Αυτό που είδα στην τηλεόραση δεν θα έλεγα ότι με ενθουσίασε. Ο Ζανγκ Γιμού είναι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης του κινηματογράφου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν και ο πιο κατάλληλος για να σκηνοθετήσει ένα υπερθέαμα αυτής της κλίμακας. Εξάλλου, δεν ξέρω πόσο ελεύθερος ήταν να εφαρμόσει τις ιδέες του. Αυτό δεν σημαίνει ότι έλειπαν οι ευαίσθητες στιγμές- κάθε άλλο. Παρά ταύτα, βρήκα το σόου πολύ ασιατικό, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα κοντά στο κιτς. Αυτό το τελευταίο, όμως, συμβαίνει στα υπερθεάματα του είδους. Πέραν της φαντασμαγορίας, είχα την αίσθηση ότι δεν υπήρχε πολλή Κίνα. Με ενόχλησαν επίσης τα χοντρά λάθη των παρουσιαστών της ΝΕΤ. Γιατί βέβαια Μπεϊτζίνγκ (Πεκίνο) δεν σημαίνει Κέντρο του Κόσμου αλλά Βόρεια Πρωτεύουσα και ποιητής της δυναστείας των Τανγκ με όνομα Λι Πάι δεν υπάρχει (πρόκειται για τον Λι Πο).