Δύο χρόνια μετά την καταστροφική φωτιά στο Μάτι, η ταλαιπωρία και η σπίλωση των κατοίκων του δεν έχουν τέλος. Σαν να μην έφτανε η φωτιά, θύματά της οποίας οι ίδιοι, κατηγορήθηκαν αρχικά ως υπαίτιοι για την απώλεια φίλων, γειτόνων, συγγενών και περιουσιών. Ο μύθος αυτός έχει πλέον καταρριφθεί πανηγυρικά, αλλά κάποιοι κύκλοι τούς αποδίδουν τώρα ότι δεν επιθυμούν τις αλλαγές που προτείνει το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ), αλλά τη βολή τους, με τη διατήρηση ανέπαφης της καθεστηκυίας τάξης. Αυτό δεν είναι ακριβές. Οι κάτοικοι αναγνωρίζουν τις προσπάθειες της πολιτείας, εκτιμούν την πρόθεσή της να μη θιγούν πολλές ιδιοκτησίες και είναι δεκτικοί σε αλλαγές. Δεν θέλουν όμως η πολύπαθη περιοχή τους να αλλάξει χαρακτήρα και να χρησιμοποιηθεί, εν είδει πειραματόζωου, για τη δοκιμή νέων ιδεών.
Ανακοινώθηκε ότι οι παρεμβάσεις που θα γίνουν στην περιοχή θα έχουν πιλοτικό χαρακτήρα και εφόσον αποδειχτούν επιτυχείς θα εφαρμοστούν και σε άλλες περιοχές της χώρας. Η πιλοτική όμως εφαρμογή εμπεριέχει από τη φύση της κάποια αβεβαιότητα. Κάποιες από τις ιδέες που προτείνονται μπορεί να αποδειχθούν καλές και κάποιες όχι. Για τις δεύτερες, όταν φανούν τα αποτελέσματα, το κακό θα έχει γίνει. Πρέπει λοιπόν η πολύπαθη περιοχή και οι κάτοικοί της, που αγωνίζονται ακόμη να ορθοποδήσουν, να υποστούν και αυτό; Δεν θα ήταν πρέπον – και πιο ανθρώπινο – να εφαρμοστούν δοκιμασμένες λύσεις; Οι πειραματισμοί είναι χρήσιμοι, αλλά ούτε οι κάτοικοι, ούτε η συγκεκριμένη περιοχή προσφέρονται γι’ αυτό. Θα περιοριστούμε, λόγω χώρου, σε δύο μόνο παραδείγματα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
