Ε ίναι προφανές ότι τα διάφορα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης και απόκτησης και χρήσης περιουσιακών στοιχείων δεν φέρνουν το αποτέλεσμα για το οποίο έχουν θεσπισθεί. Μπορεί τα τεκμήρια να χρήζουν βελτιώσεως ή μπορεί να υπάρχουν και πρόσθετα τεκμήρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Οπως συμβαίνει, όμως, με πληθώρα νόμων, τα τεκμήρια είτε δεν εφαρμόζονται είτε έχουν αδρανοποιηθεί από συναλλακτικές πρακτικές.
Αλλά και εκεί όπου εφαρμόζονται καταλήγουν σε επιμέρους ποινές χωρίς να αλλάζουν ουσιαστικά το ισχύον παραβατικό καθεστώς. Ηδη υπάρχει μεγάλο κόστος διαχείρισης της πληροφόρησης που συλλέγεται. Και το κόστος αυτό θα πρέπει να μειωθεί με απλοποίηση του συστήματος. Γι΄ αυτό τα τεκμήρια είναι ένα σύστημα κανόνων που θα έπρεπε να χρησιμοποιείται μόνον εφόσον υπάρχουν υπόνοιες φοροδιαφυγής και όχι να εφαρμόζεται επί δικαίων και αδίκων και να συλλέγεται τεράστιος όγκος πληροφόρησης που στο τέλος μένει ανεκμετάλλευτος.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι σε βάθος, που πρέπει να έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα ώστε να αποκατασταθεί στην κοινωνία η πεποίθηση ότι κανείς δεν μπορεί να είναι υπεράνω του νόμου. Σε κάθε περίπτωση, τα τεκμήρια θα ενισχυθούν αλλά η αποτελεσματικότητά τους θα εξακολουθήσει να είναι το ζητούμενο.
Ο κ. Μ. Μασουράκης είναι ανώτερος διευθυντής Οικονομικών Μελετών της Αlpha Βank.
