«Πολλοί πίστευαν ότι η ενασχόληση μαζί τους έχει ημερομηνία λήξης – αυτή μιας συγκεκριμένης γενιάς. Πρόκειται όμως για πολιτισμικές μορφές. Οι Κένεντι δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ». Τάδε έφη Ρίτσαρντ Ριβς, δημοσιογράφος και βιογράφος του Τζον Φ. Κένεντι, στο περιθώριο των διενέξεων για τα πολυσυζητημένα οκτώ επεισόδια της σειράς «The Kennedys», η οποία έπειτα από πολλές περιπέτειες προβάλλεται τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, με την πρεμιέρα να δίνεται την περασμένη Κυριακή, 3 Απριλίου.

Οταν τον Δεκέμβριο του 2009 οι υπεύθυνοι του History Channel ανακοίνωναν μετά βαΐων και κλάδων ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που θα συνέπιπτε με τη συμπλήρωση πεντηκονταετίας από την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον JFK τα πάντα έμοιαζαν ειδυλλιακά. Το καστ απαρτιζόταν από τον Γκρεγκ Κινίαρ στο ρόλο του προέδρου, την Κέιτι Χολμς ως Τζάκλιν, τον Μπάρι Πέπερ ως Μπόμπι Κένεντι και τον Ντον Αλίσο ως Λίντον Τζόνσον, ο παραγωγός Τζόελ Σέρνοβ είχε κερδίσει τις δάφνες του στο βραβευμένο «24», ο σεναριογράφος Στίβεν Κρόνις είχε διακριθεί στο «Profiler» και το «24» και όλοι μαζί υπόσχονταν μια εκδοχή της ιστορίας η οποία, σεβόμενη τον ιστορικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, θα έθιγε παράλληλα και τα σκοτεινά σημεία του λέγοντας (μερικά τουλάχιστον) πράγματα με το όνομά τους.
{{{ moto }}}
Πολιτικά βέβαια οι αναταράξεις ήταν άμεσες – και αναμενόμενες: στην Αμερική κάθε παράταξη έχει τα τοτέμ της και επιτρέπεται κανείς να τα αγγίζει μόνον εφόσον υπογράψει δήλωση ότι τηρεί εν γνώσει των συνεπειών. Η εμπλοκή του Σέρνοβ προξένησε τη μήνη των φιλελευθέρων καθότι ο εγνωσμένων συντηρητικών φρονημάτων παραγωγός είχε δηλώσει παλαιότερα ότι η Αμερική των ετών του Μπους ήταν «η γη της επαγγελίας». Στο μεταξύ, ο Τεντ Σόρενσεν, σύμβουλος του Τζον Κένεντι και βασικός κειμενογράφος των ομιλιών του, χαρακτήρισε το σενάριο τον Φεβρουάριο του 2010, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του, «εκδικητικό, κακόβουλο και ιστορικά ανακριβές».

Οι αντιδράσεις αυτές δεν θα προβλημάτιζαν ιδιαίτερα, καθώς μια καλή διαμάχη αποτελεί αλατοπίπερο δημοσιότητας και εγγύηση διαφήμισης. Ωστόσο, κατά τους «New York Times», στη διάρκεια των γυρισμάτων, δύο από τους πιο έγκριτους ιστορικούς της περιόδου, οι οποίοι εκτελούσαν χρέη επιστημονικών συμβούλων της σειράς, εξέφρασαν σοβαρές αντιρρήσεις για την ιστορική ακρίβεια ορισμένων σκηνών. Οι Ρόμπερτ Ντάλεκ και Στίβεν Γκίλον δεν ικανοποιήθηκαν ούτε μετά το μοντάζ και μάλιστα ο πρώτος, ενώ είχε τη δυνατότητα σύμφωνα με το συμβόλαιό του να προσυπογράψει δημοσίως την ποιότητα της σειράς αντί αμοιβής, αρνήθηκε να την εξασκήσει.

Κατόπιν τούτων, τον Ιανουάριο του 2011 το History Channel απέρριψε το προϊόν ως μη συνάδον με τις απαιτήσεις του και οι «Κένεντι» άρχισαν να περιφέρονται ανέστιοι. Επειτα από δύο ακόμη αποτυχημένες προσπάθειες (FX και Showtime), το βάρος του εγχειρήματος ανέλαβε το Reelz Channel, ένα μάλλον άγνωστο καλωδιακό δίκτυο. Οι θεατές του μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να δουν εικόνες που βρέθηκαν στη δίνη της διαμάχης, όπως τη Τζάκλιν να απειλεί τον Τζον Κένεντι στη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας ότι δεν ανέχεται τη συμπεριφορά του και προτίθεται να πάρει τα παιδιά και να τον εγκαταλείψει, θα παρακολουθήσουν όμως σκηνές του με διαφόρων ειδών ναρκωτικά – εγκεκριμένα από ιατρούς και μη.

Αν κρίνουμε ωστόσο από τις εντυπώσεις κάποιων που το είδαν ήδη, το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ δεν προσφέρει και πολλά πέρα από τα ήδη γνωστά περί διαφθοράς, ασθενειών και σεξουαλικών αμαρτιών των ανδρών της οικογένειας: «Πίστευα ότι θα ήταν ή εξαιρετικό ή λίβελος», δηλώνει ο Ρίτσαρντ Ριβς στους «New York Times», «τελικά όμως είναι απλώς άνοστο».