Τον έχουμε απολαύσει, ευτυχώς, αρκετές φορές στη χώρα μας. Ωστόσο καμία εμφάνισή του δεν επισκιάζει ή… υπολείπεται της προηγούμενης, καθώς το ανήσυχο πνεύμα του έχει πάντα κάτι άλλο να προτείνει. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά και πιο συναρπαστικά από ποτέ αφού στις 2 Νοεμβρίου, στη σκηνή του Παλλάς, ο Τσικ Κορία θα συνεργαστεί με έναν άλλο θρύλο της τζαζ, τον κιθαρίστα Τζον Μακ Λάφλιν, με τον οποίο έχουν δημιουργήσει ένα νέο σχήμα, τη Five Ρeace Βand. Το συγκρότημα περιλαμβάνει άλλους τρεις εξαιρετικούς μουσικούς, τον μπασίστα Κρίστιαν Μακ Μπράιντ, τον ντράμερ Βίνι Κολαϊούτα και τον σαξοφωνίστα Κένι Γκάρετ.

Το να περιγράψει κανείς την πορεία του Αρμάντο Αντονι Κορία, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Τσικ Κορία, αποτελεί σχεδόν άθλο, αφενός μεν διότι το έργο του διαθέτει τρομερή ποικιλία, αφετέρου δε διότι έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους μουσικούς της τζαζ από τη δεκαετία του ΄60 ως σήμερα. Το ταλέντο του στο πιάνο το διαπίστωσαν από νωρίς οι σπουδαίοι της λάτιν τζαζ σκηνής Χέρμπι Μαν, Γουίλι Μπόμπο και Μόνγκο Σανταμαρία. Η πρώτη σύνθεσή του που προκάλεσε αίσθηση ήταν το «Chick΄s Τune», που περιεχόταν στο άλμπουμ του τρομπετίστα Μπλου Μίτσελ «Τhe Τhings to Do». Το 1967 συνεργάστηκε με τον Σταν Γκετς στο άλμπουμ «Sweet Rain». Ωστόσο, όπως υποστηρίζει και ο ίδιος, το διάστημα 1968-1971 απέκτησε πραγματική καλλιτεχνική υπόσταση.

Τότε ήταν που συνεργάστηκε με τον Μάιλς Ντέιβις, αντικαθιστώντας τον Χέρμπι Χάνκοκ, και συμμετείχε σε ιστορικά άλμπουμ του όπως το «Βitches Βrew». Τo επόμενο, βραχύβιο σχήμα του υπήρξαν οι Circle, μαζί με τον αβανγκάρντ μπασίστα Ντέιβ Χόλαντ. Το 1971 δημιούργησε τους Return Τo Forever, επηρεασμένος από την περίφημη Μahavishnu Οrchestra του Τζον Μακ Λάφλιν, στρεφόμενος αρχικά σε βραζιλιάνικους και λατινοαμερικανικούς ήχους και στη συνέχεια στη ροκ. Ιδιαίτερα σημαντική επίσης υπήρξε η συνεργασία του με τον βιμπραφωνίστα Γκάρι Μπάρτον τη δεκαετία του ΄70- η οποία αποτυπώθηκε σε άλμπουμ όπως το «Crystal Silence». Την τελευταία 25ετία τον είδαμε να διαπρέπει με τρία διαφορετικά συγκροτήματα: την Εlektrik Βand, την Αkoustic Βand και τους Οrigin. Μένει να δούμε το νέο σχήμα του, τη Five Ρeace Βand, με το οποίο παρουσιάζεται αυτή τη φορά στην Αθήνα.

– Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε σήμερα,έπειτα από τόσα χρόνια,με τον Τζον Μακ Λάφλιν; «Είμαι θαυμαστής της μουσικής του Τζον αλλά και της τεχνοτροπίας του από τότε που τον άκουσα πρώτη φορά όταν ήρθε στη Νέα Υόρκη- γύρω στο 1968 ή 1969. Αν και κάναμε μαζί διάφορες υπέροχες, αλλά μικρές, ζωντανές εμφανίσεις, ποτέ δεν συνεργαστήκαμε στο επίπεδο που συνεργαζόμαστε τώρα. Η μουσική χημεία (την οποία προτιμώ να αποκαλώ «πνευματική» χημεία) είναι αυτό που πρωτίστως επιζητώ στη μουσική. Φυσικά η μουσική φτιάχνεται από ανθρώπινα όντα και όταν υπάρχει έλξη και συμπάθεια, όπως συμβαίνει με εμάς τους δύο, δεν μένει παρά να εξερευνηθεί. Είναι ουσιαστικά η πρώτη συνεργασία μας, δεν έχουμε κάνει κάτι παρόμοιο ποτέ».

– Τι είναι αυτό που επιχειρείτε με τους Five Ρeace Βand και δεν είχατε δοκιμάσει στο παρελθόν;

«Μια συναρπαστική πλευρά αυτού του νέου πρότζεκτ είναι ότι δεν είμαι σίγουρος ποιος θα είναι τελικώς ο ήχος μας. Ο Τζον και εγώ κάναμε κάποιες πρώτες εμφανίσεις αλλά και οι δύο πιστεύουμε ότι με τους εξαιρετικούς συνεργάτες μας, οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί – και θα συμβεί. Αρχικώς πήραμε κάποια μουσικά θέματα δικά του και δικά μου από το παρελθόν τα οποία θα αναπτύξουμε με διαφορετικό τρόπο. Είμαι σίγουρος ότι θα προκύψει κάτι διαφορετικό και φρέσκο στην πορεία. Είναι μια συνεργασία εν εξελίξει».

– Αισθάνεστε ότι τα σχήματα Return Τo Forever και Μahavishnu Οrchestra έχουν κοινά στοιχεία; «Απολύτως. Και τα δύο βασίστηκαν στην επιρροή που άσκησε στους δυο μας ο Μάιλς Ντέιβις όταν παίξαμε μαζί του. Το καλύτερο ήταν ότι βρεθήκαμε εκεί την κατάλληλη στιγμή. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι έγιναν τότε πολλές αλλαγές και συναρπαστικοί πειραματισμοί στη μουσική. Και ο Μάιλς ενθάρρυνε αυτού του είδους τους πειραματισμούς, ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε την υπάρχουσα κατάσταση, το κατεστημένο. Ποτέ δεν ζήτησε άδεια σχετικά με τη μουσική που θα έκανε. Η καλλιτεχνική ακεραιότητά του υπήρξε πάντα ανέγγιχτη. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από αυτόν- όχι μόνο παίζοντας μαζί του, αλλά και από τη μουσική κληρονομιά που μας άφησε. Ακούγοντας τη Μahavishnu Οrchestra εμπνεύστηκα τους Return Τo Forever. Ηταν μια πολύ δημιουργική περίοδος».

– Είστε σε θέση,έπειτα από τόσα χρόνια και τόσες περγαμηνές, να πείτε τι είναι τζαζ;

«Κανένας δεν πιστεύω ότι μπορεί. Για τον καθένα τζαζ είναι κάτι διαφορετικό. Για εμένα είναι μουσική δημιουργική, αυθόρμητη, χωρίς σύνορα».

– Μπορείτε να περιγράψετε με μια λέξη την καριέρα σας;

«Εκρηξη! Περιείχε τα πάντα και δεν υπάρχει τίποτε για το οποίο να μετανιώνω, τίποτε που να μη θεωρώ ευλογία».

– Ποιον θεωρείτε ως τον τέλειο πιανίστα;

« Δεν έχω ιδέα. Είναι πολύ υποκειμενικό. Το σημαντικότερο για εμένα είναι ο μουσικός να έχει δικό του στυλ και ακεραιότητα. Και πρέπει να τα διατηρεί αυτά αν θέλει να ηχεί διαφορετικός- είτε παίζει μουσική είτε γράφει».

– Η τζαζ αφορά την τελειότητα ή το συναίσθημα;

«Η τέχνη, όπως συμβαίνει και με την τζαζ, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας. Και όταν λαμβάνω ένα συναρπαστικό μήνυμα από την τέχνη μου, ξέρω ότι επικοινωνιακώς έχω πετύχει».

– Παίζοντας μουσική αισθάνεστε καμιά φορά ότι ζείτε σε ένα παράλληλο όσων συμβαίνουν σήμερα στον πλανήτη σύμπαν;

«Οχι, απαραιτήτως. Πιστεύω ότι, παίζοντας μουσική, υπερβαίνω το χάος του κόσμου. Θεωρώ πως κάτι συμβαίνει όταν ο κόσμος πηγαίνει σε μια μουσική παράσταση. Για λίγες ώρες ανακουφίζεται από τις καθημερινές ανησυχίες που πιθανότατα να έχει».

– Καταφέρατε «να αποφύγετε τη ρουτίνα τού να κάνετε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά»όπως φοβόσασταν στο παρελθόν;

«Αλλάζω σύνεργα και υλικά ολόκληρη τη ζωή μου. Και δεν το θεωρώ πρόβλημα. Μου αρέσει και απολαμβάνω τις προκλήσεις στη μουσική γιατί μου δίνουν πάντα την ευκαιρία να μάθω καινούργια πράγματα. Αυτός είναι και ένας από τους εγωιστικούς λόγους για τον οποίο ανυπομονώ να παίξω με τον Τζον, τον Κένι, τον Βίνι και τον Κρίστιαν».

Η Five Ρeace Βand,με τους Τσικ Κορία,Τζον Μακ Λάφλιν,Κρίστιαν Μακ Μπράιντ,Βίνι Κολαϊούτα και Κένι Γκάρετ, εμφανίζεται στις 2 Νοεμβρίου στη σκηνή του Παλλάς.