Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση όταν πήγα το 1980 για σπουδές στην Αγγλία ήταν ότι οι Εγγλέζοι έκαναν ουρές για να αγοράσουν προϊόντα που πωλούσαν τα σουπερμάρκετ με κάποια ασήμαντη έκπτωση –«one penny off». Ακόμη μεγαλύτερη, όμως, εντύπωση μου έκανε η χαρά της αγγλίδας φίλης μου όταν της έστελναν οι γονείς της διπλωμένο μέσα σε μια κάρτα με ευχές ένα πεντόλιρο –για δώρο γενεθλίων ή Χριστουγέννων. Τέτοιες ήταν οι δυσκολίες της διακυβέρνησης Θάτσερ, ώστε ο πατέρας της, σιδηροδρομικός στο Νιούκασλ, νοίκιαζε το παιδικό δωμάτιο της Ντέμπι, τους μήνες που εκείνη ήταν στο πανεπιστήμιο, για να ενισχύσει τα αποδεκατισμένα εισοδήματα της οικογένειας. Ανήκουστες οικονομικές δυσκολίες για την Ελλάδα της αφθονίας…
Μου ήρθαν όλα αυτά στο μυαλό καθώς διαπιστώνω, τέσσερα χρόνια μετά την είσοδό της χώρας στα Μνημόνια, ότι τίποτε ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει στη νοοτροπία μας, ότι δεν μάθαμε το μάθημά μας. Εξακολουθούν οι Ελληνες να ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους, να «φουσκώνουν» τις πιστωτικές τους, να μην κυνηγάνε τις προσφορές των σουπερμάρκετ, να μη ζητάνε αποδείξεις αγορών, ενώ κάνουν το παν για να κλέψουν την εφορία –δηλαδή την τσέπη της Ελλάδας.
Επιπλέον, συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι για τη χρεοκοπία της χώρας φταίνε όλοι οι άλλοι –ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ, οι τράπεζες, το κατοχικό δάνειο των Ναζί, ο φθόνος των ξένων για τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας κ.λπ. -, αλλά σε καμία περίπτωση εμείς οι ίδιοι.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση «εσωτερικού», δηλαδή της «λαϊκής Δεξιάς» –Γιακουμάτου, Ντινόπουλου, Βούλτεψη, Βορίδη κ.λπ. –έχει πάρει το πάνω χέρι απέναντι στην κυβέρνηση «εξωτερικού» –Χαρδούβελη, Δένδια κ.λπ. –στέλνοντας ένα μήνυμα εφησυχασμού, παροχών και ακύρωσης των μεταρρυθμίσεων.
Ο ένας αρνείται τη διαθεσιμότητα, ο άλλος απορρίπτει τις απολύσεις, ο τρίτος δηλώνει ότι θα μελετήσει από μηδενική βάση τις αλλαγές για τις οποίες έχουμε δεσμευτεί ήδη στην τρόικα. Υπήρξε μάλιστα υπουργός που έφτασε να ζητήσει δημοσίως αύξηση του προϋπολογισμού του υπουργείου του –λες και δεν είναι ζητούμενο να συνεχιστούν τα πλεονάσματα στα δημόσια οικονομικά και να περικοπούν κι άλλο οι δαπάνες του Δημοσίου.
Από κοντά και η αξιωματική αντιπολίτευση που επενδύει στον λαϊκισμό επιχειρώντας να συγκεντρώσει γύρω της ό,τι πιο οπισθοδρομικό και παλαιοκομματικό υπάρχει –από συνδικαλιστές του συντεχνιακού ΠαΣοΚ έως «ψεκασμένους» των ΑΝΕΛ και οπορτουνιστές της ΝΔ.
Αν όλα αυτά τα «σκέρτσα» συνεχιστούν, είναι φως φανάρι ότι θα υπάρξουν εμπόδια στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση τον Νοέμβριο για τη διευθέτηση του υπέρογκου εθνικού χρέους. H ρύθμιση, δηλαδή, που θα απαλλάξει τις επόμενες γενιές από τεράστια οικονομικά βάρη απομακρύνεται.
Αν μάλιστα μ’ αυτά και μ’ αυτά καταφέρουμε να οδηγήσουμε τη χώρα σε νέες εκλογές και πολιτική αστάθεια, είναι βέβαιο ότι η χώρα θα βυθιστεί στο τέλμα για πολλά χρόνια ακόμη –κάνοντας την αποβιομηχάνιση της Θάτσερ να μοιάζει με παιχνίδι…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
