Τεράστιο χάσμα έχει ανοίξει στον κόσμο της οικονομικής διπλωματίας. Αυτή τη φορά δεν αφορά την διάσωση ή μη της Ελλάδας αλλά το πώς πρέπει να ντύνεται ο έλληνας υπουργός Οικονομικών όταν επισκέπτεται τον βρετανό ομόλογό του, Τζορτζ Όσμπορν, γράφει ο Σάιμον Τζένκινς στον «Guardian».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης κατέφθασε στη Ντάουνινγκ Στριτ _ όπου βρίσκεται και η κατοικία του βρετανού υπουργού Οικονομικών εκτός από την πρωθυπουργική _ με μαύρο τζιν, μοβ πουκάμισο έξω από το παντελόνι και δερμάτινο παλτό όπως εκείνο που θα φορούσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν αν πήγαινε για κυνήγι αρκούδας. Είχε επίσης ξυρισμένο μαλλί. Τι συνέβη; αναρωτιέται ο κορυφαίος αρθρογράφος
Αυτό που συνέβη ονομάζεται πραγματική ζωή. Αν ήμουν τραπεζίτης και είχα δει τον Βαρουφάκη να καταφθάνει φορώντας το ίδιο σκούρο κουστούμι με τον Όσμπορν, τι θα σκεφτόμουν; Θα σκεφτόμουν ότι είναι ένας άντρας που επιθυμεί να γίνει δεκτός στο κλαμπ. Ντύνεται σαν τραπεζίτης, συνεπώς σκέφτεται σαν τραπεζίτης _ όπως οφείλουν να σκέφτονται οι σημερινοί υπουργοί Οικονομικών. Θα ήμουν καθησυχασμένος.
Προς το παρόν όμως δεν επιθυμούμε οι τραπεζίτες να καθησυχάζονται από τον Βαρουφάκη. Επιθυμούμε να τρομοκρατούνται. Μην τα βάζετε με μένα, μοιάζει να λέει. Έχω ένα κυρίαρχο εκλογικό σώμα πίσω μου και μια χρεοκοπημένη χώρα. Όταν οι τράπεζές σας χρεοκοπούν, τις διασώζετε. Όταν οι επιχειρήσεις σας χρεοκοπούν, διαγράφετε τα χρέη τους και τους επιτρέπετε να ξεκινήσουν από την αρχή. Κάντε το ίδιο με μένα. Οι τράπεζές σας δάνεισαν στη χώρα μου τρελά χρηματικά ποσά, πολύ πέρα από τα όρια της σύνεσης και της κοινής λογικής. Τώρα πιστεύετε ειλικρινά ότι θα τα πάρετε πίσω. Δεν μπορείτε. Διαβάστε τα χείλη μου, κοιτάξτε το τζιν παντελόνι μου. Δεν μπορείτε. Επανέλθετε στην πραγματικότητα.
Η σημερινή Ευρώπη χρειάζεται το σοκ της περιβολής Βαρουφάκη. Πρέπει να εγκαταλείψει την πεποίθηση ότι οι Έλληνες θα εξαναγκαστούν να επιστρέψουν τα απερίσκεπτα δάνεια της Γερμανίας βυθιζόμενοι σε αιώνια ένδεια. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Το ίδιο ακριβώς λάθος έκανε η Ευρώπη όταν χειρίστηκε τη Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις το 1919. Αναλογιστείτε πού οδήγησε αυτό.
Η ευρωζώνη, που διαμορφώθηκε σαν «ζώνη γερμανικού μάρκου», ήταν μια καταστροφή που περίμενε να συμβεί _ και όχι μόνο για τα φτωχότερα μέλη της. Η καταστροφή συνέβη.
Η Ελλάδα, και πλέον όλη η Ευρώπη, υποφέρουν επειδή η Ευρώπη συνεχίζει να διοικείται από και για τραπεζίτες οι οποίοι απλώς επιθυμούν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και οι πρόσφατες ελληνικές εκλογές αποτελούν χρυσή ευκαιρία για να ξυπνήσουμε. Με λίγη τύχη, θα ακολουθήσει η Ισπανία και ίσως η Ιταλία έως ότου η ευρωζώνη συρρικνωθεί σε μέγεθος ικανό να διοικηθεί υπεύθυνα.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα έχει έναν υπουργό Οικονομικών που μοιάζει σαν κανονικός άνθρωπος. Είναι μια αρχή.
