Πηγαίνοντας προς τις κάλπες των ευρωεκλογών, οι Ευρωπαίοι πίστευαν ότι με την ψήφο τους θα καθόριζαν τον επόμενο πρόεδρο της Επιτροπής. Αλλά με ένα «σιωπηλό πραξικόπημα κατά των ψηφοφόρων», όπως το αποκαλεί το «Spiegel», η Ανγκελα Μέρκελ προσπαθεί να μπλοκάρει τη διαδικασία γιατί φοβάται δύο πράγματα: ότι θα χάσει την δική της εξουσία προς όφελος του νέου, εκλεγμένου από τους Ευρωπαίους, πρόεδρου της Επιτροπής και ότι η Βρετανία θα αποχωρήσει από την ΕΕ.
Οι ευρωεκλογές οδήγησαν σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα για την εξουσία ανάμεσα στο Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο, που αποτελείται από τους αρχηγούς κρατών των «28». Στις επόμενες εβδομάδες θα φανεί πόσο δημοκρατική θέλει να είναι η ΕΕ, αν θα αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων στις Βρυξέλλες και αν η Μέρκελ είναι όντως ο ηγέτης της Ευρώπης.
Αν περάσει του Ευρωκοινοβουλίου και ορίσει ως νέο πρόεδρο της Επιτροπής τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, του οποίου το κόμμα πλειοψήφησε στις ευρωεκλογές, οι ηγέτες της ΕΕ θα χάσουν ένα μέρος της εξουσίας τους το οποίο δεν πρόκειται να ξανακερδίσουν πίσω. Μια τέτοια εξέλιξη θα έκανε την ΕΕ πιο δημοκρατική αλλά, παράλληλα, θα έσπρωχνε τη Βρετανία πιο κοντά στην έξοδο.
Αν δεν περάσει του Ευρωκοινοβουλίου, θα προδοθούν όλοι οι ευρωπαίοι ψηφοφόροι που πίστεψαν ότι ο νικητής των ευρωεκλογών θα γινόταν πρόεδρος της Επιτροπής.
Σύμφωνα με το «Spiegel», το πραγματικό ερώτημα είναι το εξής: ποιος έχει μεγαλύτερο βάρος; Η πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο που στηρίζει τον Γιούνκερ, η πλειοψηφία στη Μπούντεσταγκ που στηρίζει τη Μέρκελ ή η πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων που στηρίζει τον βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον ο οποίος αντιτίθεται στον Γιούνκερ; Με άλλα λόγια, μεγαλύτερη νομιμοποίηση προσδίδουν οι ευρωεκλογές ή οι εθνικές εκλογές;
Το γερμανικό περιοδικό αποκαλύπτει ότι, τη νύχτα των ευρωεκλογών, όταν έγινε σαφές ότι κέρδιζε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) του Γιούνκερ, ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρώην επικεφαλής του Γιούρογκρουπ συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με τον Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρο του απερχόμενου Ευρωκοινοβουλίου και υποψήφιο των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών για την θέση του προέδρου της Επιτροπής. Οι δυο ανταγωνιστές τα συμφώνησαν μεταξύ τους: ο Σουλτς θα στήριζε Γιούνκερ για πρόεδρο της Επιτροπής και ο Γιούνκερ θα έπαιρνε τον Σουλτς ως αντιπρόεδρο.
Η συμφωνία τους όχι μόνο υποδείκνυε στο Συμβούλιο τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής αλλά και στη Μέρκελ τον νέο επίτροπο της Γερμανίας.
Την Τρίτη το πρωί επισημοποιήθηκε: οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες θα στήριζαν τον Γιούνκερ, που δεν συγκέντρωνε τις απαραίτητες ψήφους μόνο από το ΕΛΚ.
Οι κινήσεις αυτές αποτέλεσαν μια σαφή πρόκληση προς το Συμβούλιο. Αν περάσει του Ευρωκοινοβουλίου σημαίνει ότι η επιλογή του προέδρου της Επιτροπής θα πάψει να είναι προϊόν διαβουλεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες ανάμεσα στους 28 αρχηγούς κρατών. Και αυτό θα ήταν μεγάλη καινοτομία.
Πολλοί αναρωτιούνται τι σκέφτεται η Μέρκελ: προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ή να εμποδίσει τον Γιούνκερ να αναλάβει πρόεδρος επειδή την ενοχλεί που αυτός θα έχει την υποστήριξη του Ευρωκοινοβουλίου και της πλειοψηφίας των ευρωπαίων ψηφοφόρων;
Την μεγαλύτερη υπονόμευση του Γιούνκερ την έχει αναλάβει το Λονδίνο. Το περιβάλλον του Κάμερον αφήνει να διαρρεύσει ότι ο βρετανός πρωθυπουργός δεν θα δίσταζε να έθετε τα μειονεκτήματα του Γιούνκερ στους υπόλοιπους ηγέτες των «28»: τα προβλήματά του με το αλκοόλ, τα σκάνδαλα στο Λουξεμβούργο.
Με τον 59χρονο Γιούνκερ στο τιμόνι, η Επιτροπή θα έχει ισχυρότερη πολιτική παρουσία. Είναι επίσης πιθανό οι επόμενες ευρωεκλογές να προσελκύσουν γνωστούς πολιτικούς επειδή αυτοί θα γνωρίζουν ότι όποιος κερδίσει θα αναλάβει αυτομάτως πρόεδρος της επιτροπής.
«Αν οι ηγέτες της ΕΕ «ρίξουν» τον Γιούνκερ, θα πρέπει να μείνουν μακριά από το Ευρωκοινοβούλιο για την επόμενη πενταετία γιατί θα είναι σαν ζώνη πυρηνικών αποβλήτων για τους ίδιους», δήλωσε ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, ο απερχόμενος ηγέτης των Πρασίνων.
Πολλοί αρχηγοί κρατών της ΕΕ επιθυμούν να ληφθεί απόφαση για τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής στη σύνοδο κορυφής στα τέλη Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να ξαναμπεί στο μπουκάλι το τζίνι που απελευθέρωσε ο Σουλτς όταν βγήκε μπροστά για να γίνει ο υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών για την προεδρία της Επιτροπής.
