Ενα παράπλευρο αποτέλεσμα της επιδημίας είναι ότι έδωσε την ευκαιρία σε άτομα και κοινωνίες να πειραματιστούν και να επανεξετάσουν παγιωμένες πρακτικές. Από τα πιο χτυπητά παραδείγματα ήταν τα πανεπιστήμια, που μετέφεραν τη λειτουργία τους στον ψηφιακό χώρο μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος, στην Ελλάδα και διεθνώς, ήταν εντυπωσιακή. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Μήπως βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας μόνιμης αλλαγής;
Σίγουρα δεν πρόκειται για κάτι το τελείως καινούργιο. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Πιο πρόσφατα, εμφανίστηκαν τα λεγόμενα «μαζικά ανοιχτά διαδικτυακά μαθήματα» (ΜΟΟC). Για παράδειγμα, ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός EdX, πρωτοβουλία του ΜΙΤ και του Harvard, ξεκίνησε το 2012, προσφέρει πάνω από 2.000 μαθήματα, τα περισότερα στο ίδιο αυστηρό επίπεδο με αυτά που προσφέρονται ζωντανά. Τα έχουν παρακολουθήσει δεκάδες εκατομμύρια «φοιτητών» ανά τον κόσμο και αποτελούν μια εξαιρετική προσφορά, ίδίως προς αυτούς που δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
