Παρά τις αμερικανικές προσπάθειες για την επιβολή εκεχειρίας στη Γάζα, με την παράλληλη προώθηση ενός σχεδίου για την επόμενη μέρα με τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, η γνωστή διάσταση απόψεων Μπάιντεν – Νετανιάχου παραμένει, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό απλώς να καθυστερεί την εισβολή στη Ράφα, θεωρώντας πάντα ότι αυτή είναι η μοναδική επιλογή για την οριστική εξάλειψη της Χαμάς. Το επανέλαβε άλλωστε ξεκάθαρα κατά τη συνάντηση του με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Αντονι Μπλίνκεν, κατά την έκτη (αποτυχημένη και αυτή όπως αποδείχθηκε) επίσκεψή του στην περιοχή.
Παράλληλα, απέτυχε και η πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον να προωθήσει ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείς για την κατάπαυση του πυρός, αφού προηγουμένως η ίδια είχε καταψηφίσει τρία ανάλογα ψηφίσματα. Ετσι παραμένουν όλα ανοιχτά και μετά τη στροφή των 180 μοιρών στο Παλαιστινιακό του Αμερικανού προέδρου, που τον οδήγησε για πρώτη φορά σε ανοιχτή ρήξη με τον ισραηλινό πρωθυπουργό.
Φανερό είναι πλέον ότι ο Τζο Μπάιντεν υποχρεώθηκε στη στροφή αυτή υπό την επήρεια των τελευταίων δημοσκοπήσεων της αμερικανικής κοινής γνώμης, σε μια κρίσιμη καμπή της προεκλογικής εκστρατείας για την προεδρία. Καθώς όλο και περισσότεροι Αμερικανοί πολίτες άρχισαν να τον επικρίνουν για τη στάση που είχε αρχικά επιδείξει με την πλήρη στήριξη του Νετανιάχου. Οι προκριματικές εκλογές μάλιστα σε ορισμένες Πολιτείες έδειξαν ότι πολλοί Αραβοαμερικανοί ψηφοφόροι του Δημοκρατικού Κόμματος προτίμησαν να ψηφίσουν υποψηφίους τρίτων κομμάτων, στερώντας έτσι τη νίκη από τους Δημοκρατικούς.
Παράλληλα, ο Μπάιντεν εκτίμησε ότι μια χερσαία εισβολή στην επίδικη περιοχή της Ράφα θα κατέληγε σε περισσότερους θανάτους αθώων πολιτών και θα οδηγούσε τελικά σε μεγαλύτερη απομόνωση του Ισραήλ. Οπως φάνηκε άλλωστε και από την αρνητική στάση που τήρησε η Ευρωπαϊκή Ενωση, παρά την εγγενή αδυναμίας της να επιβάλει τις απόψεις της. Αποδεικνύοντας έτσι για μια ακόμη φορά ότι ο κύριος παράγων που επηρεάζει τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή παραμένουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Και όλα αυτά μέσα στην εξαιρετικά καταθλιπτική κατάσταση που έχει δημιουργήσει η οξεία επισιτιστική κρίση στη Γάζα, καθώς το σύνολο του πληθυσμού αντιμετωπίζει πλέον το φάσμα της πείνας. Και δεν είναι τυχαίο που ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει τονίσει ότι η έκταση των συνεχιζόμενων περιορισμών που θέτει το Ισραήλ στην προσπέλαση της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, σε συνδυασμό με τον τρόπο διεξαγωγής των επιχειρήσεων, μπορεί να ισοδυναμεί με «χρήση της πείνας ως πολεμικού όπλου», κάτι που συνιστά «έγκλημα πολέμου».
Ενώ και τα ελάχιστα φορτηγά ανθρωπιστικής βοήθειας που καταφέρνουν να πλησιάσουν την επίμαχη περιοχή της Βόρειας Γάζας αντιμετωπίζουν συνεχή κρούσματα λεηλασίας. Τη στιγμή που οι νεκροί από πλευράς Παλαιστινίων πλησιάζουν πλέον τις 33.000 και το 35% των κτιρίων της Λωρίδας έχει καταστραφεί συνολικά ή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές. Ενώ από τους 250 ομήρους που αιχμαλώτισε η Χαμάς κατά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου υπολογίζεται ότι 130 συνεχίζουν να κρατούνται από την ισλαμική οργάνωση, αν και θεωρείται βέβαιο ότι 33 έχουν ήδη πεθάνει.
