ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ, κάθε καλοκαίρι στις παιδικές κατασκηνώσεις των ΗΣΑΠ στη Βαρυμπόμπη τα παιδιά των εργαζομένων της μεταφορικής ΔΕΚΟ περνούν το θέρος παρέα με τέκνα τραπεζοϋπαλλήλων. Ο λόγος είναι ότι η κατασκήνωση συνδιοικείται από τους ΗΣΑΠ και την Εμπορική Τράπεζα, καθώς οι καραμπόλες της Ιστορίας και, κυρίως, ο ρόλος του δαιμόνιου άλλοτε γενικού διευθυντή των ΗΣΑΠ και μετέπειτα τραπεζίτη και εφοπλιστή Στρατή Ανδρεάδη έφερε τις δύο εταιρείες μαζί. Το νήμα της ιστορίας των μεγάλων ΔΕΚΟ, πολλές εκ των οποίων βγαίνουν πλέον στο «σφυρί»,οδηγεί σε μεγάλες εκπλήξεις,καθώς η δημιουργία τους στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελούσε καρπό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ωστόσο δεν ήταν λίγες οι φορές που το κράτος χρειάστηκε να τροποποιήσει συμβάσεις που δεν «έβγαιναν», να μπει εγγυητής ή ακόμη και να εξαγοράσει τις επιχειρήσεις,αφού δεν μπορούσαν τελικά να παρέχουν κατάλληλες υπηρεσίες στους πολίτες.

Είναι επίκαιρο ότι η ιστορία του ΟΤΕ ξεκινά το 1949 επί πρωθυπουργίας Αλεξάνδρου Διομήδη, με την έναρξη της λειτουργίας να σηματοδοτείται με ένα γενναίο «κούρεμα» του χρέους 300.000 λιρών που είχε προς τον πρώην ιδιοκτήτη του, τη Siemens, καθώς και με 5.500 μετατάξεις (!) από την προκάτοχό της, τη γερμανική ΑΕΤΕ και τα κρατικά ΤΤΤ. Ο ΟΤΕ, ο οποίος απετέλεσε την αιχμή του δόρατος στην ανάπτυξη της Ελλάδας, σήμερα διοικείται από τη γερμανική Deutsche Τelekom, ενώ το Δημόσιο επιθυμεί να πωλήσει και τα τελευταία ποσοστά που του έχουν απομείνει.

Ιδιωτική υπόθεση φαίνεται ότι απετέλεσε και ο εξηλεκτρισμός της χώρας, ο οποίος ωστόσο ουδέποτε δούλεψε ικανοποιητικά έξω από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η ΔΕΗ, η οποία σήμερα βαίνει προς πώληση, δημιουργήθηκε με τον Ν. 1468/1950, επί πρωθυπουργίας του αειμνήστου Νικολάου Πλαστήρα. «Πακέτο» με τις ηλεκτρικές επιχειρήσεις φαίνεται ότι πήγαιναν και τα ηλεκτρικά μέσα μεταφοράς, όπως ο Ηλεκτρικός, το τραμ και αργότερα το τρόλεϊ. Επί Ιωάννη Μεταξά η συμπρωτεύουσα κρατικοποίησε το ρεύμα και το τραμ, ενώ η πρωτεύουσα μεταπολεμικά απορρόφησε στην αρχή τις ηλεκτρικές δραστηριότητες της Ρower & Τraction, επί Πλαστήρα, ενώ τη δεκαετία του 1970 ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος εξαγόρασε τον απόγονο του τραμ, δηλαδή τα τρόλεϊ, και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη συνέχεια τους ΗΣΑΠ το 1976. Σωτήρια ήταν και η παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου και στους σιδηροδρόμους, καθώς το κράτος επενέβη για να σωθούν οι ιδιωτικοί και άλλοτε πάμπλουτοι ΣΠΑΠ, καθώς είχαν καταστεί μονίμως ζημιογόνοι.

Το κράτος χρειάστηκε να επέμβει πολλές φορές και στα λεωφορεία, καθώς η ποιότητα του στόλου και των υπηρεσιών των ΚΤΕΛ στην Αθήνα ήταν άθλια. Ετσι, το 1961, ο Καραμανλής ίδρυσε την ΑΣΠΑ, την πρώτη δημόσια επιχείρηση λεωφορείων της Αθήνας, για να τη διευρύνει με τη δημιουργία της ΕΑΣ το 1977. Αν και το 1992 ο τότε πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης ιδιωτικοποίησε την ΕΑΣ, δημιουργώντας τις ΣΕΠ, ο Ανδρέας Παπανδρέου στην επάνοδό του το 1993 έφερε πίσω στο κράτος τα λεωφορεία, συγκροτώντας την ΕΘΕΛ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ