Εχουν περάσει σαράντα δύο χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε Ο ανθρώπινος παράγοντας του Γκράχαμ Γκριν και σαράντα ένα από την κινηματογραφική του μεταφορά σε σκηνοθεσία του Οτο Πρέμιντζερ και σενάριο του Τομ Στόπαρντ. Ο Γκριν είπε κάποτε πως γράφοντας ένα μυθιστόρημα δεν είχε ποτέ κατά νου πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί στον κινηματογράφο, αλλά κανείς μυθιστοριογράφος πρώτης γραμμής δεν διαθέτει τη δική του κινηματογραφική ματιά (με εξαίρεση ίσως τον Τζον Λε Καρέ).
Το μυθιστόρημα δεν έχασε ίχνος από τη γοητεία του – ας είναι κι αυτό, όπως και τα υπόλοιπα βιβλία του Γκριν, «χρονολογημένο». Και τούτο για τον απλό λόγο ότι ο σπουδαίος αυτός συγγραφέας ανήκει στους κορυφαίους αφηγητές της δυτικής πεζογραφίας, ένας σύγχρονος κλασικός, καθώς λέει ο κοινός τόπος, που τον διαβάζεις κι ενώ «παραμένεις» στη σελίδα, ανυπομονείς να προχωρήσεις παρακάτω. Ο Γκράχαμ Γκριν και εδώ, όπως και στα άλλα βιβλία του, συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τα στοιχεία της λαϊκής αφήγησης με τις απαιτήσεις της υψηλής λογοτεχνίας. Και το εντυπωσιακότερο: κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη χωρίς να στήνει μια περίπλοκη υπόθεση ή να ενσωματώνει εξωτικές περιγραφές στην αφήγηση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
