Στο κυνήγι της ψήφου με… κότερα και Πόρσε

«Μην υποτιμάς ποτέ τον αντίπαλο». Αρχή απαράβατη για κάθε πολεμική επιχείρηση που φιλοδοξεί να είναι νικηφόρα. Τη διατύπωσε πριν από περίπου 2.500 χρόνια στην «Τέχνη του Πολέμου» ο Σουν Τσου. Την καταπάτησε, στο εγχώριο εκλογικό γίγνεσθαι – πάγια προσομοίωση πεδίου μάχης – το 1994 ο κ. Θ. Πάγκαλος, όταν «χάρισε» στον κ. Δ. Αβραμόπουλο, αποκληθέντα ως «κ. Τίποτα», τον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας. H αναμέτρηση του προσεχούς Οκτωβρίου θα δείξει αν στο ίδιο σφάλμα έχει υποπέσει και ο «βασιλιάς» της Βουλιαγμένης. Διότι ο κ. Γρ. Κασιδόκωστας, δήμαρχος επί πέντε τετραετίες και υποψήφιος με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας για την έκτη, δείχνει να μη… βλέπει τον υποψήφιό του (ΠαΣοΚ) κ. Δ. Τζιώτη. «Τι δουλειά έχει ένας ξένος (σ.σ.: είναι κάτοικος και όχι γέννημα-θρέμμα) στη Βουλιαγμένη; Δεν υπάρχει! Εγώ, αυτή τη φορά, θα πιάσω 80%»…

Στην προηγούμενη αναμέτρηση, το 2002, ο κ. Γρ. Κασιδόκωστας είχε επιτύχει εκλογικό ποσοστό της τάξεως του 62%. Εντυπωσιακό σκορ για έναν δήμαρχο με 16-17 χρόνια τοπικής εξουσίας στην πλάτη του. Τα χρόνια αυτά άλλωστε χαρίζουν στον πάλαι ποτέ πολίστα του Παναθηναϊκού και δάσκαλο του θαλάσσιου σκι, αέρα «φεουδάρχη» στην περιοχή.

Ποιος δεν θυμάται τον δήμαρχο να τοποθετεί πριν από περίπου τρία χρόνια μπάρες στον μοναδικό δρόμο που οδηγούσε σε ελεύθερη – χωρίς εισιτήριο – παραλία της Βουλιαγμένης, απαιτώντας για την είσοδο την καταβολή 5 ευρώ; Ή να διατάζει, στην κυριολεξία, τα μέλη του συγκροτήματος Magic de Spell να κατεβούν επί τόπου από τη σκηνή, γιατί ο ήχος τους παραήταν δυνατός και «σκληρός» για την πόλη;

H ιδιότυπη αντίληψη του κ. Κασιδόκωστα για το δημοτικό γίγνεσθαι έχει βεβαίως και άλλη όψη, θετική. Το τονίζει και ο ίδιος, υπεραμυνόμενος της πολιτικής του όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έδωσε σωρηδόν άδειες νυχτερινών μαγαζιών, δεν αύξησε τους συντελεστές δόμησης. «Χάρη σε εμένα, η Βουλιαγμένη δεν έγινε ποτέ Γλυφάδα. Πώς αλλιώς θα εξελισσόταν η περιοχή στην ακριβότερη – σε αξία γης – της Ευρώπης;».

* H διαμάχη με την Εκκλησία

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της προ πενταετίας διαμάχης του με την Εκκλησία, όταν η τελευταία διατύπωνε την πρόθεση να αξιοποιήσει εκτάσεις ιδιοκτησίας της ανεγείροντας ξενοδοχειακές μονάδες. «Δεν υπάρχουν όροι δόμησης» ξεκαθάριζε τότε ο ίδιος. «Οι εκτάσεις αυτές είναι χαρακτηρισμένες ως κοινόχρηστες με πράσινο. Κανείς από αυτούς που έχουν υποβάλει σχετικές αιτήσεις δεν μπορεί να χτίσει ξενοδοχείο, αν δεν εξασφαλίσει προηγουμένως τη συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης».

Τη διαφύλαξη των κεκτημένων αυτών και μόνον – «τα προβλήματα της πόλης έχουν προ πολλού λυθεί» – επικαλείται όταν ερωτάται για τους λόγους που τον ώθησαν για πολλοστή φορά να θέσει υποψηφιότητα.

Νεότερος κατά πολλά χρόνια από τον νυν δήμαρχο, ο κ. Δ. Τζιώτης ανυπομονεί να τοποθετήσει τη φωτογραφία Κασιδόκωστα στο πάνθεον του Δήμου Βουλιαγμένης. Αυτός είναι μάλλον και ο λόγος για τον οποίο αναφέρεται στο πρόσωπό του αποκλειστικά σε παρελθόντα χρόνο. «Ηταν καλός δήμαρχος για την εποχή του» επισημαίνει, ενώ προσδιορίζει τις μεταξύ τους διαφορές κυρίως ως «αξιακές» και θέτει τους δημότες προ διλημμάτων, στο προεκλογικό του έντυπο: «Σεβασμός ή αλαζονεία; Δημοκρατία ή Απολυταρχία; Ηθική ή διάβρωση;».

Στο τελευταίο από τα ερωτήματα μάλιστα απαντά με συμβολικές κινήσεις. Προϋπόθεση – όπως έχει δηλώσει ο γνωστός δημοσιογράφος κ. Γ. Λιάγκας, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο πλευρό του κ. Τζιώτη – για να συμμετάσχει ο όποιος ενδιαφερόμενος στο ψηφοδέλτιο είναι να υπογράψει δήλωση του πάλαι ποτέ Νόμου 105 (!), ότι δεν έχει και δεν προτίθεται να έχει «μαγαζί» στην περιοχή.

* Το πολεμικό ανακοινωθέν

H κριτική του κ. Τζιώτη στα πεπραγμένα Κασιδόκωστα δεν περιορίζεται στο ύφος διαχείρισης της εξουσίας. Δείχνει με το δάχτυλο τα κενά που δεν καλύφθηκαν, παρά την πολυετή θητεία. «Είκοσι χρόνια είναι πολλά» λέει και χαρακτηρίζει υποβαθμισμένη – «χώρο δεξιώσεων και πάρκινγκ αυτοκινήτων» – τη λίμνη της Βουλιαγμένης, μιλάει για «καταπάτηση του δάσους στο Μεγάλο Καβούρι» και «πολιτιστική αδράνεια». «Δεν είναι παρωχημένη μία πολιτική που δεν έχει υποβάλει ούτε μία φορά τα 20 αυτά χρόνια, πρόταση χρηματοδότησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση;» διερωτάται, ενώ παράλληλα κατεβάζει πρόταση περί ελεύθερης πρόσβασης στη θάλασσα, για όλους τους δημότες, καθώς και ελεύθερη είσοδο στην έκταση του ξενοδοχείου του «Αστέρα». «Το ξενοδοχείο χρειάζεται ζωή» λέει ο ίδιος.

H εκλογική μάχη παίρνει ωστόσο διαστάσεις πολεμικού ανακοινωθέντος, όταν ο κ. Τζιώτης «προειδοποιεί» τον κ. Κασιδόκωστα με επανεξέταση των εκλογικών καταλόγων. «Υπάρχουν ψηφοφόροι που δεν ήταν ποτέ δημότες Βουλιαγμένης. Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να διερευνήσουμε το νομικό πλαίσιο και να δράσουμε αναλόγως αν χρειαστεί, μετά τις εκλογές».


Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη στη σκιά του lifestyle

Τα χτυπήματα «κάτω από τη ζώνη» δίνουν και παίρνουν, ως είθισται σε αναμετρήσεις αυτού του τύπου. Το περιβάλλον Τζιώτη αναφέρεται ειρωνικά στα προεκλογικά φυλλάδια του δημάρχου σε προηγούμενες εκστρατείες, ο οποίος, «αν και ανεξάρτητος», απολάμβανε τη στήριξη των δύο μεγάλων κομμάτων, με αποτέλεσμα να τυπώνει από τη μια τον «γαλάζιο» πυρσό της Νέας Δημοκρατίας και από την άλλη, τον «πράσινο» ήλιο του ΠαΣοΚ. «Το μορφωτικό επίπεδο του ψηφοδελτίου Κασιδόκωστα είναι για κλάματα, απαρτίζεται από αποφοίτους του Δημοτικού…» συμπληρώνουν οι ίδιοι. Δεν αποκλείουν μάλιστα την εμφάνιση – τον Σεπτέμβριο – και νέας υποψηφιότητας στην περιοχή, τα νήματα της οποίας θα κινεί ο νυν δήμαρχος προκειμένου να διασπάσει το αντιπολιτευτικό μέτωπο. Επί του παρόντος, πάντως, οι υποψήφιοι ανέρχονται συνολικά σε τρεις, συμπεριλαμβανομένου και του ανεξάρτητου κ. Θ. Τσολάκη, γνωστού μέλους του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης.

Την ίδια στιγμή, το οικογενειακό και επαγγελματικό προφίλ του κ. Δ. Τζιώτη έχει ήδη ερεθίσει τον νυν δήμαρχο, που μιλάει για «ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα» πίσω από τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα. H πλευρά Κασιδόκωστα συνδέει μάλιστα τα «συμφέροντα» αυτά τόσο με την ανελλιπή παρουσία της γοητευτικής συζύγου γνωστού επιχειρηματία στο πλευρό του κ. Τζιώτη, άμα τη προεκλογική περιοδεία του από πλατείας εις πλατείαν στη Βουλιαγμένη, όσο και με την εντονότατη δραστηριότητα του κ. Λιάγκα, προκειμένου να προβληθεί ο επικεφαλής του συνδυασμού.

Πολιτικός επιστήμονας το επάγγελμα, ο κ. Τζιώτης διαθέτει ακαδημαϊκές περγαμηνές και εντυπωσιακή επαγγελματική διαδρομή για την ηλικία του. H αποφοίτηση και μόνον από τη Σχολή Φλέτσερ (The Fletcher School of Law and Diplomacy) του Πανεπιστημίου Ταφτς, στη Βοστώνη – που σύμφωνα με το μότο της «προετοιμάζει» ηγέτες με διεθνή προοπτική – υποδηλοί μεγάλη φιλοδοξία. H πορεία μέσα από το Κολλέγιο Αθηνών και αργότερα από το Αμερικανικό Κολέγιο και το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, άλλη τόση.

Γιος (εκ των τεσσάρων, συνολικά) του κ. Λ. Τζιώτη, επιχειρηματία και επί 25ετία μέλους του ΔΣ της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ο Δημήτρης αναλαμβάνει αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, περί τα 26 χρόνια του δηλαδή, τη θέση του διευθυντή Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας στην Επιτροπή Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004». Λίγο αργότερα θα ιδρύσει την Cleverbank, την «πρώτη εταιρεία στην Ελλάδα που επικεντρώθηκε στη διαχείριση έργων στρατηγικής». Στις πρόσφατες ιταλικές εκλογές, ο ίδιος ήταν εις εκ των τριών συμβούλων, μαζί με τον κ. Φρανκ Λουντζ και τον κ. Μαρκ Φούλμπρουκ που κούραραν προεκλογικώς τον κ. Ρομάνο Πρόντι, ενώ σήμερα, μεταξύ άλλων, έχει αναλάβει – στρατηγικώς, πάντοτε – την ελληνική Σουπερλίγκα (2007).

Αλλως πως, ο κ. Τζιώτης ζει τον προσωπικό του μύθο! Το γεγονός ότι το μότο της τρέχουσας διεθνούς διαφημιστικής εκστρατείας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού «Ζήσε τον Μύθο σου στην Ελλάδα» είναι αποκύημα της δικής του εταιρείας – όταν ακόμη υπουργός Τουρισμού ήταν ο κ. Δ. Αβραμόπουλος, με τον οποίο τον συνδέουν στενοί δεσμοί – δεν είναι μάλλον διόλου συμπτωματικό.

Το μοναδικό σημείο που δεν φαίνεται να ενοχλεί τον κ. Γρ. Κασιδόκωστα είναι το περιώνυμο lifestyle του κ. Τζιώτη. Λέξη για τις τακτικές εξορμήσεις στη Μύκονο, κουβέντα για το πολυτελέστατο σπορ αυτοκίνητο (Πόρσε) του κ. Τζιώτη.

«Μάλλον φταίει το γεγονός ότι πρόκειται για «λεπτομέρειες» που αντισταθμίζονται από τις συνήθειες του ίδιου του δημάρχου» λέει παλιός κάτοικος της Βουλιαγμένης. «Ο Κασιδόκωστας διέθετε πάντα κότερο ενώ έμενε για μεγάλα διαστήματα σε ένα από τα «φιλέτα» της περιοχής, στο Λιμανάκι Μαλτσινιώτη».

Δεν θα μπορούσε κανείς να περιμένει τίποτε λιγότερο από τον τρόπο ζωής σύγχρονων… ημιθέων, για τους βασικούς υποψηφίους στη Βουλιαγμένη. H μυθολογία θέλει άλλωστε τον συγκεκριμένο τόπο επιλεγμένο από τους θεούς, όταν η Λητώ έγκυος στην Αρτέμιδα και στον Απόλλωνα πέταξε τη ζώνη της στη χερσόνησο του Λαιμού, έτοιμη να γεννήσει.