Ο Τάμεσης στη Βρετανία… το πήρε το αντιβιοτικό του – για την ακρίβεια, λαμβάνει «κοκτέιλ αντιβιοτικών» σε σταθερή βάση. Το ίδιο και ο Δούναβης. Οσο για τον Τίγρη και τον Μεκόνγκ, «πνίγονται» στα αντιβιοτικά. Οπως και πολλά άλλα ποτάμια σε κάθε γωνιά της Γης, από την Ινδία ως τη Νιγηρία. Η φαρμακευτική ρύπανση των ποταμών είναι πανταχού παρούσα, όπως αποδεικνύει μια νέα διεθνής μελέτη, η μεγαλύτερη του είδους της ως σήμερα, που παρουσιάστηκε την εβδομάδα που μας πέρασε κατά τη διάρκεια συνάντησης της Εταιρείας Περιβαλλοντικής Τοξικολογίας και Χημείας (Society of Environmental Toxicology and Chemistry – SETAC) στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Και αν νομίζετε ότι το πρόβλημα είναι αυστηρά περιβαλλοντικό – το οποίο βέβαια από μόνο του έχει τεράστια βαρύτητα -, κάνετε λάθος. Διότι τα «μπουκωμένα» από αντιβιοτικά ποτάμια του πλανήτη μας αποτελούν «υδάτινες» ωρολογιακές βόμβες οι οποίες θρέφουν υπερβακτήρια που προσβάλλουν τους ανθρώπους εμφανίζοντας ανθεκτικότητα στις αντιβιοτικές θεραπείες και προκαλώντας σοβαρές λοιμώξεις και θανάτους. «Βόμβες» που ήδη… σκάνε σε διαφορετικά μέρη στερώντας ζωές και απειλούν τόσο εμάς όσο και τις επόμενες γενιές με υπερβακτηριακό όλεθρο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
