Βιβάλντι, Φωρέ και Τζέι Κέρνις ήταν οι συνθέτες που ερμήνευσε η Εθνική Λυρική Σκηνή στην τελευταία συναυλία της Εβδομάδας Θρησκευτικής Μουσικής που πραγματοποιήθηκε προ ημερών στο Θέατρο Ολύμπια.

Συγκεκριμένα, η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη ερμήνευσαν το Στάμπατ Μάτερ του Αντόνιο Βιβάλντι, το Ρέκβιεμ του Γκαμπριέλ Φωρέ και το Musica Celestis του Άαρον Τζέι Κέρνις.

Το κοινό επιφύλαξε χειροκρότημα στους σολίστ Μαρία Μητσοπούλου, Δημήτρη Κασιούμη και Νίκο Σπανό.

Συνθέτης σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλής, μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα ο Αντόνιο Βιβάλντι ήταν όνομα γνωστό μονάχα σε πολύ λίγους. Αξίζει να αναλογιστεί κανείς ότι η πρώτη ηχογράφηση των διάσημων Τεσσάρων εποχών πραγματοποιήθηκε μόλις το 1939. Το Στάμπατ Μάτερ («Στέκει η Μήτηρ τεθλιμμένη») βασίζεται στο γνωστό κείμενο που αποδίδεται στον φραγκισκανό Γιακοπόνε ντα Τόντι (1230-1306) και έχει μελοποιηθεί από πάρα πολλούς συνθέτες από την εποχή του Ζοσκέν ντε Πρε (περ.1450-1521) ως τις μέρες μας.

Το Ρέκβιεμ (Λειτουργία εις κεκοιμημένους) έργο 48 είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του Γάλλου συνθέτη Γκαμπριέλ Φωρέ. Δεν γράφηκε για συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά σύμφωνα με τον συνθέτη «από ευχαρίστηση, αν μου επιτρέπεται να πω κάτι τέτοιο!». Ως δάσκαλος χορωδίας αλλά και οργανίστας, ο Φωρέ αναζητούσε ένα θρησκευτικό χαρακτήρα διαφορετικό από το κοσμικό ύφος των Ιταλών και το μεγαλεπήβολο των Γερμανών συναδέλφων του. Η δική του μελοποίηση του Ρέκβιεμ είναι τρυφερή, χαμηλόφωνη και εσωστρεφής. Η οριστική του εκδοχή του έργου για μεγάλη ορχήστρα ολοκληρώθηκε το 1899-1890.

Ο Αμερικανός συνθέτης Άαρον Τζέι Κέρνις έγραψε το Musica Celestis το 1990. Αρχικά είχε μορφή κουαρτέτου εγχόρδων, σύντομα όμως αναπτύχθηκε σε σύνθεση για ορχήστρα εγχόρδων. Το σύντομο λυρικό έργο μοιάζει να εξερευνά «ουράνιες αρμονίες». Αρκετοί μελετητές σημειώνουν συγγένεια με το περίφημο «Αντάτζιο» του Σάμιουελ Μπάρμπερ, εμβληματική σύνθεση της αμερικανικής μουσικής, αναγνωρίζοντας αντίστοιχα σοβαρή, τελετουργική διάθεση, ενώ ορισμένοι μιλούν για ύμνο στον Θεό.

Φωτογραφίες: Χάρης Ακριβιάδης