Πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής προτίθεται να κηρύξει η ΝΔ εφόσον επανέλθει στην εξουσία, σύμφωνα με ρητή δήλωση του Πρωθυπουργού. Και τον πόλεμο αυτόν θα τον διεξαγάγει, καθώς υποστηρίζεται, με εμπροσθοφυλακή τα τεκμήρια διαβίωσης τα οποία θα επανέλθουν. Αποτελεί αυτή η θέση ένα «σλόγκαν» που ακούγεται εδώ και πολλούς μήνες και μάλλον μειδίαμα προκαλεί σε εκείνους οι οποίοι στοιχειωδώς έχουν ασχοληθεί με τη φορολογία. Τα τεκμήρια διαβίωσης ισχύουν όπως νομοθετήθηκαν πριν από πολλά χρόνια και διαμορφώθηκαν με διάφορες παρεμβάσεις στο διάβα του χρόνου, εφαρμόζονται και είναι αυστηρά, αλλά δυστυχώς αναποτελεσματικά.
Εχει αξιολογηθεί ότι τα τεκμήρια διαβίωσης δεν προσφέρουν τίποτε σημαντικό στην περιστολή της φοροδιαφυγής, διότι υπάρχει πλήθος δικλείδων διαφυγής από αυτά. Στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι στα τεκμήρια αυτά υπάγονται οι αδιάφοροι και αδαείς πολίτες. Βέβαιον είναι ότι το ίδιο θα συμβεί και με όποια άλλα τέτοιας μορφής τεκμήρια νομοθετηθούν.
Το ζήτημα της μεγάλης φοροδιαφυγής στην Ελλάδα είναι πρόβλημα σύνθετο και πολύπλευρο και δεν θεραπεύεται με όποια τεκμήρια εισαχθούν. Μεγάλη φοροδιαφυγή υπήρχε στη χώρα μας προτού η ΝΔ γίνει κυβέρνηση, διογκώθηκε όμως επί των ημερών της, διότι οι επιτελείς της διέπραξαν πλήθος λαθών, ειδικότερα τα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης με την αποδυνάμωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, αποτέλεσμα της ανόητης και ανεύθυνης προεκλογικής δέσμευσης του 2004 για την κατάργηση του ΣΔΟΕ. Επακολούθησε το «ξήλωμα» χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια του προσωπικού των ελεγκτικών κέντρων και των εφοριών, η υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών, η κατάργηση του αντικειμενικού συστήματος επιβολής των προστίμων, η εγκατάλειψη του συστήματος ηλεκτρονικής καταγραφής των επιχειρήσεων που υποπίπτουν σε φορολογικές παραβάσεις και άλλα τινά.
Στην πενταετία που πέρασε, μειώθηκαν σημαντικά οι συντελεστές φορολογίας των επιχειρήσεων με σκοπό να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και να μειωθεί η φοροδιαφυγή, διότι επικρατεί και αυτή η αντίληψη, ότι δηλαδή με τη μείωση των συντελεστών φόρου η φοροδιαφυγή περιορίζεται. Τα αποτελέσματα υπήρξαν αρνητικά. Η ανταγωνιστικότητα υποχώρησε περαιτέρω και η φοροδιαφυγή αυξήθηκε και τούτο διότι τα μέτρα αυτά δεν συνοδεύτηκαν από μια αξιόλογη φορολογική μεταρρύθμιση με νέο σύστημα φορολογίας προσαρμοσμένο στα ισχύοντα στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αντίθετα στην πενταετία που πέρασε ψηφίστηκαν περίπου δέκα φορολογικοί νόμοι που έφεραν στη φορολογία τα πάνω κάτω, με συνέπεια να επικρατεί σήμερα πλήρης σύγχυση. Ετσι, για παράδειγμα, η νομοθεσία η οποία διέπει το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων μέσα σε 18 μήνες τροποποιήθηκε τρεις φορές. Οι πολίτες τα ΄χουν χαμένα. Για την ίδια ακίνητη περιουσία άλλο τέλος καταβάλλουν για το 2008 και άλλο ποσόν για το 2009. Αλλοι ιδιοκτήτες ακινήτων καταβάλλουν μικρότερο ποσόν και άλλοι μεγαλύτερο. Και διερωτώνται γιατί.
Και τα δύο μεγάλα κόμματα θα πρέπει κάποτε να αντιληφθούν ότι η σταθερότητα στη φορολογία και η δίκαιη φορολογική μεταχείριση είναι οι κατ΄ εξοχήν παράγοντες που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και αποδυναμώνουν τη φοροδιαφυγή, ενώ συμβάλλουν στην υγιή οικονομική ανάπτυξη με ίσους όρους επιχειρηματικής δράσης, διότι η φορολογία αποτελεί μείζον όργανο εθνικής οικονομικής πολιτικής. Οι υπεύθυνοι ηγέτες δεν πειραματίζονται με τη φορολογία.
