Αλέκα Παπαρήγα
Μέτωπο κατά των «οπορτουνιστών»
Επειτα από μια μακρά περίοδο κυρίαρχης παρουσίας στο τιμόνι του κόμματος, είναι η πρώτη φορά μετά τη σύγκρουση με το άλλοτε κορυφαίο στέλεχος κ. Μ. Κωστόπουλο (διαγράφηκε το 2000) που αμφισβητείται η πολιτική της 68χρονης, σήμερα, γενικής γραμματέως του ΚΚΕ. Το ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνουν η εκλογική συρρίκνωση των δυνάμεων του κόμματος και η υποχώρηση της πολιτικής και οργανωτικής απήχησής του, σε συνδυασμό με τις διαφωνίες που διατυπώνονται πλέον ανοιχτά, αποτελούν το μεγάλο «στοίχημα» που έχει να αντιμετωπίσει η κυρία Παπαρήγα. Ολες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι ακριβώς λόγω των σύνθετων και έκτακτων αυτών αναγκών η διατήρησή της στη θέση της γραμματέως παραμένει ως το επικρατέστερο σενάριο. Αν και το ζήτημα της διαδοχής έχει τεθεί εκ των πραγμάτων εδώ και καιρό, καθώς η κυρία Παπαρήγα συμπληρώνει αισίως τα 22 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος (λέγεται μάλιστα ότι το θέμα επιχειρήθηκε να απασχολήσει την ΚΕ τον Φεβρουάριο του 2011 αλλά χωρίς αποτέλεσμα), ο ρόλος της κρίνεται απαραίτητος για τη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών και συσχετισμών, ειδικά σε μια περίοδο έντονων αμφισβητήσεων. Για αυτό και δεν δίστασε να δώσει η ίδια το εναρκτήριο λάκτισμα για την αντεπίθεση κατά των επικριτών, τους οποίους κατέταξε στον «οπορτουνισμό». Πολλοί φοβούνται ότι «τυχόν αποχώρησή της τώρα θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου», όπως υποστηρίζεται. Η κυρία Παπαρήγα εξελέγη στο 13ο Συνέδριο (1991) με τη στήριξη του Χαρίλαου Φλωράκη. Εγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 10ο Συνέδριο (1978) και μέλος του Πολιτικού Γραφείου το 1986.
Δ. Κουτσούμπας
Ενας πιστός συνεχιστής
Στέλεχος της γενιάς της διάσπασης του 1991, ο κ. Κουτσούμπας, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος, ανήκει στα ηγετικά στελέχη εκείνα που πρωτοστάτησαν στην επίθεση κατά των διαφωνούντων. Κατηγόρησε όσους αμφισβητούν την κυρίαρχη «γραμμή» ότι «πάντα κάτι έβρισκαν για να φρενάρουν επεξεργασίες του κόμματος (…) που θα το οδηγούσαν με σταθερή πυξίδα στην επαναστατική του τροχιά». «Αλλά είπαμε. Αυτός είναι ο οπορτουνισμός, συνώνυμος του τυχοδιωκτισμού και της εμπάθειας» ανέφερε χαρακτηριστικά δίνοντας και αυτός με τη σειρά του το στίγμα της ηγεσίας για την αντιμετώπιση των «αιρετικών». Ως εκ της θέσεώς του –επικεφαλής της Γραμματείας της ΚΕ –θα έχει βαρύνοντα ρόλο στις εσωκομματικές διεργασίες. Αν και προ ετών είχε συγκρουστεί δημοσίως (μέσω των σελίδων του «Ριζοσπάστη») με τον κ. Γόντικα για ζητήματα τακτικής και στρατηγικής του ΚΚΕ, φαίνεται ότι στην πορεία επήλθε σύγκλιση απόψεων ανάμεσά τους. Ετσι τουλάχιστον ερμηνεύουν κομματικοί κύκλοι το γεγονός ότι τον διαδέχθηκε στη θέση της νευραλγικής Γραμματείας, έχοντας περάσει προηγουμένως από τη διεύθυνση του «Ριζοσπάστη», αλλά και του υπεύθυνου διεθνών σχέσεων του ΚΚΕ. Αν και από τα λιγότερο προβεβλημένα ηγετικά στελέχη, από καιρό το όνομά του έχει εμπλακεί στα σενάρια διαδοχής. Μάλιστα η τοποθέτησή του στη Γραμματεία, κατά το άτυπο κομματικό πρωτόκολλο που υπάρχει, θεωρητικώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως πρόκριμα για την περαιτέρω ανέλιξή του στην κομματική ιεραρχία.
Δ. Γόντικας
Το στέλεχος κλειδί
Η επίθεση που εξαπέλυσε κατά των διαφωνούντων ο διαχρονικός ισχυρός κομματικός παράγοντας του ΚΚΕ κ. Δ. Γόντικας θεωρήθηκε προάγγελος εσωκομματικών εκκαθαρίσεων. Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου δεν δίστασε να κατατάξει τους φορείς της κριτικής που ασκείται στις «εχθρικές αντιλήψεις για το κόμμα» και στις «απόψεις που ζητούσαν να μπει (το ΚΚΕ) στον δρόμο του συμβιβασμού με τις οπορτουνιστικές πολιτικές και της προδοσίας των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων», σκιαγραφώντας έτσι το πολιτικό πλαίσιο του «κατηγορητηρίου» που αναμένεται να αποδοθεί στους «αντάρτες». Εκ της μακράς εμπειρίας του στα οργανωτικά θέματα, αν και έχει παραδώσει τη σκυτάλη της πανίσχυρης Γραμματείας της ΚΕ –η οποία ελέγχει ουσιαστικά το κόμμα και την υλοποίηση των αποφάσεών του –στον κ. Δ. Κουτσούμπα, θεωρείται ο άνθρωπος που γνωρίζει όσο κανένας άλλος τα οργανωτικά ζητήματα του ΚΚΕ. Ετσι, ο κ. Γόντικας, στέλεχος της προδικτατορικής γενιάς των Λαμπράκηδων με αντιδικτατορική δράση (εκτοπίστηκε από τη χούντα στη Λέρο και στη Γυάρο), θα έχει αποφασιστικό ρόλο κατά τη φάση των εκκαθαρίσεων. Εξίσου αποφασιστικό ρόλο θα έχει εάν (και όποτε) τεθεί θέμα διαδοχής της κυρίας Παπαρήγα, καθώς πολλοί στον Περισσό θεωρούν ότι δίχως τη σύμφωνη γνώμη του «δύσκολα θα περπατήσει η όποια λύση».
Γ. Μαρίνος
Ο εκλαϊκευτής της «γραμμής»
Ο59χρονος κ. Γ. Μαρίνος, αρμόδιος για τις διεθνείς σχέσεις του ΚΚΕ εκ μέρους του Πολιτικού Γραφείου, δεν δίστασε να κατηγορήσει τους «αμφισβητίες» για «φραξιονισμό». «Οι θέσεις του φραξιονισμού ισοδυναμούν με προσπάθεια ακύρωσης σημαντικών ιδεολογικοπολιτικών βημάτων που έχει κατακτήσει το ΚΚΕ αυτά τα χρόνια κι αυτό με στόχευση τον εγκλωβισμό σε κοινοβουλευτική λύση» τόνιζε σε άρθρο του, διαμηνύοντας ότι «το ΚΚΕ έχει πείρα από τη διαπάλη με τον οπορτουνισμό και δεν θα δείξει καμία ανοχή στα διαλυτικά του σχέδια». Επίσης, ανέλαβε να υπερασπιστεί το κύρος των καθοδηγητικών οργάνων του κόμματος για τα οποία, όπως σημείωνε, «μεθοδευμένα επιχειρείται να κατασκευαστούν κατηγορίες» εναντίον τους περί παραβίασης των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου. Η δημοσίευση τον περασμένο Οκτώβριο στον «Ριζοσπάστη» τρισέλιδου άρθρου-«μανιφέστου» για τη νέα στρατηγική αντίληψη που διέπει το ΚΚΕ και την αναγκαιότητα συγκέντρωσης δυνάμεων για την ανατροπή του καπιταλισμού θεωρήθηκε παρέμβαση με ιδιαίτερο νόημα, καθώς οι πληροφορίες φέρουν τον κ. Μαρίνο ως έναν
από τους πιθανούς υποψηφίους για τη θέση του γενικού γραμματέα. Ο ναυτεργάτης-ασυρματιστής και συνδικαλιστής θεωρείται ότι έχει τη στήριξη στελεχών όπως οι κκ. Μ. Μαΐλης, Στ. Λουκάς κ.ά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
