Η κρίση χρέους των κρατών επιφέρει έντονες διακυµάνσεις στις αγορές νοµισµάτων. Το ευρώ αναµένεται να υποχωρήσει έναντι όλων των νοµισµάτων παγκοσµίως, ενώ τα αγγλοσαξονικά νοµίσµατα (δολάριο ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλίας και στερλίνα Μεγάλης Βρετανίας) θα διατηρήσουν την ισχύ τους έναντι του ευρώ αλλά θα χάσουν µερική ως προς τα νοµίσµατα των αναδυόµενων αγορών. Πιο συγκεκριµένα, το δολάριο ΗΠΑ αναµένεται να κυµανθεί µεταξύ 1,15 και 1,45 έναντι του ευρώ και µεταξύ 80 και 110 έναντι του γεν Ιαπωνίας.
Ορισµένοι αναλυτές αναφέρουν ότι παρατηρείται σηµαντική επιδείνωση της τεχνικής εικόνας της ισοτιµίας ευρώ/δολαρίου, η οποία συνάδει και µε τα επιδεινούµενα θεµελιώδη σε σχέση µε τις ΗΠΑ (νοµισµατική κυκλοφορία, δείκτες οικονοµικής δραστηριότητας, εµπορικά ισοζύγια, καµπύλες επιτοκίων κτλ.). Παράλληλα εκτιµούν ότι η ισοτιµία παραµένει ακριβή σε σχέση µε τα επίπεδα και την πορεία των θεµελιωδών αυτών αλλά και τις δοµικές ατέλειες του ευρώ.
Βέβαια µεγάλο µέρος της αβεβαιότητας σχετίζεται µε πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε σηµαντική ανάκαµψη της ισοτιµίας. Ακόµη και σε αυτή την περίπτωση όµως οι κυκλικές δυνάµεις που ευνοούν το δολάριο, αλλά και αβεβαιότητες στην εφαρµογή όποιων θετικών ανακοινώσεων, θα µπορούσαν να βάλουν ένα ανώτατο όριο στο ευρώ. Ο 12µηνος στόχος για το ευρώ βρίσκεται στο 1,28 για πολλούς αναλυτές νοµισµάτων, αν και µέσα στο 2012 εκτιµάται ότι τιµές ως και το 1,15 θα ήταν πιθανές.
Οι µεγάλες short (πτωτικές) θέσεις στο ευρώ θα επιβραδύνουν την ταχύτητα ανατίµησης του δολαρίου και θα προκαλέσουν έντονες διακυµάνσεις, ωστόσο δεν θα αλλάξουν την τάση.
Ορισµένοι αναλυτές εµφανίζονται περισσότερο επιφυλακτικοί στις προβλέψεις τους για την ισοτιµία ευρώ/δολαρίου, αν και εκτιµούν ότι το ευρώ είναι πιο πιθανό να κινηθεί προς τα 1,10 δολάρια παρά προς τα 1,50 δολάρια, ωστόσο δεν είναι σίγουροι αν θα δούµε κάτι από τα δύο.
Οι δύο ιδέες της Goldman Sachs Asset Management για το 2012 είναι το ενδεχόµενο «βουτιάς» 14% του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ και άνοδος σχεδόν 30% του αµερικανικού δολαρίου έναντι του γεν. Ετσι προτείνει αύξηση των τοποθετήσεων στην ισοτιµία ευρώ/φράγκου, βασιζόµενη στην εκτίµηση ότι η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας θα αναλάβει ακόµη πιο επιθετική δράση στην κατεύθυνση αποδυνάµωσης του ελβετικού φράγκου.
Παράλληλα προτείνει αύξηση των επενδυτικών θέσεων στην ισοτιµία δολαρίου/γεν, µε φόντο την προοπτική µιας απρόσµενης ανοδικής απόκλισης της αµερικανικής οικονοµίας το επόµενο έτος, η οποία πιθανότατα θα ωθήσει το δολάριο πάνω από το επίπεδο των 100 γεν ανά δολάριο, από περίπου 78 γεν που διαµορφώνεται σήµερα.
Η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας θα υποτιµήσει εκ νέου το φράγκο έναντι του ευρώ πέραν του επιπέδου του 1,20 που έχει θέσει σήµερα ως στόχο, στα τουλάχιστον 1,25 φράγκα ανά ευρώ. ∆εν αποκλείει µάλιστα τον στόχο των 1,35 φράγκων ανά ευρώ. Προβλέπει δηλαδή ότι η SNB θα δώσει συνέχεια στην ιστορική κίνηση που πραγµατοποίησε στις αρχές Σεπτεµβρίου να θέσει κατώτατη ισοτιµία ευρώ/φράγκου τα 1,20 φράγκα, στην προσπάθειά της να ανακόψει την ισχύ του ελβετικού νοµίσµατος. Ετσι η διαπραγµάτευση του ευρώ ίσως φθάσει ως και τα 1,40 φράγκα εντός του 2012. Οι σηµαντικότεροι προσδιοριστικοί παράγοντες για την πορεία των νοµισµάτων είναι η παγκόσµια χαλάρωση της νοµισµατικής πολιτικής και η ανάπτυξη ανά περιοχή.
Σήµερα η νοµισµατική πολιτική λειτουργεί ως το πρώτο ανάχωµα κατά της εξασθένησης της οικονοµίας, καθώς τα περιθώρια στη δηµοσιονοµική πολιτική είναι περιορισµένα εξαιτίας της ανάγκης για µείωση των ελλειµµάτων.
Η ING αναµένει ακόµη πιο επεκτατική νοµισµατική πολιτική σε παγκόσµιο επίπεδο.
Στις αναδυόµενες οικονοµίες µάλλον θα λάβει τη µορφή περαιτέρω µειώσεων επιτοκίων, ενώ στις ανεπτυγµένες θα γίνει ακόµη πιο αντισυµβατική, είτε µέσω µεγαλύτερης επέκτασης των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης (quantitative easing) είτε µέσω στόχευσης συγκεκριµένων επιπέδων τιµών ή και ονοµαστικής ανάπτυξης του ΑΕΠ.
Παρά το ότι την τρέχουσα περίοδο η πορεία των τιµών των νοµισµάτων των αναδυόµενων οικονοµιών θα προσδιοριστεί κυρίως από τη γενικότερη αποστροφή για κίνδυνο και την επενδυτική ψυχολογία, σε µεσοµακροπρόθεσµο ορίζοντα τα ισχυρά θεµελιώδη θα υπερισχύσουν, καθώς µάλιστα η µακροοικονοµική κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από αυτήν των περισσότερων ανεπτυγµένων οικονοµιών.
Η συγκριτική υπεροχή θα πρέπει να στηρίξει τα νοµίσµατα των αναδυόµενων οικονοµιών, παρά την τρέχουσα επιβράδυνση και την επεκτατική νοµισµατική πολιτική. Για τα νοµίσµατα των ανεπτυγµένων οικονοµιών, προτιµούµε αυτά που συνδέονται µε πρώτες ύλες, καθώς η ανάπτυξη στις αναδυόµενες αγορές θα παραµείνει ακµαία, ειδικά στην Κίνα όπου δεν προβλέπεται απότοµη προσγείωση στην οικονοµική της µεγέθυνση.
To 2012 θα είναι ένα έτος με ασυνήθιστα μεγάλους κινδύνους, με κορυφαίο εξ αυτών το ενδεχόμενο διάλυσης της ευρωζώνης, εκτιμούν 255 διαχειριστές θεσμικών χαρτοφυλακίων με υπό διαχείριση κεφάλαια 762 δισ. δολαρίων σε σχετική έρευνα της Bank of America Merrill Lynch.
Ωστόσο δεδομένων των υπερβολικά χαμηλών προσδοκιών για τις αγορές τις ευρωζώνης, τυχόν θετική εξέλιξη στο πρόβλημα της κρίσης χρέους θα μπορούσε να προκαλέσει μαζική επιστροφή θεσμικών κεφαλαίων οδηγώντας σε άνοδο τις μετοχές.
«Οι επενδυτές εμφανίζονται ελαφρώς πιο αισιόδοξοι για τις μετοχές, αλλά διατηρούν αμυντική προσέγγιση. Αυτό σημαίνει μειωμένη έκθεση στην Ευρώπη και προτίμηση για μετοχές που δεν επηρεάζονται από τους οικονομικούς κύκλους» ανέφερε ο Γκάρι Μπέικερ, επικεφαλής στρατηγικής ανάλυσης για τις ευρωπαϊκές μετοχές, της Bank of America Merrill Lynch.
Συνολικά το 24% των θεσμικών δεν αποκλείει πάντως τη μερική διάσπαση της ευρωζώνης, με την αποχώρηση ενός μέλους, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012, ενώ το 45%, αμφισβητεί την επιβίωση του ευρώ, όταν ο χρονικός ορίζοντας της ερώτησης διευρύνεται και πέραν του 2012.
Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη μεταξύ των θεσμικών επενδυτών, το 2012 θα είναι χρονιά με ρυθμούς ανάπτυξης και πληθωρισμό κάτω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο, ενώ το ποσοστό εκείνων που προβλέπουν βελτίωση των μακροοικονομικών συνθηκών στους επόμενους 12 μήνες μόλις και ξεπερνά το 30%.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
