Ολα ξεκίνησαν από το παιδικό όνειρο του Πάολο Πινινφαρίνα, σημερινού προέδρου της ομώνυμης Carrozzeria, που μεγαλώνοντας δίπλα στον παππού του, Μπατίστα «Πινίν» Φαρίνα, έβλεπε παντού γύρω του τα σχέδια εμβληματικών αυτοκινήτων: η Cisitalia 202 του 1948, η Lancia Aurelia Spider Β24 του 1954, η Ferrari 365 GTB/4 Daytona του 1968, τα Peugeot 504 Coupé και Convertible του 1968, η Ferrari Testarossa του 1984 αλλά και η 458 Italia του 2009 είναι μερικές μόνο από τις δεκάδες δημιουργίες της οικογενειακής επιχείρησης που ιδρύθηκε τον Μάιο του 1930. Κάποιες έφεραν στο πλάι του αμαξώματος το όνομα Pininfarina, κάποιες άλλες όχι, καμία ωστόσο δεν είχε το σήμα κατατεθέν της στη μάσκα ή στο καπό ως υπογραφή του κατασκευαστή.
Οι παραδόσεις ωστόσο είναι για να σπάνε, με την Pininfarina να προγραμματίζει για το 2020 τις πρώτες παραδόσεις του περίφημου Battista «…του ισχυρότερου road-legal – με άδεια κυκλοφορίας σε δημόσιους δρόμους – μοντέλου που κατασκευάστηκε ποτέ στην Ιταλία». Οι προσεκτικοί παρατηρητές του αυτοκινήτου ίσως αναγνωρίσουν στοιχεία από την κληρονομιά του οίκου, μικρές σχεδιαστικές λεπτομέρειες από παλαιότερα πρωτότυπα της Ferrari. Κανείς ωστόσο δεν θα αντιληφθεί γιατί η Pininfarina στράφηκε στην «άσημη» αλλά ικανότατη Rimac Automobili για να κοπιάρει στο Battista την τεχνολογία του κροατικού C Two, προτού ακούσει τον Λούκα Μποργκόνιο, επικεφαλής σχεδιασμού της ιταλικής εταιρείας, να μιλάει για την ελευθερία που εξασφαλίζει στο εξωτερικό design και την αεροδυναμική η σχήματος T μπαταρία των 120 kWh η οποία διατρέχει το αμάξωμα στον χώρο ανάμεσα σε οδηγό και συνοδηγό και προς τα πίσω.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
