Σ τις 4 Ιουλίου 1862 ο αιδεσιμότατος Τσαρλς Λούτβιντς Ντότζσον, μαθηματικός, ερασιτέχνης φωτογράφος και συγγραφέας της πραγματείας «Τουρνουά Τένις: Η σωστή μέθοδος απονομής βραβείων με απόδειξη της ανακρίβειας της υπάρχουσας μεθόδου», και ένας φίλος του πήγαν βαρκάδα. Παρέα τους είχαν τρία μικρά κορίτσια, τρεις αδελφές. Ο αιδεσιμότατος, πασχίζοντας να διασκεδάσει τα κορίτσια, επινόησε μια ιστορία, την οποία ονόμασε «Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη Γη». Μία, ειδικά, από τις αδελφές, η Αλις Λίντελ, ενθουσιάστηκε. Ο Ντότζσον κατέγραψε την ιστορία σε ένα βιβλιαράκι ντυμένο με άσπρη περγαμηνή και έγραψε μια αφιέρωση: «Σ΄ εκείνη της οποίας η συνονόματη ενέπνευσε αυτή την ιστορία, μια χαρούμενη καλοκαιρινή ημέρα». Υστερα το χάρισε στη μικρή του φίλη. Η ιστορία δημοσιεύθηκε κανονικά το 1865. Πρόκειται φυσικά για ένα από τα πιο διάσημα κείμενα όλων των εποχών, «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων», και ο αιδεσιμότατος Ντότζσον δεν είναι άλλος από τον περίφημο Λιούις Κάρολ. Είναι γνωστός ο πλούτος της φαντασίας και οι ασύλληπτες εικόνες που κατακλύζουν την ιστορία της Αλίκης. Ετσι, δεν είναι λίγες οι απόπειρες εικονογράφησης της ιστορίας· τούτες τις ημέρες όμως μια ιδιαίτερη τέτοια απόπειρα παρουσιάζεται στο Μουσείο Φρυσίρα στην Πλάκα.
Πρόκειται για δύο ζωγραφικές σειρές, με τίτλους «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» και «Μέσα από τον καθρέπτη», του γνωστού ολλανδού ζωγράφου Πατ Αντρέα. Οι σειρές αυτές έχουν απασχολήσει τον ζωγράφο για οκτώ χρόνια. Σύμφωνα με τους διοργανωτές της έκθεσης, η Αλίκη του Πατ Αντρέα «δεν είναι μια συγκεκριμένη Αλίκη, αλλά αποτελεί το συμπύκνωμα της ίδιας της γυναικείας φύσης και του μυστηρίου της,που αποτέλεσε τον κοινό παρονομαστή ολόκληρης της δημιουργικής πορείας του καλλιτέχνη. Η Αλίκη του Πατ Αντρέα δεν είναι μια γυναίκα αλλά κάθε γυναίκα, που όπως και η ηρωίδα του παραμυθιού δεν παύει να μεταβάλλεται,να αλλάζει,να μεταστοιχειώνει τα γεγονότα της ζωής σε πολύτιμες εμπειρίες,διατηρώντας σε όλη αυτή τη διαδικασία της εξέλιξης έναν χαρακτήρα ανάλαφρο, μια αίσθηση παιχνιδιού».
Ωστόσο πίσω από αυτή την ανάλαφρη αίσθηση, επισκεπτόμενος κανείς την έκθεση, ίσως ανακαλύπτει κάτι εν τέλει πιο συνταρακτικό: Παραμύθι μπορεί να είναι, η Αλίκη είναι όμως ένα παραμύθι συχνά σκοτεινό. Και η απόφαση του Πατ Αντρέα να δει την Αλίκη μέσα από το πρίσμα ενός λανθάνοντος- παιδεραστικού- ερωτισμού αντανακλά από τη μία το χρέος του στον σπουδαίο ζωγράφο Μπαλτύς, από την άλλη μία από τις πλέον έμμονες κατηγορίες κατά του Λιούις Κάρολ: Είχε άραγε αποπειραθεί ποτέ ο αιδεσιμότατος μια πιο σωματική επαφή με την Αλις Λίντελ; Σίγουρα την επιθυμούσε, αφού όταν η Αλις ήταν 11 χρόνων ο Κάρολ τη ζήτησε από τον πατέρα της- τον Χένρι Τζ.Λίντελ, πρύτανη του κολεγίου Christ Church της Οξφόρδης και συγγραφέα, μαζί με τον Ρόμπερτ Σκοτ, του πασίγνωστου Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής «ΛίντελΣκοτ»- σε γάμο. Σε κάθε περίπτωση, η επιθυμία του παρέμεινε ατελέσφορη. Η Αλις παντρεύτηκε άλλον.
Μουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3 και 7, Πλάκα, τηλ. 210 3234.678.
