«Οι συνδικαλιστές είναι οι πιο αποτελεσματικοί εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα». Αυτό είπε ο πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κ. Π. Τσουπίδης, προχθές, ανατρέποντας την κοινή και σταθερή άποψη δεκαετιών, περί συνδικαλιστών. Και διευκρίνισε ότι οι συνδικαλιστές του Δημοσίου έχουν αυξημένο δυναμισμό, ασχολούνται και με τη διοίκηση της εταιρείας αντιλαμβανόμενοι τους στόχους και έχουν ηγετικά προσόντα. Αν το έλεγε κάποιος άλλος, ένας κομματικός επαγγελματίας πρόεδρος του Δημοσίου ίσως και δεν είχε τόση σημασία. Ο κ. Τσουπίδης όμως ανέλαβε πρώτη φορά στη ζωή του θέση στον δημόσιο τομέα, έπειτα από επιτυχημένη καριέρα σε ξένες και ιδιωτικές τράπεζες. Γιατί το είπε λοιπόν αυτό; Ενδεχομένως, διότι έτυχε να έρθει σε επαφή με «καλούς» συνδικαλιστές. Μάλλον όμως διότι σκέφτηκε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει καμία αλλαγή στο TT, αν δεν συνεργαζόταν με τους εργαζομένους, οπότε ασχολήθηκε μαζί τους για τη δημιουργία καλής σχέσης, ώστε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης. Και η προσπάθεια αναδιάρθρωσης πέτυχε ήδη, αφού αλλάζει ο κανονισμός της αρχαιοκρατίας και καθιερώνεται επιτροπή αξιολόγησης για τις προαγωγές (ρεπορτάζ στη σελ. B6).
Είναι εντυπωσιακό ότι η ποιότητα των συνδικαλιστών εξαρτάται από τον πρόεδρο της εταιρείας. Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί όταν πρόεδρος του ΟΤΕ ήταν ο κ. Δ. Παπούλιας και διευθύνων σύμβουλος ο κ. Π. Λάμπρου. Ο ΟΤΕ άρχισε να ιδιωτικοποιείται, εισήχθη στο Χρηματιστήριο χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι» και βελτιώθηκε το επίπεδο υπηρεσιών του. Ο κ. Π. Βουρλούμης, τώρα, ενώ θεωρείται «δύσκολος» χαρακτήρας, τα πάει αρκετά καλά με τους συνδικαλιστές. Παρά τις δυσκολίες κατάφερε να συμφωνήσουν στην εθελουσία έξοδο 6.000 εργαζομένων, να αλλάξει το καθεστώς πρόσληψης νέων και να πείσει τους ξένους θεσμικούς ότι η εταιρεία θα πάει καλά.
Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι τα ισχυρά συνδικάτα του Δημοσίου μπορούν – αν θέλουν – να συμβάλουν σε βελτίωση της πορείας της επιχείρησης ή του υπουργείου, να αντιληφθούν τους στόχους της διοίκησης και την αναγκαιότητα αυτών των στόχων και να καθοδηγήσουν τους εργαζομένους της εταιρείας ώστε να προχωρήσουν οι αλλαγές. Πολλοί διοικητές ΔΕΚΟ και επικεφαλής υπουργείων αντιμετωπίζουν τους συνδικαλιστές και τους εργαζομένους ως εχθρούς. Και όσοι το κάνουν αυτό, τελικώς χάνουν τη μάχη. Οχι έναντι των συνδικαλιστών, αλλά για τη βελτίωση της εταιρείας και την προώθηση των στόχων τους. Οσοι συνεργάζονται με τους εργαζομένους, πετυχαίνουν τους στόχους τους, όπως οι κκ. Παπούλιας, Λάμπρου, Τσουπίδης και Βουρλούμης.
