Δεν χωράει αμφιβολία ότι η συναυλία του Ιμπραΐμ Μααλούφ στις 28 Ιουνίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού – στο πλαίσιο του εφετινού προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών – αποτελεί μία από τις πιο πολυαναμενόμενες μουσικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού. Γεννημένος στη Βηρυτό το 1980, μετοίκησε στη Γαλλία ως παιδί κατά τη διάρκεια του λιβανέζικου εμφυλίου πολέμου και μεγάλωσε στο Παρίσι περιβαλλόμενος από νότες και μελωδίες, καθώς και οι δύο γονείς του ασχολούνταν με τη μουσική. Ο πολυβραβευμένος καλλιτέχνης έχει συμπληρώσει 15 χρόνια καλλιτεχνικής παρουσίας στα διεθνή μουσικά δρώμενα και έχει αναγνωριστεί στη Γαλλία, αλλά και παγκοσμίως, ως ένας από τους σημαντικότερους τρομπετίστες της γενιάς του. Ανοιχτός σε ποικίλα ερεθίσματα, ο Μααλούφ παντρεύει απρόσμενα τον μοναδικό ήχο του με την παράδοση της Μεσογείου, αφήνει τη νωχελική γλύκα της Ανατολής και τη νοσταλγία για μια πατρίδα που δεν κατάφερε να χαρεί να κυριαρχήσουν στο παίξιμό του, ενώ παράλληλα δημιουργεί συνθέσεις οι οποίες διακρίνονται από σχεδόν αβάσταχτη τρυφερότητα και ευαισθησία. Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή του στην Αθήνα μιλήσαμε μαζί του για μουσική, πολιτική αλλά και για τον Βασίλη Σαλέα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
