Μέχρι να ξεσπάσει το σκάνδαλο των υποκλοπών φαινόταν πως το δίλημμα για το πολιτικό μας σύστημα ήταν «Μητσοτάκης ή big bang». Την κυριαρχία Μητσοτάκη μπορούσε να την αμφισβητήσει μόνο μια βαθιά κριτική του παρελθόντος και ανανέωση του παρόντος από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και μια ιδεολογική ανανέωση, όχι μόνο προσώπων, από τη μεριά του ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ. Μόνο ένα big bang σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ θα μπορούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Πρωθυπουργού. Ενώ η ομιλία στο Κογκρέσο έδειχνε πως ο κ. Μητσοτάκης έχει ευρύτερη παιδεία. Οι υποκλοπές τα ανέτρεψαν όλα. Ο κ. Μητσοτάκης αρνείται ότι ήξερε για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. Αν δεν το ήξερε, τότε δεν ήταν κυρίαρχος. Αν πάλι το ήξερε και το αρνείται, τότε δεν ισχύει αυτό περί υψηλής παιδείας. Κανείς με παιδεία δεν παρακολουθεί εκλεγμένους, ακόμη και αν ο νόμος του το «επιτρέπει» και πρωτίστως κανείς καλλιεργημένος δεν κρύβεται από τις συνέπειες των ακούσιων η εκούσιων αρνητικών πράξεών του. Εχει δίκιο το ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ, «η ευθύνη του Πρωθυπουργού είναι δεδομένη, αμείωτη και μη μεταβιβάσιμη». Και έχουν δίκιο ο Νίκος Αλιβιζάτος και ο Ξενοφών Κοντιάδης που ζητούν την παραίτηση του Πρωθυπουργού. Αν την απαιτεί η ηθική, δεν έχει σημασία αν την απαιτεί ή όχι το Σύνταγμα. Ο Βίλι Μπραντ παραιτήθηκε επειδή σύμβουλός του αποδείχθηκε πράκτορας των Ανατολικογερμανών. Βεβαίως αυτός ήταν γνήσιος σοσιαλδημοκράτης statesman. Ετσι κάποιοι σκέτο ακραίοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι «πρασινοσυριζαίοι» ζητούν την παραίτηση του Πρωθυπουργού για ένα τόσο δα πταισματάκι. Εστησε μηχανισμό παρακολούθησης πολιτικού/ών αντιπάλου/ων; Σιγά τα σπουδαία! Ο κ. Γεραπετρίτης μας αποστόμωσε ήδη. Το Σύνταγμα ερμηνεύεται από τους νόμους. Μέχρι σήμερα μιλούσαμε για αντισυνταγματικότητα των νόμων, στο εξής θα μιλάμε για αντινομιμότητα του Συντάγματος; Τελικά μπορούν να υπάρχουν νόμιμες παρακολουθήσεις βουλευτών παρά το συνταγματικό βουλευτικό απόρρητο; Ταυτοχρόνως αν διαβάσει κανείς τα επιχειρήματα των «θαυμαστών» του κ. Μητσοτάκη, θα αναρωτιέται τι χειρότερο λένε οι «αρμοί της εξουσίας». Κάποιοι λένε να αφήσουμε το θέμα στην άκρη και να πάμε παρακάτω. Εκεί όμως υπάρχει γκρεμός όπως έλεγε και ο Τραμπάκουλας Χάρρυ Κλυνν. Και αυτοί που μεταδίδουν πληροφορίες από απόρρητη συνεδρίαση; λένε άλλοι. Φοβερός συμψηφισμός. Αυτό είναι «η δημοκρατία ώρα μηδέν» της ΝΔ.

Ας δούμε τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός με την εχθροπάθεια, το «κουτσαβάκικο» ύφος του αρχηγού του, τη δολοφονία χαρακτήρων από βουλευτές του, τις δικές του παρακολουθήσεις όπως του κ. Πιτσιόρλα, απογοήτευσε όσους, όπως ο γράφων, ήλπιζαν πως αλλάζει. Χωρίς συγκλονιστικές εξελίξεις δεν αλλάζει αυτό το κόμμα. Δυστυχώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκαμε ακόμη να μάθει πως τη Δημοκρατία δεν την υπερασπίζεσαι με κραυγές και αναθέματα. Στη «δημοκρατία ώρα μηδέν» δεν απαντάς με τη «δημοκρατία πάρ’ τα όλα» (αρμοί της εξουσίας). Ετσι στη Βουλή ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε ως κατήγορος και όχι ως κατηγορούμενος, ο κ. Τσίπρας, αν και καλύτερος από παλαιότερα, δεν ξεπέρασε τον λαϊκισμό του και το ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, εγκλωβίστηκε στον αναμηρυκασμό της «αυτονομίας».

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω