Η κυριότερη πηγή της σημερινής κακοδαιμονίας του ελληνικού πανεπιστημίου, αποκορυφωματικό σύμπτωμα της οποίας είναι ο προχτεσινός τραυματισμός του πρύτανη του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης από ομάδα τραμπούκων, είναι ο φετιχισμός του πανεπιστημιακού ασύλου: η φονταμενταλιστική ιεροποίηση του πανεπιστημιακού χώρου ως αδύτου της πνευματικής ελευθερίας, απειλούμενου από βεβήλωση όχι από τον κάθε βουλόμενο αλλά μόνο από την παρουσία της Αστυνομίας, ακόμη και όταν αυτή είναι απολύτως αναγκαία για να διαφυλαχθεί το άσυλο και γιατί τελούνται σε αυτό εγκληματικές πράξεις. Δεσπόζουσα ανάμεσα στους χούλιγκαν, που παραβιάζουν καθημερινά το άσυλο (καταλαμβάνοντας κτίρια, διακόπτοντας μαθήματα, γενικές συνελεύσεις, εκλογές διδασκόντων και πρυτανικών αρχών, και προπηλακίζοντας και εντοιχίζοντας πρυτάνεις, καθηγητές και φοιτητές) είναι η ηθική παρουσία του κ. Αλαβάνου, που με τις εκάστοτε ανόητες δηλώσεις του για το άσυλο (δεν είναι αυτός που παρομοίασε τη δυνατότητα άρσης του με την επίθεση του χουντικού τανκ στην πύλη του Πολυτεχνείου;) τροφοδοτεί το χάος στα πανεπιστήμια περισσότερο απ’ όσο το υποδαυλίζει, για τους δικούς της γνωστούς λόγους, η κυβέρνηση. Εξίσου δεσπόζουσα είναι, βέβαια, και η ψοφοδεής σιωπή των προοδευτικών πανεπιστημιακών, οι οποίοι δεν τολμούν να αντισταθούν στο χάος από φόβο μήπως σπιλωθεί η προοδευτικότητά τους.
Ο κ. Νάσος Βαγενάς είναι καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.
