Η Αραγονία προκαλεί με τις ομορφιές της και ικανοποιεί κάθε είδους ταξιδιώτη. Καθώς αφήνουμε πίσω τη Σαραγόσα, πρωτεύουσα της Αραγονίας στη Βορειοανατολική Ισπανία, οι τρεις λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται δύο. Νωρίς το πρωί και ο δυνατός ήλιος μπαίνει από δεξιά στο αυτοκίνητο, αφού η πορεία συνεχίζεται προς Βορρά.

Οι βιομηχανικές μονάδες αλλά και οι διάφορες μάντρες στην έξοδο της πόλης διόλου δεν προϊδεάζουν για την αποκάλυψη της αρχιτεκτονικής κουλτούρας της περιοχής, καθώς και των μεσαιωνικών χωριών και μοναστηριών που είναι ο στόχος αυτής της περιοδείας από τη Χουέσκα μέχρι τα γαλλικά σύνορα, στα Πυρηναία Ορη.

{{{ map }}} Ενα σοβαρό δείγμα αρχιτεκτονικής και τεχνοτροπίας είδαμε ήδη μέσα στην πόλη της Σαραγόσα, στον Καθεδρικό Ναό του Λα Σέο αλλά και στο Κάστρο Αλ Τζαφερία – πρόκειται για τον αραβικό ρυθμό μουντεχάρ. Αυτό είναι το όνομα που δόθηκε στους εναπομείναντες μουσουλμάνους της Ισπανίας μετά την κατάληψη των πατρίδων τους από τους Σταυροφόρους. Στους Μουντεχάρ επετράπη να κρατήσουν τους νόμους τους, τη θρησκεία αλλά και τα ήθη και έθιμά τους. Αυτοί οι εκπληκτικοί τεχνίτες ανταπέδωσαν την ελευθερία σε βάθος χρόνου χτίζοντας και διακοσμώντας καινούργια χριστιανικά κτίρια, αναμειγνύοντας ευρωπαϊκή τεχνοτροπία με ισλαμικά στοιχεία και παραδόσεις, χαρίζοντας στον κόσμο μερικά από τα ομορφότερα κτίρια. Αρκετά από αυτά ανακηρύχθηκαν μετέπειτα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.

Αμπιέγκο
Η φύση αρχίζει να ξεδιπλώνει τις ομορφιές της λίγο βορειότερα της κωμόπολης Μπαρμπάστρο, στους φιδωτούς δρόμους που οδηγούν στο Αλκουεζάρ και στο Μπίργκε. Μια τυχαία στάση στο Αμπιέγκο δίνει όλη την αίσθηση του ρυθμού και του χρώματος των οικισμών της περιοχής. Το αυτοκίνητο φρενάρει μόλις λίγα εκατοστά προτού χτυπήσει τον τοίχο της πίσω αυλής του Καθεδρικού ναού. Πουθενά δεν διακρίνεται ψυχή. Ο αέρας σφυρίζει καθώς χτενίζει τα κλαδιά μιας ελιάς στην κεντρική πλατεία. Παντού τάξη και καθαριότητα, παρέα με την ησυχία. Τα βήματα αντηχούν σχεδόν εκνευριστικά στο πλακόστρωτο.

Το χωριό έχει οικοδομηθεί, όπως και τα περισσότερα της περιοχής, στην κορυφή ενός λόφου. Απαρτίζεται από μόλις μερικές δεκάδες σπίτια, κυκλικά χτισμένα, από τους πρόποδες του λόφου ως την κορυφή, στην οποία έχει την πρωτοκαθεδρία το σύμβολο της πίστης, ο Καθεδρικός.

Η εποχή του Μεσαίωνα έχει αφήσει το στίγμα της, καθώς οι οικισμοί μοιάζουν με φρούρια προστατευμένα από τον έξω κόσμο. Στην έξοδο του χωριού, κατηφορίζοντας προς τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο Ν 240 κάτω από το λαμπερό ήλιο, τα αμπέλια χαράσσουν δικούς τους δρόμους και γραμμές στον ορίζοντα. Αμέτρητα οινοποιεία γράφουν τη δική τους ιστορία με σύμμαχο την παλαιότητα και τον χρόνο. Πολλές ποικιλίες καθώς και τέσσερις ΠΟΠ (Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης) προσκαλούν τον οινοτουρισμό. Από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα καταφτάνουν εδώ επισκέπτες με διάθεση οινοποσίας και πεζοπορίας στα μονοπάτια των αμπελιών. Τα κρασιά με τη σφραγίδα Vinos de la tierra (κρασιά της γης), το σήμα κατατεθέν της περιοχής της Αραγονίας, καταναλώνονται με ευφορία σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αλκουεζάρ
Οι αμέτρητες στροφές οδηγούν στην ψηλότερη από τις δύο εισόδους του οικισμού Αλκουεζάρ. Η θέα του μεσαιωνικού οικισμού από αυτή την πλευρά είναι συγκλονιστική. Το χρώμα της πέτρας ντύνει το σκηνικό απ’ άκρη σ’ άκρη, με το κάστρο στην κορυφή να επιβάλλεται στο τοπίο. Η είσοδος στο χωριό είναι προτιμότερη με τα πόδια, αφού πρώτα αφήσετε το όχημά σας σε ένα από τα δεκάδες πάρκινγκ που βρίσκονται εδώ.

Το Αλκουεζάρ παρέχει κάθε είδους υπηρεσία. Από ξενοδοχεία και ξενώνες που παραπέμπουν σε άλλη εποχή μέχρι εστιατόρια με γεύσεις τοπικές αλλά και εκδρομές ή αθλητικές δραστηριότητες στις γύρω περιοχές. Ο οικισμός παντρεύει ιδανικά την ιστορία με τη φύση. Από το κάστρο, το οποίο χτίστηκε τον 11ο αιώνα, ως τα ανακαινισμένα κτίρια του 16ου αιώνα στο κέντρο, όλες οι επιρροές, από την αραβική ως τη γοτθική, έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια τους.

Στο φράγμα του Ελ Γράδο
Παρακάμπτοντας το Μπαρμπάστρο, ο επαρχιακός δρόμος 138 οδηγεί στο φράγμα του Ελ Γράδο. Η αναγκαία στάση για φαγητό οδηγεί σε ένα εστιατόριο επάνω στον δρόμο. Λιτό κτίριο απέξω, βαμμένο λευκό και χωρίς ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στο σκοτεινό εσωτερικό, με σπεσιαλιτέ τον σολομό. Η οικογενειακή αυτή επιχείρηση επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι η γευστική τελειότητα δεν συμβαδίζει απαραίτητα με το «περιτύλιγμα».

Το επιβλητικό φράγμα δημιούργησε ένα μικρό περιβαλλοντικό θαύμα, την τεχνητή λίμνη του Ελ Γράδο. Η διαδρομή λικνίζεται παράλληλα με τη δυτική όχθη συναντώντας όμοια χωριά, όμορφα σκαρφαλωμένα στο πράσινο των λόφων. Το λευκό των Πυρηναίων σηματοδοτεί τα γαλλοϊσπανικά σύνορα, τα οποία δεν απέχουν παρά μόνο μερικά χιλιόμετρα.

Το πέτρινο χωριό της Αϊνσα, στο βορειότερο άκρο της λίμνης, μοιάζει με το τελευταίο προπύργιο ενός μακρινού ταξιδιού. Οι σημαίες που στολίζουν την κεντρική πλατεία, μία από τις ωραιότερες της Ισπανίας, κυματίζουν στο φύσημα του δυνατού ανέμου.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Hotel Santa Maria de Alquezar (C/Arrabal, s/n 22145 Alquézar, τηλ. 0034 974 31 84 36). Ο συνδυασμός χλιδής και παράδοσης σε ένα από τα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης.
Hotel Era Conté στο Μπιέρχε (τηλ. 0034 974 34 3410). Πολύ όμορφος ξενώνας με θέα στους αμπελώνες Σομοντάνο και στα βουνά Σιέρα ντε Γκουάρα.
Hotel Los Arcos (Plaza Mayor 23, 22330 Ainsa, τηλ. 0034 974 50 0016). Στο κέντρο μιας από τις ομορφότερες πλατείες της Ισπανίας.


ΠΟΥ (ΚΑΙ ΤΙ) ΝΑ ΦΑΤΕ

Στο Calizo Restaurant (τηλ. +34 974 50 0385) στην κεντρική πλατεία της Αϊνσα θα δοκιμάσετε τοπικά προϊόντα μαγειρεμένα παραδοσιακά και οικονομικά. Στο La Marmita (Calle Pilaseras, τηλ. 0034 974 31 8956), στο Αλκουεζάρ, θα δοκιμάσετε καταπληκτική κουζίνα σε υπέροχο περιβάλλον με μεσαιωνική αίσθηση. Εκτός από τον φανταστικό σολομό, στο Bodega del Somontano (Barrio del Cinca 11, τηλ. 0034 974 30 4030), στο Ελ Γράδο, θα βρείτε όλα τα κρασιά της ποικιλίας Σομοντάνο που αξίζουν μια δοκιμή.