Φύλλο συκής αναζητεί η κυβέρνηση για να συμφωνήσει με την τρόικα σε μία συμβιβαστική φόρμουλα, στήνοντας παράλληλα για εσωκομματικούς λόγους σκηνικό ρήξης με τους δανειστές.
Έτσι, ενώ όλα δείχνουν ότι την επόμενη βδομάδα σε έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup θα υπάρξει «κλείδωμα» της συμφωνίας η κυβέρνηση επιχείρησε τα τελευταία 24ωρα να δραματοποιήσει την διαπραγμάτευση.
Στην αρχή το Μαξίμου μίλησε για ναυάγιο της διαπραγμάτευσης και ζήτησε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής – που απορρίφτηκε αμέσως από τον κ. Τούσκ.
Στη συνέχεια διέρρευσε ότι η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε αδιέξοδο με κύρια ευθύνη αφενός μεν του ΔΝΤ – που σύμφωνα με το Μαξίμου έχει υιοθετήσει τακτική συνεχούς κωλυσιεργίας- αφετέρου δε του κ. Σόιμπλε ο οποίος ,σύμφωνα πάντα με το Μαξίμου, επιμένει για την παραμονή του Ταμείου στο πρόγραμμα για λόγους εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας.
Στόχος του επικοινωνιακού αυτού παιχνιδιού που στήνει η κυβέρνηση είναι ασφαλώς η ελληνική κοινή γνώμη. Ιδιαίτερα, μάλιστα, οι αντιφρονούντες «53» και οι βουλευτές του κυβερνώντος συνασπισμού οι οποίοι αισθάνονται ιδιαίτερα πιεσμένοι – τόσο με τα μέτρα υλοποίησης του τρίτου μνημονίου ( 5,4 δις ευρώ) αλλά κυρίως με το πακέτο των προληπτικών μέτρων (3,6 δις ευρώ) που ανεβάζει τον νέο λογαριασμό για την κυβέρνηση Τσίπρα στα 9 δισ ευρώ έως το 2018!
Σημειώνεται ότι ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επέβαλε μέτρα 3,5 δισ ευρώ το 2015 ( άρα 12,5 δισ ευρώ συνολικά εφόσον υπάρξει συμφωνία την επόμενη βδομάδα ) όταν το email Χαρδούβελη του Νοεμβρίου 2014 το οποίο θεωρούσε απαράδεκτο ο ΣΥΡΙΖΑ και έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου προέβλεπε συνολικά μέτρα περίπου 1,3 δισ ευρω. Δηλαδή 10 φορές λιγότερες θυσίες από τους πολίτες!
Τώρα, με την δραματοποίηση της διαπραγμάτευσης οι βουλευτές της πλειοψηφίας αποκτούν άλλοθι για να ψηφίσουν τα νέα μέτρα αφού μπορούν να ισχυρισθούν ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε υπερήφανα φτάνοντας ακόμη και στα άκρα για να πετύχει το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα χωρίς να βάλει σε κίνδυνο της παραμονής της χώρας στο Ευρώ.
Πάντως, λίγες βδομάδες έχουν περάσει από το αυτογκόλ της κυβέρνησης με την υποκλαπείσα (από ποιους άραγε;) συνομιλία Τόμσεν- Βελκουλέσκου την οποία χρησιμοποίησε ο κ.Τσίπρας ελπίζοντας στην απομόνωση του ΔΝΤ αλλά και στην συσπείρωση του εσωκομματικού μετώπου.
Μία κίνηση, ωστόσο, που υποχρέωσε την γερμανική πλευρά να ταχθεί δημοσίως υπέρ της παραμονής του ΔΝΤ στην διαπραγμάτευση ενώ έσπρωξε την τρόικα να σκληρύνει ακόμη περισσότερο την στάση της απέναντι στην Αθήνα βάζοντας ως όρο της συμφωνίας την υπογραφή και του μνημονίου-κάβα.
Η κυβέρνηση, πάντως, θεωρεί πως στην σημερινή συγκυρία μπορεί να υψώσει εκ του ασφαλούς τους τόνους κατά των δανειστών για εσωτερική κατανάλωση χωρίς να φοβάται ευρωπαϊκά αντίποινα, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες για τον κ. Τσίπρα εκλογές ή ακόμη και σε GREXIT .
Κι αυτό γιατί η Ευρώπη δεν θέλει αυτή τη στιγμή άλλες έγνοιες και συγκρούσεις όταν έχει μπροστά της την φουρτούνα του βρετανικού δημοψηφίσματος του Ιουνίου για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ.
Μπορεί δηλαδή η τεχνητή κρίση με την τρόικα να θυμίζει το 2015 ωστόσο είναι τελείως διαφορετική. Καμία από τις δύο πλευρές – για διαφορετικούς λόγους – δεν θέλουν επανάληψη του περσινού δραματικού καλοκαιριού .
