Η στρατηγική εικόνα που ένας πολιτικός φιλοτεχνεί για τον εαυτό του έχει για στόχο να τον καθιστά ευπρόσδεκτο και στον νου και στα συναισθήματα. Και στον Απόλλωνα και στον Διόνυσο. Ταυτόχρονα όμως τον δεσμεύει. Γιατί, με αναφορά σε ό,τι η εικόνα υπόσχεται, ανάλογα και ο κόσμος διαμορφώνει απέναντι στο πρόσωπο αναμονές και προσδοκίες. Και όσο ο κόσμος δείχνει αυτήν την εικόνα να εμπιστεύεται, τόσο λιγότερο ο εικονιζόμενος μπορεί να την… προδώσει.
Γνωρίζουν άραγε οι εδώ υπεύθυνοι –όλοι, χωρίς εξαίρεση –ποια είναι η εικόνα μέσα από την οποία ο προσκεκλημένος μας επιθυμεί να προσλαμβάνεται; Οχι μόνο κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του, αλλά και μετά από αυτήν;
Γνωρίζουν ότι ο E. Macron επιδιώκει όχι απλά την εσωτερική-εθνική του νομιμοποίηση αλλά και την εξωτερική-διεθνή και μάλιστα στη «μακρά διάρκεια»; Δεν μας το δείχνει επισκεπτόμενος μια σειρά από χώρες με τις οποίες όχι μόνο συζητεί τα προβλήματά τους, αλλά δηλώνει ότι η αντιμετώπισή τους είναι και ευθύνη της ΕΕ; Μιας άλλης ΕΕ ίσως;
Γνωρίζουν ότι δείχνει να είναι αδιαπραγμάτευτος στην τήρηση της ευρωπαϊκής νομιμότητας (κράτος δικαίου, δημοκρατία, ατομικές ελευθερίες); Και ότι το επιβεβαιώνει όταν αποκλείει, στην πρόσφατη επίσκεψή του σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, κράτη τα οποία παραβιάζουν, καθημερινά και κατάφωρα, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τον ουμανιστικό πολιτισμό γενικότερα;
Γνωρίζουν ότι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τις σχέσεις οικονομίας και πολιτικής ναι μεν αποδίδει στην ευελιξία ρόλο καταλυτικό για την ανάπτυξη, αλλά συγχρόνως διερωτάται –δημόσια –για το πώς, πότε και υπέρ ποιων αυτή η ανάπτυξη θα διοχετευθεί; Και ότι το επιβεβαιώνει με μια εργασιακή νομοθεσία για την οποία οι αντιρρήσεις δείχνουν να είναι λιγότερες από τις συγκαταθέσεις; Την ίδια ακριβώς ώρα που και η A. Merkel διερωτάται πώς θα γίνει η παγκοσμιοποίηση πιο ανθρώπινη;
Αυτά και διάφορα άλλα συνθέτουν για την ώρα το πορτρέτο του προσκεκλημένου μας. Από αυτόν εξαρτάται πόσο θα το τιμήσει. Αλλά και από εμάς –επίσης εξαρτάται –πόσο θα του δείξουμε ότι αυτήν την εικόνα του όχι απλώς την εμπιστευόμαστε αλλά και ότι –ως μέλη της ίδιας Ενωσης αρχών και προσδοκιών –είμαστε σε θέση τη φιλοδοξία της να επαληθεύουμε. Και τη δική μας, εξωτερική, επ’ αμοιβαιότητι, νομιμοποίηση να του προσφέρουμε.
Ο κ. Γιάννης Μεταξάς, επίτιμος καθηγητής πανεπιστημίων, είναι τακτικό μέλος της Academie Europeenne Interdisciplinaire des Sciences.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
