόπιστο κράτος δεν γίνετε ποτέ αξιόπιστο ξεπουλώντας τα ιμάτιά του. Μετά το “στριπτίζ”, αλήθεια, τι άλλο μένει για να πουληθεί;
Είπατε: “Μόλις ανακοπεί η πτωτική πορεία θα αποκαταστήσετε τις αδικίες……”. Μας εμπαίζετε κ. πρωθυπουργέ. Γνωρίζετε, ότι, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον (είπατε: σε δυο χρόνια, το φως στο τούνελ). Γνωρίζετε από τα στοιχεία που έχετε στη διάθεσή σας την εκτίμηση για την πορεία και την διάρκεια της ύφεσης. Αν και πότε θα εμφανισθεί πλεόνασμα. Οι περικοπές, ούτε προσωρινές είναι, ούτε οι τελευταίες, δυστυχώς.
Επιμένετε, σε κάθε ευκαιρία, να επαναλαμβάνετε, σαν να πρόκειται για έκθεση ιδεών, ότι, “τη μάχη με το εκτός Ελλάδας λόμπι της δραχμής την κερδίζουμε, μένει να κερδίσουμε και τη μάχη με το εντός Ελλάδας λόμπι της δραχμής”. Ολισθαίνετε κ. πρωθυπουργέ, με αυτά τα ψευτοδιλήμματα δεν πείθετε κανείς πια. Απόφαση για έξοδο της χώρας από το ευρώ, μόνον η εκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να πάρει, υπό προϋποθέσεις. Αν από την επιστροφή στη δραχμή, δημιουργούνται συνθήκες να βγει κερδισμένος κάποιος, σίγουρα αυτός δεν είναι ο λαός.
Είτε είναι εκτός, είτε είναι εντός, αυτό που αποκαλείτε λόμπι της δραχμής, έχει τα “προσόντα” και τα “μέσα” για να τα καταφέρει. Έχει τον έλεγχο της ροής των κεφαλαίων και την δυνατότητα χειραγώγησης της κυβέρνησης. Επομένως, είσαστε ο μοναδικός υπεύθυνος για να αποκαλύψει, αν κάποιοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κυβέρνησή σας. Υποπέσατε σε φάουλ και μάλιστα εντός της περιοχής. Πέναλτυ, δηλαδή. Το τέρμα μοιάζει να είναι τεράστιο και χωρίς δοκάρια, το μοιραίο έρχεται.
Ελπίζω να είναι το ίδιο και το τέρμα της αντιπάλου μας σήμερα το βράδυ, να τα καταφέρει η εθνική μας και να μας δώσει λίγη χαρά. Μοιάζει να είναι η μόνη που μπορεί να μας κάνει, έστω για δυο σαρανταπεντάλεπτα, να χαμογελάσουμε. Εύχομαι, ακόμη, να παίξει σήμερα, έστω και ως αλλαγή, ο Claus και να βάλει το γκόλ που θα μας αναγκάσει, έστω και με τον τρόπο αυτό, να σηκωθούμε, για λίγο, από τον καναπέ μας.
