Τις πλέον δυναμικές και συνεχώς αναπτυσσόμενες ελληνικές ναυτιλιακές παροικίες συναντά κανείς στο Πριγκιπάτο του Μονακό. Τουλάχιστον 150 Ελληνες, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ασχολείται με τις ναυτιλιακές δραστηριότητες παρέχοντας τις υπηρεσίες της σε ένα ευρύ φάσμα τομέων του κλάδου, βρίσκονται στο Μόντε Κάρλο. Πολλά μέλη αυτής της παροικίας βρίσκονται στην πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου πολλά χρόνια, αλλά η δεξαμενή τα τελευταία χρόνια, με την εκρηκτική άνοδο που γνώρισε η ναυτιλία, γέμισε με νέα παιδιά που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία μιας καριέρας υψηλών προδιαγραφών διεθνούς επιπέδου. Το Μόντε Κάρλο και το Μονακό αποτελούν απλά και μόνο ένα από τα πολλά σημεία του πλανήτη στο οποίο πολλοί Ελληνες, κυρίως νέας ηλικίας, ασκούν σήμερα τα επαγγελματικά τους καθήκοντα. Το ίδιο συμβαίνει στο Λονδίνο, στη Σιγκαπούρη, στο Χονγκ Κονγκ, στη Νέα Υόρκη, στο Ρότερνταμ αλλά και αλλού. Αυτά τα μονοπάτια της διεθνούς καριέρας έφεραν στο Μόντε Κάρλο την κυρία Γεωργία Ψαρρή-Καμπάνη, τους κκ. Χρ.Λειβαδά και Ι.Καλλίνικο και πολλούς άλλους που αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, τη νέα βελτιωμένη εκδοχή της ελληνικής ναυτοσύνης. Η κυρία Ψαρρή-Καμπάνη η οποία βρίσκεται στο τελικό στάδιο του διδακτορικού της στο εμπόριο και στα οικονομικά ζει και εργάζεται εδώ και πέντε χρόνια στο Τμήμα Ναυλώσεων της Τamoil Services Sam, η οποία παρέχει υπηρεσίες στην Τamoil Οverseas ltd., μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαχείρισης πετρελαιοειδών στον κόσμο, με έδρα την Κύπρο.
▅ Ευκαιρίες για τους αγοραστές
Πριν τη φέρει ο δρόμος της στο Πριγκιπάτο εργαζόταν στο Λονδίνο, αφού προηγουμένως είχε ολοκληρώσει τις σπουδές της στα ναυτιλιακά. Σήμερα ασχολείται με τις διεθνείς ναυλαγορές σε μια περίοδο η οποία, όπως λέει η ίδια, «ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική και επομένως βιομηχανική κρίση μετά από εκείνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου». Αναφερόμενη στη κρίση αυτή η κυρία Καμπάνη λέει ότι «ειδικοί από κάθε τομέα της ναυτιλίας καλούνται να επανεξετάσουν προσεκτικά τα νέα δεδομένα της αγοράς, να επαναπροσδιορίσουν και να προσαρμόσουν την παρούσα θέση τους». Όπως τονίζει η κρίση αυτή «επηρέασε και τη ναυτιλία σημειώνοντας σημαντικές υποχωρήσεις στους δείκτες ναυλαγοράς. Παρ΄όλα αυτά», συνεχίζει, «η παρούσα κατάσταση της αγοράς ευνοεί τους αγοραστές υπηρεσιών θαλασσίων μεταφορών οι οποίοι έχουν την αγοραστική δύναμη και χρησιμοποιούν τον έντονο ανταγωνισμό για να μειώσουν τους ναύλους».
Πάντως», επισημαίνει, «οι θαλάσσιες μεταφορές θα συνεχίσουν να είναι το φτηνότερο και αποτελεσματικότερο μέσο διακίνησης φορτίων για μεγάλες αποστάσεις. Στο παρελθόν το πλεόνασμα χωρητικότητας και οι χαμηλοί ναύλοι δεν στάθηκαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου. Αυτό που είναι ζωτικής σημασίας είναι η διατήρηση της ψυχραιμίας και η συνεργασία ανάμεσα σε μια ευρεία ομάδα ανθρώπων που βλέπουν τη ναυτιλία ως έναν συναρπαστικό τρόπο ζωής με μεγάλες προκλήσεις.
Ο κ. Λειβαδάς αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα της δυναμικής προοπτικής που μπορεί να δημιουργήσει η ναυτιλία, ένας κλάδος ο οποίος είναι πριν απ΄ όλα διεθνής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις εναλλακτικές λύσεις καριέρας που προσφέρει. Ασχολείται με τη διαχείριση πλοίων και κυρίως με το κομμάτι που έχει να κάνει με τον κρίσιμο τομέα της καλής λειτουργίας των πλοίων. Εργάζεται στην εταιρεία Scorpio Ηandymax Τanker Ρool SΑΜ, η οποία εδρεύει στο Μόντε Κάρλο και ανήκει σε ιταλικά συμφέροντα.
Με σπουδές στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων του Ασπροπύργου και στο ναυτιλιακό τμήμα του Πανεπιστημίου Πειραιά, αρχικά εργάστηκε στην Ελλάδα. Υστερα στην Ολλανδία και εδώ και 16 μήνες περίπου στο Μόντε Κάρλο.
Το αντικείμενό του περιλαμβάνει συνεργασία με τους πλοιάρχους των πλοίων της εταιρείας αλλά και τα άλλα τμήματα που απαρτίζουν έναν ναυτιλιακό οργανισμό, τους συνεργάτες και μετόχους, τους ναυλομεσίτες, τις τοπικές αρχές και τους ναυτικούς πράκτορες. «Η εκτέλεση μιας μεταφοράς, ενός ταξιδίου» αναφέρει «παραμένει μια πρόκληση που μόνο με συνεργασία και προσπάθεια θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Επιβάλλεται εκείνοι που συμμετέχουν σε αυτό να είναι ικανοποιημένοι από τις προσφερόμενες υπηρεσίες ώστε η πλοιοκτήτρια εταιρεία να αποτελεί σημείο αναφοράς και προτίμησης για τους πελάτες της».
▅ Η άλλη όψη του νομίσματος
Σχετικά με την κρίση επισημαίνει ότι, «όπως συμβαίνει πάντα, οι ιδιοκτήτες των φορτίων πετρελαιοειδών και όχι οι εφοπλιστές είναι αυτοί που καθορίζουν αν το ποτήρι θα φαίνεται μισογεμάτο ή μισοάδειο». «Ευτυχώς» συνεχίζει «υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος: αυτή των διαχειριστών που αντίθετα στο ρεύμα βρίσκουν την ευκαιρία να τοποθετηθούν και να εξαγοράσουν εκμεταλλευόμενοι τα κέρδη των προηγουμένων ετών και τις ακόμη χαμηλές τιμές των καυσίμων».
«Στη σημερινή κατάσταση» προσθέτει «καλούμαστε να κάνουμε τη δουλειά μας καλύτερα από ποτέ και πάνω από όλα να συνεχίσουμε να πιστεύουμε σταθερά ότι η ναυτιλία ήταν, είναι και θα είναι το κύριο μέσο μεταφοράς και εξυπηρέτησης των αγορών. Την ίδια στιγμή θέματα όπως η εκπαίδευση, οι αυξημένες νομοθετικές απαιτήσεις και η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής, η προστασία του περιβάλλοντος και της περιουσίας παραμένουν στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων μας» καταλήγει.
Απαντήσεις τρισεκατομμυρίων
Ο κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, «παιδί» και αυτός των αγγλικών οικονομικών πανεπιστημίων με μεταπτυχιακές σπουδές, εργάζεται ως steel trader στην εταιρεία Steel & Commodities SΑΜ με έδρα το Μονακό και με γραφεία σε επτά χώρες. Με προϋπηρεσία αναλυτή αγορών δείχνει μια μεγαλύτερη ευχέρεια προσαρμογής στον τομέα των διαπραγματεύσεων και των εκτελέσεων συναλλαγών χαλυβουργικών προϊόντων σε παγκόσμια κλίμακα. Η καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας αποτελεί έναν από τους πονοκεφάλους των ναυτιλιακών στελεχών όπως ο κ. Καλλίνικος, ο οποίος εξηγεί ότι «η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας σημαίνει πτώση στη ζήτηση βιομηχανικών μετάλλων». Δεν υπάρχουν, δηλαδή, αναπτυξιακά έργα και δημόσιες επενδύσεις ανά τον κόσμο, άρα υπάρχει πρόβλημα και στη ναυτιλία. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη εντονότερο καθώς οι τράπεζες που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης έχουν σταματήσει τη χρηματοδότηση σε όλους σχεδόν τους τομείς βάζοντας με τον τρόπο αυτόν ακόμη και το μικρότερο πρόβλημα στο μικροσκόπιο και δίνοντάς του τεράστιες διαστάσεις.
«Οσον αφορά το ναυτιλιακό κομμάτι» λέει ο κ. Καλλίνικος «πέρα από τη σημαντική μείωση που καταγράφεται στη ζήτηση προϊόντων σιδήρου από ναυπηγεία, ίσως η πλέον σημαντική διαφορά σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2008 είναι η κάθετη πτώση των επενδύσεων σε αγορές των οποίων οι οικονομίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ναυτιλιακό εισόδημα». «Από την οπτική των ναυλωτών» συνεχίζει «η κρίση προσφέρει την ευκαιρία να ανοιχθούν καινούργιες αγορές, οι οποίες είχαν μπει στο περιθώριο κατά τη διάρκεια των περασμένων ετών εξαιτίας των απαγορευτικά υψηλών ναύλων». «Εχουν εμφανιστεί» επισημαίνει «νέοι εξωτικοί προορισμοί και πηγές πρωτών υλών όπου έχουν ήδη σπεύσει αρκετές εταιρείες για να προμηθευτούν πρώτες ύλες».
Το πώς αντιδρά κανείς σε αυτή τη νέα κατάσταση αποτελεί το πρώτο και κυρίαρχο ερώτημα που βασανίζει πολλούς σήμερα στη ναυτιλιακή βιομηχανία. «Δεν μπορώ καν να φανταστώ των πόσων τρισεκατομμυρίων είναι η απάντηση στην ερώτηση σε ποιο σημείο κλείνει ο κύκλος της κρίσης» λέει ο κ. Καλλίνικος, ο οποίος προσθέτει: «Αντί να κοιτάξουμε τη χειραγώγηση της αγοράς μέσω τεχνητής μείωσης της διαθέσιμης χωρητικότητας θα πρέπει εκείνοι που διαχειρίζονται την παγκόσμια οικονομία να λάβουν δραστικά μέτρα για την επαναφορά στο μέτρο του εφικτού των επιπέδων ανάπτυξης στο διεθνές εμπόριο». Αν και οι προβλέψεις του, όπως λέει ο ίδιος, είναι μεσοπρόθεσμα αισιόδοξες, φοβάται ότι το αρνητικό κλίμα θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες.
