Αυτή η σχεδόν καθημερινή καθησυχαστική διαβεβαίωση από κάθε συνεντευξιαζόμενο του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι εξασφαλισμένοι και θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι παραπλανητική και διχαστική. Παραπλανητική γιατί δεν διευκρινίζεται ότι πρόκειται για τους μισθούς μόνο των υπαλλήλων του Δημοσίου.

Διχαστική γιατί δείχνει την περιφρονητική αδιαφορία για το αν πληρώνονται οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και για το 1,5 εκατομμύριο ανέργων. Την Κυβέρνηση την ενδιαφέρει μόνο να μην πάψουν να μισθοδοτούνται οι υπάλληλοι του Δημοσίου, οι οποίοι κατά τεκμήριο είναι και η σταθερή πελατεία όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλων των κομμάτων.

Ετσι άλλωστε εξηγείται και η αδιαφορία και των άλλων κομμάτων και των δήθεν εργατικών συνδικάτων, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΜΕ (που κυριαρχούνται και αυτά από τους εργαζομένους στο Δημόσιο), αλλά και των περισσότερων ραδιοτηλεοπτικών σχολιαστών έμμεσα σχετιζομένων με το πελατειακό σύστημα. Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι κανένας δεν έδειξε ενδιαφέρον για τους 120 εργαζομένους του ξενοδοχείου «Πεντελικόν» που βρέθηκαν ξαφνικά στον δρόμο, ενώ για τις απολυμένες καθαρίστριες του Δημοσίου έδωσαν τα ρέστα τους σε φιλοφρονήσεις και υποσχέσεις και η επαναπρόσληψή τους αναδείχθηκε ως πρώτη προτεραιότητα για την Κυβέρνηση Τσίπρα.

Είναι βαριά η ευθύνη των κυβερνώντων για το ότι δεκάδες χιλιάδες εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα χωρίς να πληρώνονται, ενώ χιλιάδες άλλοι απολύονται καθώς το Κράτος έχει παύσει να πληρώνει τους προμηθευτές του (τους χρωστά 4,4 δισ. ευρώ!), να επιστρέφει ΦΠΑ και αχρεωστήτως καταβληθέντες φόρους, να μην εξοφλεί τις τεχνικές εταιρείες που εκτελούν έργα. Εχομε ακόμα ανθρωποκτόνες ελλείψεις στον τομέα Υγείας, ακινητοποιημένα αυτοκίνητα Πυροσβεστικής, Αστυνομίας, κ.ο.κ.

Αρκεί να πληρώνονται δημοσιοϋπαλληλικοί μισθοί και συντάξεις για την Κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς». Ταυτόχρονα απομυζάται από τις τράπεζες μεγάλο τμήμα καταθέσεών μας για κρατικά ομόλογα, αποστερείται έτσι και η χρηματοδότηση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, που αντίστοιχα κι αυτή καθίσταται ανήμπορη να εξοφλεί τις υποχρεώσεις της. Αναπόφευκτη συνέπεια είναι τα συνεχώς διογκούμενα κόκκινα δάνεια που πλησιάζουν τα 100 δισ. ευρώ. Για τον ίδιο λόγο οι περισσότεροι απλήρωτοι ή άνεργοι και οι ματαίως αναμένουσες να εξοφληθούν από το Κράτος επιχειρήσεις-προμηθευτές αδυνατούν να καταβάλουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.

Αποτέλεσμα είναι η παράλυση της αγοράς, η λιμοκτονία των απλήρωτων και η ματαίωση κάθε ντόπιας και ξένης επένδυσης που από αυτές κυρίως εξαρτάται η αύξηση του εθνικού εισοδήματος και η δημιουργία θέσεων εργασίας. Επιπλέον η απώλεια της εμπιστοσύνης των δανειστών μας και οι απειλές για νέους φόρους στις συναλλαγές και στις καταθέσεις έχουν προκαλέσει μαζικές αναλήψεις από τις τράπεζες.

Και το ιλαροτραγικό της όλης ιστορίας είναι η εικόνα ευημερίας και ανεμελιάς μας που διαπιστώνουν έκπληκτοι οι ξένοι τουρίστες, καθώς αγνοούν ότι το φαινόμενο οφείλεται στην ευρείας έκτασης φοροδιαφυγή κυρίως μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών, τη μαύρη εργασία και την καταναλωτική προκλητικότητα και σπατάλη σε βάρος του Δημοσίου από τη στρατιά των νέων διαχειριστών της εξουσίας. Και αυτό το τελευταίο θα επιταθεί είτε καταλήξουμε σε συμφωνία με τους δανειστές είτε σε Grexit.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ