Oσα, χρόνια τώρα, προγραμματίζει να υλοποιήσει η διοίκηση για τα λύματα του Ασωπού, αλλά ποτέ δεν τα κάνει- αγνοώντας την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών- ανέλαβαν να προωθήσουν ογδόντα πέντε κάτοικοι των περιοχών Ωρωπού, Χαλκουτσίου και Δηλεσίου απευθυνόμενοι στους υπουργούς Περιβάλλοντος, Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Υγείας.

Πρόκειται για απλούς πολίτες, οι οποίοι απογοητευμένοι από την αδράνεια της Πολιτείας μπροστά στο «οικολογικό έγκλημα» που συντελείται στην περιοχή τους αποφάσισαν να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να… διαφυλάξουν την υγεία τους και το περιβάλλον γύρω τους που απειλείται από μεγάλες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου και άλλων τοξικών μετάλλων- τόσο στα νερά του ποταμού όσο και του εδάφους και του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής.

Συνέστησαν ομάδα με στόχο να ασκήσουν πίεση στη διοίκηση προκειμένου να πράξει όσα ήδη από τη δεκαετία του 1970 έχουν νομικά θεσμοθετηθεί, όμως ποτέ ως σήμερα δεν έχουν υλοποιηθεί. Προς την κατεύθυνση αυτή οι 85 διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους κ. Μάριου Χαϊνταρλή, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Δίκαιο Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, συνέταξαν και την περασμένη Παρασκευή κατέθεσαν αίτηση στους τέσσερις αρμοδίους για θέματα Περιβάλλοντος, Υγείας, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης υπουργούς, από τους οποίους δεν ζητούν παρά να υλοποιήσουν σχέδια και μελέτες τα οποία έχουν εκπονηθεί από δεκαπενταετίας και που όλα προβλέπουν τη δημιουργία κεντρικής μονάδας βιολογικού και χημικού καθαρισμού για τη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων – Σχηματαρίου- για τις βιομηχανίες δηλαδή που έχουν αποδέκτη των λυμάτων τους τον Ασωπό ποταμό.

Συγκεκριμένα, οι ενεργοί πολίτες ζητούν από τους υπουργούς « την έκδοση υπουργικής απόφασης με την οποία να εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας Υγρών Βιομηχανικών Αποβλήτων της περιοχής του Ασωπού, σύμφωνα με την από το 1998 Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του ΕΜΠκαι επιπλέον την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο να χαρακτηρίζεται η ευρύτερη περιοχή του χειμάρρου Ασωπού ως Ζώνη Ειδικών Περιβαλλοντικών Ενισχύσεων ».

Στη δεκασέλιδη αίτηση που κατέθεσαν αναφέρεται ότι από τα ευρήματα μελέτης του Τομέα Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που παρουσιάστηκε το 2008, από τα Οινόφυτα ως τον Ωρωπό παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου και άλλων τοξικών μετάλλων. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίζεται εξασθενές χρώμιο, νικέλιο, κοβάλτιο, σίδηρος, μαγγάνιο, βάριο. Η μελέτη συμπεραίνει ότι τα νερά του ποταμού από το ύψος της βιομηχανικής περιοχής Οινοφύτων ως και τις εκβολές του στον Ωρωπό κρίνονται ακατάλληλα για την άρδευση λόγω της ρύπανσής τους από βαρέα μέταλλα.

Η ομάδα των 85 δημιουργήθηκε από κοινή πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής για την Κεντρική Μονάδα Βιολογικού και Χημικού Καθαρισμού και της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης. Πιθανολογούν ότι τα τέσσερα υπουργεία δεν πρόκειται καν να απαντήσουν στο αίτημά τους· «αυτή είναι η συνήθης πρακτική», λένε. Δηλώνουν όμως ότι δεν παραιτούνται από την προσπάθειά τους. Με την κατάθεση της αίτησής τους στη διοίκηση κατοχυρώνουν το δικαίωμά τους να κινηθούν και δικαστικά. Το επόμενο βήμα τους, αν δεν εισακουσθούν, θα είναι να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας σε βάρος των υπουργών για παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Το δικαίωμά τους αυτό κατοχυρώνουν σε διάστημα τριών μηνών από την κατάθεση της αίτησής τους αν ως τότε δεν λάβουν καμία απάντηση από τους υπουργούς και σε διάστημα δύο μηνών από την όποια ενδεχόμενη απάντησή τους.

Η ταυτότητα ενός ποταμού-χαβούζας
* Στην περιοχή του χειμάρρου Ασωπού και σε ακτίνα 7 χιλιομέτρων υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μικρών, μεσαίων και μεγάλων μεταποιητικών επιχειρήσεων ο οποίοςσύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Οινοφύτων- ο αριθμός τους στην ευρύτερη περιοχή που περικλείεται μεταξύ Αυλώνος, Αυλίδας και Σχηματαρίου υπερβαίνει τις χίλιες. Από τις επιχειρήσεις αυτές το 80% τουλάχιστον βρίσκεται κατά μήκος του εθνικού άξονα Οινοφύτων- Σχηματαρίου μήκους 6,5 χλμ. περίπου και σε μέσο πλάτος που δεν υπερβαίνει τα 3,5 χλμ. Από όλες αυτές τις επιχειρήσεις το ένα τρίτο περίπου παράγουν υγρά απόβλητα σε ποσότητες που κυμαίνονται από 0,3 κυβικά/ημέρα ως 3.000 κυβικά/ημέρα ανάλογα με την παραγωγική διαδικασία που ακολουθείται και το μέγεθος κάθε βιομηχανίας.

* Τα απόβλητα παράγονται κυρίως από τα κλωστοϋφαντουργεία- βαφεία- φινιστήρια, τις βιομηχανίες τροφίμων, τις μεταλλουργικές μονάδες, τις χημικές μονάδες καθώς επίσης και τις κτηνοτροφικές μονάδες. Οι περισσότερες από αυτές τις μονάδες διαθέτουν τα απόβλητά τους ανεπεξέργαστα. Επιπλέον, σε ελάχιστες από τις μονάδες που διαθέτουν συστήματα επεξεργασίας, τα συστήματα αυτά δουλεύουν ικανοποιητικά ώστε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επεξεργασμένων αποβλήτων να μην ξεπερνούν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια για διάθεση σε φυσικούς αποδέκτες.

* Μεγάλος αριθμός βιομηχανιών συγκεντρώνουν τα απόβλητά τους σε απορροφητικούς βόθρους. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα λόγω της κατείσδυσης μεγάλων ποσοτήτων ρυπαντικών ουσιών. Επιπλέον οι χρησιμοποιούμενοι βόθροι, αν και στην πλειονότητά τους είναι απορροφητικοί, λόγω τόσο του μεγάλου όγκου υγρών αποβλήτων που διοχετεύονται σε αυτούς καθημερινά όσο και της ποιότητας των αποβλήτων (π.χ. αυξημένα λιπαρά με αποτέλεσμα την επιφανειακή επίστρωση των τοιχωμάτων) πληρώνονται σχετικά γρήγορα και κατά συνέπεια εκκενώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα από βυτιοφόρα οχήματα. Χώρος τελικής του διάθεσης είναι φυσικοί νερόλακκοι οι οποίοι δεν είναι ελεγχόμενοι.