Η δύναμη των αριθμών είναι ιστορικά γνωστή και αναμφισβήτητη. Ιδίως για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, μια που σε τακτά χρονικά διαστήματα συμβολίζουν μέσω μισθοδοσίας τη συνεχή τους οικονομική… πρόοδο σε καιρούς πληθωρισμού ή λιτότητας. Για επενδυτές αυτή την εποχή το0είναι σημαντικό σύμβολο αν έχουν επενδύσει σε αξίες του κ. Μάγκντοφ ή της Λίμαν Μπράδερς. Το 7 πάλι είναι ένα μυστικιστικό σύμβολο της κόλασης, των σοφών και των θαυμάτων.

Εκτός από τους αριθμούς, τους τελευταίους μήνες μεγάλη αξία έχουν αποκτήσει και τα γράμματα και μάλιστα της αγγλικής. Για όσους δεν έτυχε να τα διαβάσουμε, καιρός είναι να μάθουμε την άλφα βήτα της οικονομικής επιστήμης. Στο αγωνιώδες ερώτημα των υπουργών Οικονομίας και των απλών ανθρώπων αυτής της Γης σε σχέση με το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης, μετά τη μεγάλη έκρηξη της φούσκας των αμερικανικών ακινήτων και των αείμνηστων χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων της Γουόλ Στριτ, η απάντηση από τους αποφοίτους του Χάρβαρντ είναι απλή. Και αποτυπώνεται σε τέσσερα γράμματα: V, W, U καιμπρρρ- L. Λένε λοιπόν οι ειδικοί ότι υπάρχουν τέσσερις πιθανές καταστάσεις που μπορούν να απεικονίσουν τη συνέχεια της ύφεσης. Με τη V η κρίση θα είναι απότομη και εξίσου απότομα θα επανακάμψει η οικονομία. Στην κατάσταση W η κρίση θα ανεβοκατεβαίνει. Στη U η διάρκεια της ύφεσης θα είναι σχετικά μεγάλη ώσπου να ξαναφουσκώσει η οικονομία. Και, αλίμονο, στην κατάσταση L απλά θα βρεθούμε στον πάτο και δύσκολα, έπειτα από μη προβλέψιμο αριθμό ετών, θα επανέλθουμε, αν επανέλθουμε, στην παλιά καλή εποχή των εύκολων κερδών μέσω leverage- δανεισμού- καιπληθωρισμούαπό φούσκες, όπως τις ζήσαμε- όσοι τη ζήσαμε- τα τελευταία ευτυχή 15 χρόνια. Αυτός ο τελευταίος, οπληθωρισμός, είναι δανεισμένος από τη θεωρία τουπληθωριστικού Σύμπαντος, σύμφωνα με την οποία τη Μεγάλη Εκρηξη ακολούθησε η δημιουργία πολλαπλών συμπάντων που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους και πορεύονται επάλληλα αντί του ενός μόνο Σύμπαντος την ύπαρξη του οποίου βιώνουμε. Ετσι και η κρίση. Εσκασαν πολλές φούσκες που λειτουργούσαν εν αγνοία μας και εν αγνοία του κ. Γκρίνσπαν και του κ. Μπερνάνκι. Αυτές όμως αλληλοτροφοδοτούμενες. Η φούσκα των ακινήτων τροφοδοτήθηκε από τη φούσκα τη χρηματοπιστωτική μέσω τιτλοποιήσεων και έπεται η φούσκα των hedge funds, των SWΑΡS, των CDΟ, των τιμών του πετρελαίου, των άχρηστων καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών κτλ. Οι πιο αισιόδοξοι λένε ότι ο αέρας που εγκαταλείπει τα μπαλόνια εξαερώνεται αλλά δεν χάνεται. Κάτι σαν την αρχή της διατήρησης της ενέργειας. Και έτσι, πάλι με χρόνια με καιρούς…

Και πώς μπορεί τάχα να συμβολιστεί το μέλλον για μικρές, υπερχρεωμένες και με κακομαθημένη άρχουσα τάξη και γενικότερα κοινωνία χώρες; Γι΄ αυτές δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιο γράμμα διαφορετικό. Αν όμως παρατηρήσουμε το ελληνικό αλφάβητο, έτσι για λόγους εθνικής υπερηφάνειας, μπορούμε να διακρίνουμε και ένα λίαν ενδιαφέρον γράμμα: τοΛελληνικό.

Περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα μελλούμενα, είναι πιο εύηχο και η κάθοδος στη δεξιά πλευρά δεν έχει πάτο. Μακριά από μας βέβαια, μια κι έχουμε το ευρώ, που σε λίγο θα συνωστίζονται να το υιοθετήσουν ακόμη και οι Αγγλοι, οι Δανοί και οι Ελβετοί για να κρυφθούν από τις θύελλες που σαρώνουν το οικονομικό μας σύμπαν.

Υφίσταται βέβαια και η πιθανότητα να βρεθεί και μια χώρα που φαντάζεται ότι ζει σε ένα από τα παράλληλα σύμπαντα που λέγαμε και δεν καταλαβαίνει τίποτε αρμενίζοντας περήφανη στην ανέμελη μοναξιά της και οι ηγέτες της οποίας ατενίζουν ακίνητοι προς το μέλλον, όπου υπάρχει ένα τέλος: ο γκρεμός. Αλλά, είπαμε, αυτή είναι μια χώρα εξωτική, σε άλλο Σύμπαν, και δεν μας αφορά.