ΣΤΟ «ΣΗΜΕΙΟ μηδέν» βρίσκονται για τον ΣΥΝ και το συμμαχικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα μετά την αιφνιδιαστική κίνηση του κ. Αλ. Αλαβάνου να ανακοινώσει την πρόθεσή του να παραιτηθεί τόσο από πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας όσο και από βουλευτής. Απόφαση η οποία αναμένεται να οριστικοποιηθείσήμερα κατά την (τελική) συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου όπως εκτιμούν πλέον όλοι δεν πρόκειται ο κ. Αλαβάνος να κάνει πίσω. Αυτό διεφάνη άλλωστε και από το φορτισμένο κλίμα που επικράτησε κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, όπου ο κ. Αλαβάνος συγκρούστηκε ευθέως με τον διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος κ. Αλ. Τσίπρα , αποδίδοντας ευθύνες στον ίδιοαλλά και στην ομάδα που τον περιβάλλει για το οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουνίου. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, εμφανίστηκε μετανιωμένος για την προώθηση του 35χρονου πολιτικού στο τιμόνι του κόμματος όταν ο κ. Τσίπρας τον ρώτησε ευθέως αν άλλαξε γνώμη: «Εχω αλλάξει γνώμη, όχι όμως γιατί θέλω καρέκλες» φέρεται να του είπε εκείνος. Ετσι, όλα πλέον δείχνουν ότι ένας περιπετειώδης κύκλος για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που άνοιξε πριν από τεσσεράμισι χρόνια με την ανάδειξη του κ. Αλαβάνου στο τιμόνι της Κουμουνδούρου στα τέλη του 2004 και κορυφώθηκε με τη διαδοχή του από τον κ. Τσίπρα στις αρχές του 2008 και τη δημοσκοπική «αναλαμπή» που ακολούθησε επί σειρά μηνών, για να καταλήξει στη ραγδαία υποχώρηση και στο πρόσφατο απογοητευτικό εκλογικό αποτέλεσμα του 4,7%, κλείνει με τον πλέον δραματικό τρόπο, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την περαιτέρω πορεία του χώρου, αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για διαλυτικά φαινόμενα με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επιβεβαιώνοντας τον εαυτό του και όσους ξεχωρίζουν στην πολιτική προσωπικότητα του κ. Αλαβάνου το στοιχείο του αιφνιδιασμού και της ανάληψης εκ μέρους του οριακών ρίσκων, εξέρχεται από το πολιτικό παιχνίδι- προς το παρόν, τουλάχιστον- με τρόπο επεισοδιακό, προκαλώντας σοβαρούς κλυδωνισμούς στο οικοδόμημα που ο ίδιος δημιούργησε, «αναταράσσοντας», πολλές φορές, το πολιτικό σκηνικό. Ολα ωστόσο δείχνουν ότι η απόφασή του να αποχωρήσει ήταν κάτι που τον απασχολούσε εδώ και μήνες καθώς έβλεπε να υποχωρεί σταδιακά η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και να χάνεται η δυναμική που είχε αποκτήσει μέσα από πολιτικές συγκρούσεις και ανατροπές, «απειλώντας» δημοσκοπικά τη δικομματική κυριαρχία και διεκδικώντας την πρωτοκαθεδρία στον χώρο της Αριστεράς. Πολιτικοί χειρισμοί και επιλογές της ηγετικής ομάδας υπό τον κ. Τσίπρα φαίνεται ότι έγειραν μέσα του την πλάστιγγα υπέρ της αποχώρησης, πράγμα που εδραιώθηκε κατά την προεκλογική περίοδο με την αποστασιοποίησή του σε μεγάλο βαθμό από τα τεκταινόμενα, αλλά και τη «σημειολογική» παρουσία του στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών, από το οποίο «εκτόπισε» τον διάδοχό του στην προεδρία του ΣΥΝ.
? Οι ευρωεκλογές
Η ηθελημένη σιωπή που τήρησε από τη βραδιά των ευρωεκλογών προκάλεσε «νευρικό κλονισμό» και «αστάθεια» στην Κουμουνδούρου, η οποία μια ακόμη φορά δοκίμαζε τις αντοχές της έναντι των απρόβλεπτων προθέσεων του κ. Αλαβάνου. Το πρώτο δείγμα γραφής για το «πού το πάει ο Αλέκος» δόθηκε από τον ίδιο μετά τη συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τρίτη, όταν απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων άφησε μετέωρο τον κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι «δεν έχω καταλήξει σε κανένα συμπέρασμα, ότι έχω μετανιώσει» για την προώθησή του στην ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά προσθέτοντας με νόημα ότι «όλοι, βλέποντας πρώτα από όλα τον δικό μου ρόλο, πρέπει να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή». Μάλιστα κληθείς να απαντήσει, αν στις προσεχείς εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέλθει έχοντας επικεφαλής τον κ. Τσίπρα, απάντησε: «Δεν είναι το ζήτημα που με απασχολεί αυτό, αλλά το πώς θα μπορέσουμε να βγάλουμε διδάγματα από το αρνητικό (εκλογικό) αποτέλεσμα». Η Κουμουνδούρου κατέβαλε προσπάθειες να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, σχολιάζοντας διά στόματος του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΝ κ. Αν. Καρίτζη ότι «η απάντηση (του κ. Αλαβάνου) ήταν αρνητική στο αν έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχει μετανιώσει για την επιλογή του», επισημαίνοντας με νόημα ότι «ακόμη και αν υπήρχε τέτοιο θέμα, άνθρωποι έξυπνοι και ικανοί όπως ο Αλέκος Αλαβάνος δεν θα μπορούσαν να το θέσουν, γιατί γνωρίζετε ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει εκλεγεί από ένα συνέδριο με συντριπτική πλειοψηφία».
? Η «βόμβα»
Τη σύγχυση που επικρατούσε επέτεινε η κίνηση του κ. Αλαβάνου να μην επιβεβαιώσει τις φήμες περί παραίτησής του. Στις ίδιες δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους, αν και ανέλαβε «πάρα πολύ σημαντικές ευθύνες», όπως είπε, για την όλη κατάσταση, τόνισε σχετικά με το ενδεχόμενο να παραιτηθεί: «Οχι, δεν έχω δηλώσει κάτι τέτοιο». Εκ των υστέρων πολλοί κατάλαβαν ότι δεν ήθελε να απολέσει το τελευταίο του χαρτί, να αιφνιδιάσει μιαν ακόμη φορά. Ετσι όταν προσήλθε στη συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα, πέταξε τη «βόμβα»: «Για να προστατεύσω τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω καμία μάχη για καμία καρέκλα και για να υπάρξει διέξοδος αποφάσισα να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα» φέρεται να είπε, δίνοντας τη δική του εκδοχή για τα αίτια που οδήγησαν στην εκλογική ήττα. Τα μέλη της Γραμματείας, από την οποία απουσίαζαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ που είχαν ζητήσει αναβολή ώσπου να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο στο εσωτερικό του κόμματος, κατέβαλλαν επί τρίωρο και πλέον μεγάλες προσπάθειες να τον μεταπείσουν. Στο μόνο που κατάφεραν να καταλήξουν ήταν να του δηλώσουν ότι δεν κάνουν αποδεκτή την παραίτησή του, προτρέποντάς τον να μην επιμείνει και να το ξανασκεφθεί έως αύριο Δευτέρα, οπότε και αναμένεται να τους ανακοινώσει την τελική απόφασή του. Μεταξύ αυτών που έλαβαν μέρος στη δραματική συνεδρίαση ήταν το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς κ. Μ. Γλέζος, ο συντονιστής της Γραμματείας κ. Ι. Θεωνάς, οι βουλευτές κκ. Ι. Μπανιάς, Θ. Δρίτσας , Π. Κοροβέσης, ο κ. Ρ. Ρινάλντι (ΚΟΕ), ο κ. Αντ. Νταβανέλος (ΔΕΑ) κ.ά. Ολοι συνέκλιναν στο ότι «η παραίτηση είναι πλήγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ». «Να βρούμε μια λύση, πέρα από νικητές και ηττημένους» φέρεται να του είπαν, επισημαίνοντάς του ότι «δεν προστατεύει με τον τρόπο αυτό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αυτή τη στιγμή πρέπει να συσπειρώσει τις δυνάμεις του και να επανακτήσει το χαμένο έδαφος».
? «Ουδείς περισσεύει»
Ο κ. Γλέζος ήταν ένας εξ αυτών που γνώριζαν τις προθέσεις του. Σύμφωνα με πληροφορίες είχαν συναντηθεί πριν από λίγες ημέρες με πρωτοβουλία του κ. Αλαβάνου, ο οποίος και του εξέθεσε τις σκέψεις του. Εκείνος δεν κατάφερε να τον μεταπείσει. «Ουδείς βεβαίως αναντικατάστατος στη Δημοκρατία, αλλά την περίοδο αυτή που ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται παντοειδείς επιθέσεις είναι αναγκαία η παρουσία του. Κανείς δεν περισσεύει» σχολιάζει ο κ. Γλέζος. Ωστόσο είναι πλέον σαφές ότι η «επόμενη ημέρα» για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αβέβαιη. Η παραίτηση του κ. Αλαβάνου δημιουργεί νέα δεδομένα και οι ισορροπίες δοκιμάζονται καθώς οι σχέσεις με τον ΣΥΝ είναι οριακές. Είναι ενδεικτικό ότι στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης επρόκειτο να συζητηθεί το θέμα που έχει ανακύψει μετά τις εκτιμήσεις διαφόρων συνιστωσών, σύμφωνα με τις οποίες την ευθύνη για την εκλογική ήττα τη φέρει ο ΣΥΝ. Αποψη η οποία προκάλεσε την αντίδραση του εκπροσώπου του ΣΥΝ στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Φλαμπουράρη, ο οποίος με δηλώσεις του υποστήριξε ότι «αυτό είναι όχι μόνο άδικο αλλά και λάθος», ενώ τόνισε ότι «είμαστε υπέρ της άποψης ότι υπάρχει μια ισοτιμία στις σχέσεις, όχι όμως και ισότητα» καθώς και ότι πρέπει εντός του σχήματος αυτού «να λαμβάνουμε υπ΄ όψιν τον συσχετισμό δυνάμεων». Στην Κουμουνδούρου, άλλωστε, προεξοφλούν ότι επικεφαλής του σχηματισμού στις εθνικές εκλογές θα είναι ο κ. Τσίπρας. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι το μόρφωμα αυτό «πληρώνει τα εσωτερικά προβλήματα του ΣΥΝ», διατυπώνοντας αιχμές τόσο για τη στάση που τήρησε η Ανανεωτική Πτέρυγα προεκλογικά όσο και για τους γενικότερους χειρισμούς. Υπενθυμίζουν άλλωστε ότι «η συμπόρευση των δυνάμεων που αποτέλεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ έχει συμφωνηθεί στη βάση της ισοτιμίας, χωρίς ηγεμονισμούς». «Είναι γελοίο να θεωρούν κάποιοι ότι ο ΣΥΝ παίζει ηγεμονικά παιχνίδια με τον ΣΥΡΙΖΑ» απαντά η Κουμουνδούρου, η οποία φέρεται διατεθειμένη να επιμείνει στη στήριξη του εγχειρήματος συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων, παρά το κακό κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Σε κάθε περίπτωση όλες οι πλευρές εμφανίζονται αισιόδοξες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα διαλυθεί, διότι συνετέθη ύστερα από πολλούς κόπους και έχει αποκτήσει ερείσματα στην ελληνική κοινωνία» όπως πιστεύουν.
? «Μετάνιωσες, Αλέκο;»
Η πρώτη αντίδραση του κ. Τσίπρα σχετικά με τη στάση που τηρεί ο κ. Αλαβάνος ήλθε μετά τη γνωστοποίηση των προθέσεών του, ενώ εμμέσως πλην σαφώς απάντησε σε όσους θα επιθυμούσαν τη δική του παραίτηση: «Οταν το καράβι είναι σε φουρτούνα το χειρότερο που έχει να κάνει ένας καπετάνιος είναι να αφήσει τη γέφυρα. Να αφήσει το πηδάλιο ακυβέρνητο. Τούτη την ώρα χρειάζεται ψυχραιμία, αίσθηση της συλλογικής ευθύνης, χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας ότι κανείς δεν περισσεύει». Η κίνηση του πολιτικού μέντορά του να παραιτηθεί ήταν για τον πρόεδρο του ΣΥΝ το χειρότερο σενάριο και ως έναν βαθμό κρίνει το πολιτικό παρόν και μέλλον του. Αν και ο κ. Τσίπρας γνωρίζει καλά ότι θα ήταν αδύνατον να μεταπείσει τον κ. Αλαβάνο, έως και την τελευταία στιγμή μιλούσε για «δυσάρεστη έκπληξη», ζητώντας του να το ξανασκεφθεί. «Ολοι μπορούν να έχουν ρόλους σε αυτήν τη συλλογική υπόθεση και κυρίως να έχουμε στο μυαλό μας ότι υπάρχει ένας κόσμος που αγωνιά, ο κόσμος της Αριστεράς, και μια κοινωνία που χρειάζεται τη στήριξη από μια διαρκή και ενεργό παρουσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς στα κοινωνικά μέτωπα» δήλωνε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι διαφωνίες του κ. Αλαβάνου αφορούσαν τη σύγχυση ρόλων που υπήρχε ανάμεσά τους.
Η δήλωσή του αυτή έγινε λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, όπου κλήθηκε και έλαβε μέρος ο κ. Αλαβάνος και κατά τα φαινόμενα ήταν η τελευταία φορά που διάβηκε το κατώφλι της Κουμουνδούρου. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για σύγκρουση ανάμεσά τους, με τον κ. Αλαβάνο να ασκεί σκληρή κριτική στον άλλοτε εκλεκτό του και στο περιβάλλον του, ο οποίος φέρεται να τον ρώτησε ευθέως, αν μετάνιωσε, για να λάβει καταφατική απάντηση.
? Υπέρβαση του ΣΥΝ
Ο απερχόμενος πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας το πλαίσιο των προβληματισμών του κινήθηκε με μια στρατηγική υπέρβασης του ΣΥΝ, λέγοντας, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι το κόμμα αυτό «δεν έχει κανένα μέλλον χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ». Επί της ουσίας ζήτησε το κέντρο λήψης των αποφάσεων να μετατοπιστεί στο συμμαχικό σχήμα με ενιαίο πολιτικό κέντρο συντονισμού. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο κ. Αλαβάνος ανέκαθεν θεωρούσε τον ΣΥΝ με τις εσωκομματικές δομές και τις αντιπαραθέσεις του «βαρίδι» στην υπόθεση της σχηματοποίησης ενός ενωτικού σχήματος της Αριστεράς με προωθητικό πολιτικό λόγο και πρωτοβουλίες, μακριά από ισορροπίες τρόμου και αμφισημίες. Ετσι πλέον είναι φανερό ότι οι σκέψεις του κινούνται έξω και πέρα από το άλλοτε κόμμα του, εντός του οποίου ανέκαθεν διατηρούσε αποστάσεις ακόμη και από τους ομοϊδεάτες του στο Αριστερό Ρεύμα, την ισχυρότερη εσωκομματική «τάση».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις κομματικών στελεχών ο κ. Αλαβάνος εδώ και καιρό ήταν σοβαρά προβληματισμένος και ενοχλημένος από τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόταν ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν σειρά ζητημάτων. Λέγεται μάλιστα ότι εγκαίρως ο κ. Αλαβάνος είχε υποδείξει στον διάδοχό του την ανάγκη να εστιάσει την προσοχή του στην κοινωνία και κυρίως στη νεολαία και στην οικοδόμηση δεσμών με αυτήν, αφήνοντας σε άλλους την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κεντρική πολιτική σκακιέρα. «Ο Αλέξης όμως επέλεξε να απαντά στον Καραμανλή και στον Παπανδρέου…» αναφέρουν κάποιοι, υπαινισσόμενοι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ έδωσε μεγαλύτερο βάρος στην αυξημένη επικοινωνιακή διαχείριση του ρόλου του, αν και αναγνωρίζουν τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούσε η δυαρχία και η έλλειψη συντονισμού και συγχρωτισμού ανάμεσά τους, με ευθύνη και του κ. Αλαβάνου.
? Ο Δεκέμβρης
Στην Πολιτική Γραμματεία ο κ. Αλαβάνος άσκησε κριτική για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ την υπόθεση του άρθρου 16, η οποία είχε αποδώσει στον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και εκλογικά οφέλη στην αναμέτρηση του 2007, αλλά και για το ότι σταδιακά «χάθηκε η επαφή με τον κόσμο του ΠαΣοΚ», ενώ για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008, αν και εμφανίστηκε σύμφωνος με τον χαρακτήρα της «εξέγερσης» που δόθηκε στο ξέσπασμα των νέων, φέρεται να είπε ότι αφήσαμε το περιθώριο σε όσους μας επετίθεντο και «μας φόρεσαν κουκούλα», ενώ εκτίμησε ότι δεν συμβάλαμε στο να μετεξελιχθεί η έκρηξη αυτή σε μεγάλο μαζικό ειρηνικό κίνημα. Οσον αφορά την απόφασή του να παραιτηθεί ο κ. Αλαβάνος φέρεται να ξεκαθάρισε στους «συντρόφους» του ότι «δεν είναι μπλόφα» και ότι δεν το κάνει γιατί προσβλέπει σε καρέκλες. «Παραιτούμαι, διότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι» είπε, σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ άσκησε κριτική και στον τρόπο που δραστηριοποιείται ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας δείγματα γραφειοκρατισμού αλλά και αδυναμίας να διαμορφώσει ουσιαστικούς δεσμούς με την κοινωνία, ζητώντας τη μετατροπή του σε συγκροτημένο πολιτικό φορέα, με οργανώσεις και όχι με άθροισμα συνιστωσών.
Ο κ. Τσίπρας διατύπωσε τις ενστάσεις του ως προς το πώς χειρίστηκε ο κ. Αλαβάνος το όλο θέμα. «Αφού υπήρχε πρόβλημα,γιατί δεν μας ενημέρωνες;» φέρεται να τον ρώτησε, επισημαίνοντάς του ότι «είχαμε όλη την καλή διάθεση να το κουβεντιάσουμε», ενώ τον κάλεσε να μην επιμείνει, διότι θέτει σε δοκιμασία όλη την υπόθεση. Πιέσεις άσκησαν και τα μέλη του Αριστερού Ρεύματος, χωρίς ωστόσο να τον μεταπείσουν, ενώ τα μέλη της Ανανεωτικής Πτέρυγας αποστασιοποιήθηκαν από την «κόντρα», δηλώνοντας ότι «η προσωπική επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου να παραιτηθεί δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή». ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
μέλος ΠΓ Συνασπισμού
«Πολιτική ανοικτών οριζόντων»
«Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως κρίση πολιτικού προσανατολισμού. Η εικόνα αντιπαράθεσης στην κορυφή δίνει την αίσθηση μάχης για την κομματική εξουσία και αδικεί τον χώρο μας. Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο ΣΥΝ είναι μια νηφάλια συζήτηση για τα αίτια της εκλογικής αποτυχίας, τις αναγκαίες διορθώσεις και μια σοβαρή στροφή στη φυσιογνωμία και στην πολιτική του κόμματος. Σήμερα δηλαδή χρειάζεται να επικεντρωθούμε σε μια πολιτική ανοικτών οριζόντων που δεν εγκλωβίζεται στα στενά όρια της παραδοσιακής κομμουνιστογενούς Αριστεράς, σε έναν ρόλο κινήματος διαμαρτυρίας. Που σημαίνει: ρεαλιστικές προτάσεις διεξόδου από την κρίση στη χώρα, προώθηση μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, πολιτικές συμμαχίες με τον χώρο της οικολογίας. Κατά τη γνώμη μου, αυτός ο δρόμος ανοίγει νέες δυνατότητες».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΙΤΖΗΣ
Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
«Ολοι είναι απαραίτητοι»
«Ο ΣΥΝ επιχειρεί την επίλυση των ζητημάτων με συναινετικό τρόπο και χωρίς τριβές, γιατί γνωρίζει ότι ένα ενωτικό εγχείρημα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί διάθεση συνεννόησης. Στο θέμα της παραίτησης του Αλέκου Αλαβάνου εμείς επιδιώκουμε να τον πείσουμε να αλλάξει γνώμη, όπως κάναμε ως τώρα, χωρίς εντάσεις, χωρίς δραματικές κινήσεις. Κανείς δεν περισσεύει, όλοι είναι απαραίτητοι στο εγχείρημά μας. Δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνιμη και μόνη έγνοια μας είναι η διαφύλαξη του εγχειρήματος και η εμβάθυνσή του. Δεν κινείται με ιδιοτελή κίνητρα ο ΣΥΝ, αλλά με γνώμονα το καλύτερο αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, η Αριστερά είναι ο κόσμος της, ο οποίος αποτελεί την εγγύηση για το μέλλον του εγχειρήματος».
Οι «ανανεωτικοί» αντιδρούν
Πυρά από τις συνιστώσες κατά του κ. Κύρκου
Oι «ανανεωτικοί» εστιάζουν στο ότι «η άρνηση να κατανοηθεί το μήνυμα των εκλογών οδηγεί στη σημερινή κρίση του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας τους» καιεπιμένουν στην αναγκαιότητα «μεγάλης στροφής στη φυσιογνωμία και στην πολιτική του κόμματος». Προς την κατεύθυνση αυτή και εν μέσω των ταχύτατων εξελίξεων στην ηγεσία του κόμματος ετοιμάζουν παρέμβαση με πολιτική συγκέντρωση την οποία διοργανώνουν μεθαύριο, με ομιλητή τον κ. Φ. Κουβέλη. Ενα σαφές δείγμα των προθέσεων που υπάρχουν εκατέρωθεν ήταν η μετωπική σύγκρουση που είχαν με τον κ. Τσίπρα στη σύνοδο της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής που προηγήθηκε όλων των παραπάνω. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ σήκωσε το γάντι που του είχαν πετάξει οι «ανανεωτικοί», προκαλώντας τους να συγκαλέσουν συνέδριο και να αναμετρηθούν εκεί: «Οι μεγάλες στροφές στα συντεταγμένα κόμματα δεν γίνονται ούτε στις Κεντρικές Επιτροπές ούτε στους διαδρόμουςούτε στα τηλεοπτικά στούντιο, αλλά στα συνέδρια και επικυρώνονται από τη βάση» τους είπε, αποσαφηνίζοντας ότι θέμα «πολιτικής στροφής» δεν υφίσταται. Οι «ανανεωτικοί» πάντως επιμένουν, αποδίδοντας ευθύνες στην ηγεσία για το κακό εκλογικό αποτέλεσμα και ζητώντας επανακαθορισμό των σχέσεων και των όρων συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι δυσοίωνες προβλέψεις του κ. Λεωνίδα Κύρκου για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ επέτειναν το χάσμα που υπάρχει. Η πρόβλεψή του για διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και οι εκτιμήσεις του περί «καθαρής ήττας» και «ταπεινωτικού αποτελέσματος» προκάλεσαν τις έντονες επιθέσεις των θιασωτών του συμμαχικού εγχειρήματος. Ο κ. Κύρκος εμφανίστηκε κάθετος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «από την αρχή υπήρξε ένα λάθος» και μάλιστα, όπως τόνισε (στην «Ελευθεροτυπία»), «το λάθος αυτό το πληρώσαμε με μια ήττα», προβλέποντας ότι «το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο τέλος του. «Οποιος μπλέκει με την Αριστερά του Κύρκου και των ομοίων του πρέπει να προσέχει!» απάντησαν οι συνιστώσες. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή της η οργάνωση «Κόκκινο», που συμμετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ, «θα πρέπει να ρωτήσουμε τον κ. Κύρκο:πότε από τη μεταπολίτευση και δώθε η Αριστερά της δικής του κοπής και με τη δική του ηγεσία εξασφάλισε ένα εκλογικό αποτέλεσμα καλύτερο από το “ταπεινωτικό” τωρινό 4,7% του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ η υποψήφια ευρωβουλευτής κυρία Ελένη Σωτηρίου, κληθείσα να απαντήσει στις αιτιάσεις του κ. Κύρκου για «συνιστώσες που αυθαδιάζουν», σημείωσε: «Θα συνεχίσουν να αυθαδιάζουν…».
ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ
βουλευτής Α Δ Αθήνας του ΠαΣοΚ
«Αδιέξοδη πολιτική γραμμή»
«Πιστεύω ότι η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ είναι δομικού και όχι συγκυριακού χαρακτήρα. Συστεγάζονται δυνάμεις διαφορετικού προσανατολισμού, ευρωπαϊκές και αντιευρωπαϊκές, ανανεωτικοί και φιλοΚΚΕ, κοινοβουλευτικοί και “αντισυστημικοί”. Στις ήδη υπάρχουσες και εν μέρει ασύμπτωτες τάσεις του ΣΥΝ προστέθηκαν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που στο όνομα της ισότιμης συμμετοχής τον στρέφουν σε έναν ακτιβιστικό και περιθωριακό ρόλο. Στις ευρωεκλογές, εκτός από τη φυσιογνωμία του, αποδοκιμάστηκε και η εμμονή σε μια αδιέξοδη πολιτική γραμμή σε σχέση με την ευρύτερη Κεντροαριστερά. Νομίζω ότι η στάση του ΠαΣοΚ πρέπει να είναι σταθερή απαίτηση συνεργασίας θεσμικού χαρακτήρα. Χωρίς ηγεμονισμούς και εισοδισμούς, να αφήσουμε ένα σημαντικό τμήμα της ευρύτερης Ανανεωτικής Αριστεράς, να βρει συνολικά τον βηματισμό του».
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
βουλευτής Β Δ Αθήνας της ΝΔ
«Το νεοαριστερό lifestyle»
«Ο ΣΥΡΙΖΑ φαινόταν πριν από κάποιους μήνες να είναι ο μεγάλος κερδισμένος των ευρωεκλογών. Τελικά, μετατράπηκε στο πρώτο μεγάλο τους πολιτικό θύμα. Η αδυναμία άρθρωσης ενός ξεκάθαρου πολιτικού λόγου στην παράδοση της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Οι πολίτες μπλέχτηκαν μεταξύ συνιστωσών και ενός νεοαριστερού lifestyle. Αποδοκίμασαν πολιτικές επιλογές όπως η ανοχή στα έκτροπα του Δεκεμβρίου. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό. Σε όλη την Ευρώπη η Κεντροαριστερά προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της. Το έλλειμμα πολιτικής όμως δεν μπορεί να καλυφτεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα και θεωρητικές επικλήσεις προοδευτικότητας και προνομιακής σχέσης με τη νέα γενιά. Το πολιτικό σύστημα δεν χρειάζεται έναν ΣΥΡΙΖΑ μοντέρνα μετεξέλιξη του ΚΚΕ».
Κοινοβουλευτική Ομάδα
Αναζητείται διάδοχος στη Βουλή
Προχθές συνεδρίασε μιαν ακόμη φορά η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και κατεβλήθη ύστατη προσπάθεια από τους βουλευτές του κόμματος να αλλάξουν γνώμη στον κ. Αλαβάνο, ο οποίος ωστόσο κατέστησε σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένος να το πράξει. Οπως μάλιστα ανέφερε, σύμφωνα με πληροφορίες, «δεν δέχομαι να με παρουσιάζουν ως καρεκλοκένταυρο». Το ερώτημα, ωστόσο, που ανακύπτει πλέον είναι ποιος θα τον αντικαταστήσει. Στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ότι αρμόδιο όργανο για να αποφασίσει είναι η Γραμματεία του: «Θα συνέλθουμε και θα αποφασίσουμε εκεί» τονίζουν χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι «είναι σεβαστή η γνώμη των βουλευτών, αλλά εκλέχθηκαν από τις ψήφους όλων των συνιστωσών».
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι ο διάδοχος του κ. Αλαβάνου στην ΚΟ δεν θα είναι και πάλι από τον ΣΥΝ. Τα σενάρια είναι τρία: το πρώτο αφορά τον αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Ι. Δραγασάκη, το πρόσωπο του οποίου προβάλλει ως πιθανό μόνο ως μεταβατική λύση, η οποία μπορεί να λειτουργήσει συνεκτικά καθώς ο ίδιος έχει ήδη γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να μην είναι υποψήφιος βουλευτής στις προσεχείς εκλογές. Το δεύτερο σχετίζεται με τον νυν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο κ. Φ. Κουβέλη για τον οποίο ωστόσο αναμένεται να αντιδράσουν σθεναρά οι «σύμμαχοι» καθώς ως επικεφαλής της Ανανεωτικής Πτέρυγας έχει αμφισβητήσει το συγκεκριμένο σχήμα. Το τρίτο σενάριο αφορά τον δεύτερο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, τον κ. Π. Λαφαζάνη, ένα από τα πλέον έμπιστα για τον κ. Αλαβάνο στελέχη του ΣΥΝ και αποδεκτό από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
«Συγκροτημένο κόμμα ή ανάλαφρο κίνημα;»
«Οι συνθήκες άλλαξαν, αλλά το πρόταγμα παραμένει το ίδιο. Από το ΚΚΕ Εσωτερικού ως τον ΣΥΡΙΖΑ, ο “χώρος” εξέφραζε το όνειρο για μιαν άλλη, δημοκρατική και σοσιαλιστική αριστερά, απαλλαγμένη τόσο από τις σταλινικές σκωρίες όσο και από τη διαρκή ιδεολογική σύμπλευση με τη συντήρηση. Τα διλήμματα ήσαν διαρκή, οι αντιφάσεις συχνά άλυτες, αλλά οι ελπίδες ζωντανές. Αλλά η ελπίδα δεν επιζεί χωρίς όρους.
Πρώτος όρος, ο σεβασμός της ίδιας της ιστορίας του χώρου, των ανθρώπων που τον έφτιαξαν και των γενεών που τον στήριξαν με τίμημα την ανάγκη αναθεώρησης ολόκληρης της ζωής τους. Το μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει δίχως να ακουμπά σε αυτό το παρελθόν. Δεύτερος όρος, η εμμονή στη λειτουργία του χώρου ως θεσμικού κόμματος με αυστηρές δημοκρατικές διαδικασίες και σαφές, ορατό, ρεαλιστικό και συγκροτημένο πρόγραμμα. Και αυτό προϋποθέτει την αντίσταση στην πρόκληση όλων εκείνων των εύκολων λαϊκιστικών η νεολαιίστικων συνθηματολογιών που αντλούν την έμπνευσή τους από τις εύθραυστες και αναστρέψιμες κινηματικές προκλήσεις της συγκυρίας.
Τρίτος όρος, η συνεχής εκφορά ενός πολιτικού λόγου που τείνει, τουλάχιστον εν δυνάμει και υπό προϋποθέσεις, στο ενδεχόμενο της συμμετοχής στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Και αυτό σημαίνει την ενσυνείδητη χάραξη μιας πολιτικής συμμαχιών που κι αν ακόμη εξακολουθεί να οραματίζεται τα μέγιστα, έχει το θάρρος να συνεχίζει να διαπραγματεύεται για τα ελάχιστα.
Κανένας από τους τρεις αυτούς όρους δεν φαίνεται να τηρήθηκε. Αντί του σεβασμού επικράτησε η αλαζονική “δημοσκοπική” έπαρση, αντί του οργανωμένου προγραμματισμού η ανεύθυνη κινηματική λογοδιάρροια, αντί της συγκεκριμένης πολιτικής στρατηγικής η άνευ όρων σύμπλευση με άδηλης προέλευσης και αμφίβολης εμβέλειας ριζοσπαστικές “συνιστώσες διαμαρτυρίας”. Και επί πλέον, αντί μιας έμπειρης καθοδήγησης που έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να ισορροπήσει τις αντιθέσεις στο βάθος, ενέσκηψε ο φετιχισμός ενός νέου αίματος που έμοιαζε να τις υποθάλπει ή ακόμη και να τις απολαμβάνει στον αφρό.
Η ελπίδα πεθαίνει βέβαια τελευταία. Αλλά πάντα ανανήπτει με μεγάλη δυσκολία».
ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ
ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας
«Το προπατορικό αμάρτημα»
«Για όλους εμάς, πολλούς ή λίγους, που παρακολουθούμε από την εποχή της διάσπασης του ΚΚΕ (1968) τον βίο και την πολιτεία αυτού του πολιτικού σώματος που τώρα ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, οι σημερινές εξελίξεις δεν αποτελούν έκπληξη. Πληθώρα λαμπρών πολιτικών εμφανίστηκαν κατά καιρούς στην Ανανεωτική Αριστερά, σπουδαίες πολιτικές και άλλες φυσιογνωμίες στεγάστηκαν εκεί, εξαίσιες ιδέες αναπτύχθηκαν από ανήσυχα πνεύματα. Τίποτε! Το κόμμα παρέμενε (και παραμένει) δέσμιο παλαιών δοξασιών και πολιτικών ταμπού. Στις δήθεν ανανεωμένες φλέβες του ρέει ακόμη, σε μεγάλο βαθμό, παλιά, αδρανής και άχρηστη ύλη. Αν η Ανανεωτική Αριστερά θέλει όντως να γίνει ό,τι δηλώνει το όνομά της, αν θέλει να αποβεί θετικός πόλος ουσιαστικών, επωφελών και δημιουργικών αμφισβητήσεων, να γίνει εν δυνάμει όραμα, πηγή ονείρων και ελπίδας, οφείλει πρώτα από όλα να αμφισβητήσει αυτό που θεωρεί γνωστικό της αλάθητο. Τον τελευταίο καιρό οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ μιλούν σαν να τα ξέρουν όλα. Τότε γιατί αυτά τα αποτελέσματα; Τον τελευταίο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ (βοήθησαν και οι συγκυρίες) συμπεριφέρεται σαν ένα κόμμα κερδοσκοπικό. Τι κέρδισε; Η μόνη δύναμη της Αριστεράς (για να είμαστε πραγματιστές) είναι η ηθική πολιτική που μπορεί να εκπέμπει χωρίς προσδοκίες άμεσου κέρδους. Η πολιτική τής Ανανεωτικής Αριστεράς πρέπει να είναι ηθικής τάξεως και αφιλοκερδής. Μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογήσει το μέλλον της».
