Finis Graeciae
Πώς είναι να θάβεις την πατρίδα σου; Δεν ξέρω, την προηγούμενη φορά που συνέβη αυτό, με τη δικτατορία του ΄67, ήμουν πολύ μικρός για να καταλάβω. Γνωρίζω όμως πολύ καλά τι είναι να θάβεις γονείς, φίλους, έρωτες- και μπορώ να μπω στη θέση των απελπισμένων που κηδεύουν τους τρεις συνανθρώπους μας και να κλάψω μαζί τους· τους συνανθρώπους μας που δολοφόνησε η αγωνιστικότητα των μειοψηφικών κομμάτων και πλειοψηφικών συνδικάτων. Κόμματα και συνδικάτα που δηλώνουν υποκριτικά ότι «είναι αδιαπραγμάτευτη αξία η ανθρώπινη ζωή», αλλά στο όνομα των κοινωνικών αγώνων αποδέχονται να συμπορεύονται στους δρόμους της Αθήνας με μικρές δολοφονικές ομάδες.
Finis Graeciae – αυτό ήταν, δεν φαίνεται να υπάρχει γιατρικό, η παράσταση τελείωσε, κυρίες και κύριοι: θα μάθουμε και οι μεταπολεμικές γενιές τι είναι να πεθαίνει η πατρίδα σου και να την θάβεις, όπως έμαθαν παλαιότερες με τη Μικρασιατική Καταστροφή, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τη χούντα· και παίρνει χρόνια πολλά για να αποκτήσεις μετά νέα πατρίδα, που μπορεί να έχει το ίδιο όνομα αλλά είναι άλλη, εντελώς διαφορετική και όχι υποχρεωτικά καλύτερη.
Ημασταν ευτυχισμένοι και δεν το ξέραμε· ακόμη και επί Καραμανλή όταν έλεγε «ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε παιδιά», ακόμη και όταν οι Κύπριοι (που θα μας δανείσουν τώρα 90 εκατομμύρια ευρώ) εκτόξευαν χάριν του κλεμμένου σκελετού βροντώδες δύσοσμο «Οχι», ακόμη και όταν η Μπακογιάννη εξέπεμπε το δικό της, εξίσου βροντώδες και κάκοσμο «βέτο» εν ονόματι του Ονόματος- σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ήμασταν ευτυχισμένοι σε σύγκριση με σήμερα αλλά δεν το ξέραμε, δεν εκτιμούσαμε αρκετά την ευτυχία της γελοιότητας ή της κακοήθειας. Τώρα θα μάθουμε τι είναι πένθος, τι είναι να πεθαίνει η χώρα σου, τι είναι δυστυχία.
* Κλαις όταν κηδεύεις τη χώρα σου; Μπα, ως τη στιγμή που θα ρίξουν πάνω της το χώμα οι νεκροθάφτες, εσύ ελπίζεις ότι είναι νεκροφάνεια, ότι αφού ο Γιώργος Παπανδρέου από την αγωνία του έβγαλε έρπη και ήταν πολύ καλός στη Βουλή, θα τα καταφέρει τελικά η κυβέρνηση να μην κηρύξει πτώχευση· πιστεύεις ότι είναι αδύνατον έτσι αγωνιστικά να πηδάμε στον Ζάλογγο, ότι δεν γίνεται να εμποδίζουν οι ειρηνικοί αγωνιστές-διαδηλωτές τους πυροσβέστες να πλησιάσουν για να σβήσουν τη φωτιά, να σώσουν τους ανθρώπους που καίγονται, δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και όμως συνέβη: «Για μια απόσταση που θα μπορούσαν να καλύψουν σε 1 λεπτό έκαναν μισή ώρα εξαιτίας των διαδηλωτών» αναφέρει ο περιπτεράς απέναντι από την τράπεζα – αυτό έλειπε, να αφήσουν οι ειρηνικοί διαδηλωτές να περάσει η Πυροσβεστική και να τους κόψει στη μέση τα αγωνιστικά συνθήματα.
Στον δρόμο για τον Παράδεισο
* Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί που ευχαριστιούνται την ταφή: το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός, για παράδειγμα. Οχι επειδή είναι εχθροί της πατρίδας ή νεκρόφιλοι, αλλά επειδή πιστεύουν στη μέλλουσα ζωή- και επιπλέον είναι σίγουροι ότι μετά την κηδεία θα πάνε στον Παράδεισο και θα μας πάρουν κι εμάς μαζί τους.
* Το είπε άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας, που έδωσε και απάντηση στο αναπάντητο αιώνες τώρα ερώτημα «τι είναι η πατρίδα μας;»: «Για τον κ. Παπανδρέου, πατρίδα είναι οι αριθμοί. Για μας, πατρίδα είναι οι άνθρωποι,… οι εργαζόμενοι, ο κόσμος της δουλειάς και της επιστήμης ».
Οι αριθμοί δεν παθαίνουν τίποτα, υπάρχουν χιλιετίες τώρα· άρα με βάση την ανάλυση που προηγήθηκε, ότι τούτες τις ημέρες κηδεύεται η πατρίδα, είναι σαφές ότι ο νεαρός πρόεδρος θάβει τους εργαζομένους, τον κόσμο της δουλειάς και της επιστήμης- για να τους αναστήσει στον Παράδεισο, φυσικά δεν έχει κακές προθέσεις, κι ας είναι ο δρόμος για την Κόλαση στρωμένος από καλές προθέσεις· τούτη τη φορά η κομμουνιστική Αριστερά έχει διδαχθεί, δεν θα κάνει τα σφάλματα που έκανε πριν από χρόνια, όταν ήταν ανώριμη, υποσχέθηκε στον εαυτό της η Αλέκα Παπαρήγα. Και επειδή για το ΚΚΕ δεν ήταν σφάλμα ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» αλλά η κατάρρευσή του, δεν ήταν σφάλμα ο Εμφύλιος αλλά η ήττα, εγώ φοβάμαι όταν ακούω ότι το ΚΚΕ δεν θα ξανακάνει σφάλματα.
* Τον επικήδειο της πατρίδας θα ψάλει η νέα 17Ν, η ΟΤΟΕ, που με ανακοίνωσή της καταγγέλλει την έλλειψη πυρασφάλειας στο κτίριο και αποκαλύπτει ότι ο Βγενόπουλος της Μarfin τοποθέτησε επίτηδες τους τρεις υπαλλήλους στην ευθεία βολή των μολότoφ των αγωνιστών: «η Διοίκηση της τράπεζας… γνώριζε ότι τα καταστήματα των τραπεζών της οδού Σταδίου είναι μόνιμοι στόχοι ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με τους διαδηλωτές».
Θα βγει ο Βγενόπουλος και θα καταγγείλει ότι την ΟΤΟΕ την έβαλαν να του επιτεθεί οι πολιτικοί στους οποίους έχει κάνει αγωγές και μηνύσειςΠαπανδρέου,, Τσίπρας και δεν ξέρω ποιος άλλος. Αλλά δεν είναι έτσι, η ΟΤΟΕ τα πιστεύει αυτά που γράφει: όταν γίνονται διαδηλώσεις οι τράπεζες πρέπει να κλείνουν γιατί αλλιώς δίνουν αφορμή σε κάποιους να επιτεθούν, να κάψουν ανθρώπους ζωντανούς και έτσι να «αμαυρώσουν τις διαδηλώσεις» – και είναι σπουδαίο πράγμα η φήμη και η πελατεία των διαδηλώσεων, σπουδαιότερο από τη φήμη και την πελατεία των τραπεζών.
Ο Κήπος του Βολταίρου
* Αλλά γιατί να περιμένουμε να είναι οι συνδικαλιστές καλύτεροι από τους πολιτικούς που κατάντησαν τη χώρα όπως την κατάντησαν; Στο κάτω κάτω οι συνδικαλιστές και οι δημοτικοί άρχοντες δεν είναι παρά δευτέρας κατηγορίας πολιτικοί, όπως οι δημοσιογράφοι είναι τρίτης κατηγορίας συγγραφείς.
Ο Βολταίρος, όταν ψυχορραγούσε, κλήθηκε από προστρέξαντα παπά να αποκηρύξει τον Σατανά και απάντησε «πάτερ, δεν είναι η ώρα να δημιουργούμε εχθρούς» – ενώ εγώ ο ανόητος δημιουργώ την ώρα του θανάτου μου, νομίζοντας εαυτόν ευφυέστερο του Βολταίρου: φθάνω στο σημείο να κατακρίνω τους «ειρηνικούς αγώνες του λαού» επειδή υπάρχουν μερικές ασήμαντες παράπλευρες απώλειες.
Στην Ελλάδα που θα πάει στον Παράδεισο μετά την κηδεία, εμένα και άλλους που πιστεύουμε «εδώ είναι ο Παράδεισος κι η Κόλαση εδώ» θα μας κρεμάσουν ανάποδα στο Πεδίον του Αρεως και θα μας φτύνουν κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης όπου η Παπαρήγα θα εξηγεί με την ίδια επιστημοσύνη που επέδειξε στη Βουλή ότι τα προτσέσα της ιστορίας είναι εξίσου ακατανίκητα με την ανθρώπινη βλακεία και κακία· και θα έχει δίκιο.
Για τούτο καλύτερα σιγά σιγά και με βηματισμό γάτας να αποχωρούμε, «il faut cultiver notre jardin» έλεγε επίσης ο Βολταίρος, όταν έγινε πλούσιος στο χρηματιστήριο και βαρέθηκε να προσπαθεί μάταια και με τη γραφή να αλλάξει τον κόσμο- και επιπλέον δεν χρειαζόταν πια να γράφει για να ζει. Ευτυχής όποιος έχει κήπο να καλλιεργήσει, ημερολόγιο μου· λέω να γίνω ένας από αυτούς.
Στάχτη άφησε για ανάμνηση αυτός ο μαύρος καπνός που κάλυψε την Τετάρτη το απόγευμα τον ουρανό της πόλης μας… κι αυτή η στάχτη δεν αφήνει κανένα συναίσθημα άλλο να αναπνεύσει… γίνεται λίπασμα για θλίψη, οργή μα και ντροπή για την άρρωστη κοινωνία μας… κι ενστικτωδώς θέλω να φύγω για άλλη χώρα, λιγότερο ηλιόλουστη και όμορφη μα με λιγότερο άθλιους κατοίκους και περισσότερο σεβασμό… σε όλα.
Βασίλης Μανιάτης, Παλλήνη
***
Μήπως γνωρίζεις το μυστικό του Επιμενίδη, εκείνου που κοιμήθηκε και ξύπνησε μετά από σαράντα, αν δεν κάνω λάθος, χρόνια; Είναι, φοβάμαι, η μόνη καλή επιλογή που μας έμεινε.
Αισιόδοξος, @otenet.gr
***
Γνωστού όντως ότι εκτός από τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς η UΝΕSCΟ έχει και μνημεία που αφορούν τη φύση και τη βιοποικιλότητα, είναι ευκαιρία η Ακρόπολη να πάρει παγκόσμιο νταμπλ μιας και με την παρουσία των οπαδών του ΠΑΜΕ απέκτησε και σπάνιο είδος πανίδας, απειλούμενο με εξαφάνιση.
Νικόλαος εκ Βόλου
***
Ως πονόψυχος που είμαι, παρακαλώ να μην απαγορευτεί στη χώρα μας η μπούρκα. Αν ποτέ συμβεί το αδιανόητο και συναισθανθούν οι της ΝΔ το μέγεθος της καταστροφής που επέφεραν θα τη χρειαστούν για να κυκλοφορούν στους δρόμους.
Αμπελοφιλόσοφος Θεσσαλονικεύς
***
Με αφορμή τη «βαρυσήμαντη» ρήση του προέδρου «Να πληρώσουν όσοι πλούτισαν σε βάρος του λαού»και ως συνταξιούχος που καλούμαι να πληρώσω το μάρμαρο αντ΄ αυτών που πλούτισαν από δικά μου λεφτά που εμπιστευόμουν στο ΙΚΑ επί 35 χρόνια, προτείνω όποιος συνταξιούχος μπορεί να προσφερθεί εθελοντικά να βρει τις διευθύνεις των μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων και άλλων μεγαλοτέτοιων που φοροδιαφεύγουν, τις βίλες με τις πισίνες (καλυμμένες ή ακάλυπτες), τα αυθαίρετα και μη εξοχικά ανά την επικράτεια, κτλ., κτλ. Εφόσον το κράτος δεν μπορεί τόσα χρόνια λόγω φόρτου εργασίας και τώρα λόγω ελλείψεως προσωπικού, ήλθε η ώρα των γερόντων να βοηθήσουν. Με τη συμφωνία φυσικά πως για κάθε καταγγελία θα επανέρχεται και μια σύνταξη στα πρότερα επίπεδα. Είμαι σίγουρη πως θα περισσέψουν και λεφτά να τα φάμε όλοι εμείς οι εθελοντές στα μπουζούκια- όσοι επιβιώσουμε από τους «φουσκωτούς».
Αρτεμις Τσιροζίδου, Χίος
***
Μπορεί όταν μάθει η Ευρώπη για τους 14 μισθούς να «τρελαθεί» (όπως γράψατε στις 02.05.10), θα τρελαθεί όμως ακόμα πιο πολύ όταν μάθει πώς τα βγάζει πέρα μια οικογένεια δημοσίων υπαλλήλων με δύο παιδιά, με δάνειο, ασφάλειες, τιμές ελληνικών προϊόντων, κτλ. Ποιος είναι ο μέσος μισθός ενός κρατικού υπαλλήλου σε Γερμανία, Βέλγιο ή Ολλανδία; Μήπως είναι κοντά στα 38.000 ευρώ τον χρόνο; Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και είναι καιρός να σταματήσουμε να λέμε μισές αλήθειες. Σε όλα τα υπόλοιπα συμφωνώ απόλυτα και προσυπογράφω.
«Πλουσιοπάροχα αμειβόμενος» Δημόσιος Υπάλληλος
***
Η ιδέα της αιώνιας επιστροφής, ότι θα ζήσουμε ξανά και ξανά μια πανομοιότυπη ζωή με δανεικά, έπρεπε να λειτουργεί ως διανοητικό κριτήριο που θα μπορούσε να μας αναγκάσει να αλλάξουμε συμπεριφορά. Γράφει ο Γλάδστων απευθυνόμενος σε υπουργό του: «είμαι απολύτως διατεθειμένος να συναινέσω με το προσχέδιο για τις ρυθμίσεις του ελληνικού δανείου. (Αναφέρεται στο δάνειο του 1824 και 1832) (…) Το πραγματικό όμως ερώτημα είναι αν σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε στην κατάλληλη στιγμή το μοχλό του δανείου για να ωθήσουμε την Ελλάδα να περιορίσει τις δαπάνες της, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της οικονομικής της ανάπτυξης και φερεγγυότητάς της». Οι έλληνες αεί παίδες. Ο βόθρος της κατανάλωσης θα φάει και το νέο δάνειο, όπως και κάθε προηγούμενο. Μόνο αν καταφέρουμε να εμπορευματοποιήσουμε το σκατό μας θα σωθούμε μια για πάντα.
Γ. Κ., @otenet.gr
***
Η Ψωροκώσταινα τραβάει φτιασιδωμένη ολοσούμπιτη για τα βασίλεια του Αδη κι εμείς χαιρόμαστε που δανειστήκαμε το νόμισμα για τον βαρκάρη!
Γιάννης Βογιατζής, Σαμοθράκη
***
Νέα ήττα της ΝΔ (3-1 στις διαγραφές).
Δημήτριος, Τσεχίας
ΥΓ.: Μέχρι τώρα είχαμε ακούσει για τους μηδίσαντες. Από χθες μάθαμε και τους λακίσαντες.
