Πάντα οι βουλευτικές εκλογές έχουν διαφορετική δυναµική και αίσθηση από τις άλλες εκλογικές αναµετρήσεις. Η χαλαρή διάθεση στις ευρωεκλογές, αλλά και οι προσωπικές σχέσεις που διαδραµάτισαν κυρίαρχο ρόλο στις αυτοδιοικητικές, πριν από περίπου 40 ηµέρες, αντικαταστάθηκαν από µια άκρως πολιτική αναµέτρηση. Μπορεί να µην είχαµε τις εντάσεις και τις συγκρούσεις του παρελθόντος, αλλά τα διλήµµατα και τα διακυβεύµατα τέθηκαν δυνατά. Σίγουρα δεν γίναµε Ελβετία, αλλά η προεκλογική περίοδος που ολοκληρώθηκε τα µεσάνυκτα της Παρασκευής έδωσε τη δυνατότητα σε ψηφοφόρους που ήθελαν να διαβάσουν, να ακούσουν και να συγκρίνουν προγράµµατα, θέσεις, απόψεις. Πάντως, λόγω και της µεσογειακής ιδιοσυγκρασίας, είχαµε συνηθίσει σε διαφορετικό σκηνικό να γίνονται οι εκλογές. Αναµφίβολα ήταν η πιο άνευρη, άχρωµη και ανούσια εκστρατεία των κοµµάτων, αλλά κατά βάθος η πιο ουσιαστική σε προγραµµατική συζήτηση. Μόνο που οι πολίτες αδιαφόρησαν. Και σε αυτό κυρίαρχο ρόλο έπαιξε το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών και η µεγάλη διαφορά µεταξύ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Το δυστύχηµα όµως είναι ότι, πέρα από κάποια βασικά θέµατα που αφορούν το σύνολο των Ελλήνων, όπως π.χ. τα εργασιακά, το Ασφαλιστικό και γενικά η οικονοµία, απουσίαζε η συζήτηση για άλλα, που σε όλες τις δυτικές κοινωνίες βρίσκονται στην κορυφή. Για παράδειγµα, δεν είδα σε καµία συζήτηση να τεθεί το θέµα της 4ης Βιοµηχανικής Επανάστασης που αλλάζει άρδην τη ζωή εκατοµµυρίων εργαζοµένων σε όλον τον πλανήτη και αποτελεί αντικείµενο αναλύσεων σε όλα τα µεγάλα διεθνή φόρα, όπως το Νταβός. Ούτε και ζητήµατα πιο γήινα, όπως το τι γίνεται µε την Κοινή Αγροτική Πολιτική της περιόδου 2021-2027, συζητήσαµε. Και βάζω το θέµα της ΚΑΠ, διότι αφορά δεκάδες εκατοµµύρια ευρώ που θα διοχετευθούν και στη χώρα και πρέπει να υπάρχει σχέδιο επεξεργασµένο για το πού θα κατευθυνθούν. Εξάλλου, µετά τον τουρισµό και βεβαίως τη ναυτιλία που παραµένει ηγέτιδα δύναµη, η χώρα έχει τον πρωτογενή τοµέα όπου µπορεί και πρέπει να επενδύσει. Και µάλιστα, να συνδυάσει τουρισµό και πρωτογενή τοµέα µε έµφαση στον αγροτουρισµό όλων των ειδών και στις εναλλακτικές µορφές του. Μόνο που για να συζητήσει κανείς για αυτά τα θέµατα οφείλει να έχει επεξεργασµένες θέσεις. Ολο το προηγούµενο διάστηµα, εάν διάβαζε και άκουγε κανείς συνεντεύξεις υποψηφίων θα διαπίστωνε επαναλαµβανόµενες ατάκες και τσιτάτα, εµπνεύσεως επικοινωνιολόγων. Μόνο που η πολιτική δεν είναι επικοινωνία. Πρωτίστως είναι η διαπροσωπική σχέση και η συζήτηση µε τους πολίτες διά ζώσης. Αυτό δεν αλλάζει µε τίποτα, είτε στην Ελβετία γίνονται οι εκλογές είτε στην Ελλάδα. Και µπορεί οι παραδοσιακές µάχες να µην ήταν κυρίαρχες σε αυτές τις εκλογές, αλλά οι διαφορές υπάρχουν. Και η αυριανή ηµέρα, ανεξαρτήτως αποτελέσµατος, θα είναι κρίσιµη για τους κυβερνώντες. Γιατί τα προβλήµατα είναι εδώ και είναι µεγάλα και σίγουρα δεν γίναµε Ελβετία, όσο και αν ήταν χαµηλοί οι τόνοι την προεκλογική περίοδο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
