Ο προφορικός λόγος είναι κάτι ρευστό και ενίοτε χαοτικό. Τούτο, ωστόσο, δεν ισχύει καθόλου στην περίπτωση του Γεωργίου Μπαμπινιώτη, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο δικός του είναι συγκροτημένος, ισορροπημένος και σαφής. Τις προάλλες, ακούγοντάς τον στο τηλέφωνο, σκεφτόμουν πόσο ουσιαστικό είναι όχι μόνο να έχει κανείς ένα ακλόνητο πάθος να τον συνοδεύει αλλά και να το έχει καταστήσει έργο ζωής. Στο νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο Η γλώσσα μας συστεγάζει για πρώτη φορά 180 κείμενά του (τα περισσότερα έχουν δημοσιευθεί στο «Βήμα της Κυριακής») που αρθρώνονται σε δεκατρείς ενότητες και συνθέτουν όλα μαζί το πανόραμα της πορείας του, μιας πολυσχιδούς και ακάματης εργασίας τεσσάρων και πλέον δεκαετιών. «Στο πρόσφατο βιβλίο μου είναι αποτυπωμένη αυτή η βίωση που έχω της ελληνικής γλώσσας, και της γλώσσας ευρύτερα. Είναι οι σκέψεις μου, οι ιδέες μου, οι θέσεις μου. Τα κείμενά μας είναι ο κόσμος μας. Και τον κόσμο μου περνάω εκεί μέσα. Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει σημαντικό γλωσσικό θέμα που να μη θίγεται στο συγκεκριμένο βιβλίο. Και για μένα δεν είναι συνηθισμένο. Είμαι εγώ εκεί μέσα. Ενιωθα ότι χρωστούσα να το δώσω» τόνισε ο ίδιος μιλώντας προς «Το Βήμα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
