American Dream

Η εικόνα που έχουμε για το σπίτι που φιλοξένησε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας στηρίζεται πολύ συχνά σε αναμνήσεις διαστρεβλωμένες από τον χρόνο και αλλοιωμένες από τη διαφορά «κλίμακας» που υπάρχει ανάμεσα σε ένα κτίριο και στα μάτια ενός παιδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, ο ιδιοκτήτης διέθετε πολλές φωτογραφίες μέσα από τις οποίες παρουσιαζόταν ξεκάθαρα ένα είδος αρχιτεκτονικής που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950.

Κάπως έτσι, τα αρχιτεκτονικά γραφεία k-studio και VOIS, αφού επιστράτευσαν όλη τη σχετική βιβλιογραφία, άρχισαν να σχεδιάζουν. Το αποτέλεσμα, ένα σπίτι 250 τ.μ. που ξεδιπλώνεται σε τρία επίπεδα (υπόγειο, ισόγειο και α´ όροφος). Η γεωμετρία του χώρου προέκυψε από την ανάγνωση του οικοπέδου σε συνδυασμό με τους όρους δόμησης και τον προγραμματισμό, που απαιτούσε τρία υπνοδωμάτια.

Η κατοικία στην μπροστινή όψη της δημιουργεί μια κατακόρυφη, εσωστρεφή και αυστηρή αίσθηση, ενώ το πίσω μέρος της κινείται σε έναν οριζόντιο άξονα, όπου υπάρχει απόλυτη εξωστρέφεια, με ανοίγματα προς τον κήπο και με μία οριζόντια πέργκολα μήκους 14 μέτρων με μονοκόμματο δοκάρι.

Ο σχεδιασμός του ισογείου είχε στόχο την εναλλαγή των χώρων ανάλογα με τον καιρό και τις εποχές του χρόνου, που σημαίνει πως τον χειμώνα η κατοικία λειτουργεί ως ένα εσωστρεφές κέλυφος, ενώ μόλις μπαίνει η άνοιξη το κέλυφος διασπάται και ανοίγεται προς τον κήπο. Με αυτόν τον τρόπο το ισόγειο των συνολικά 83 τ.μ., που περιλαμβάνει κουζίνα, τραπεζαρία και καθιστικό, ανοίγει προς τον κήπο και ενσωματώνει τον υπαίθριο χώρο. Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σκούρα πετρώματα και ξύλο κόκκινου κέδρου, χαρακτηριστικά στοιχεία της αμερικανικής αρχιτεκτονικής.

Προτιμήθηκαν φυσικά υλικά, επιλεγμένα έτσι ώστε με την πάροδο του χρόνου να μη γερνούν αλλά να ωριμάζουν όμορφα. Το επίχρισμα από κουρασάνι, παραδοσιακό κονίαμα γνωστό από την αρχαιότητα, που χρησιμοποιήθηκε στους εξωτερικούς τοίχους, αποκτά σταδιακά μια ιδιαίτερη πατίνα. Οι ξύλινες επιφάνειες, για τις οποίες επελέγησαν κόκκινος κέδρος και αμερικανική καρυδιά, μεταμορφώνονται με το πέρασμα του χρόνου, ενώ η πέτρα basaltina ισχυροποιεί την ενότητα του ύφους μεταξύ εξωτερικού και εσωτερικού χώρου.

Από το Πέραμα στην Εκάλη

Δύο από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του σπιτιού είναι η μεταλλική σκάλα και η ευέλικτη κουζίνα. Η κρεμαστή από σιδερόβεργες σκάλα, η οποία οδηγεί στον πρώτο όροφο, κατασκευάστηκε στα Ναυπηγεία Περάματος από μονοκόμματη σιδερένια λαμαρίνα. Η κουζίνα σχεδιάστηκε από τους k-studio με άξονα την ευελιξία, ώστε το τραπέζι φαγητού να καλύπτει τις καθημερινές ανάγκες αλλά και να μεγαλώνει όταν έρχονται φίλοι (ως 8 άτομα). Το τζάκι φτιάχτηκε από πέτρα λάβας, ενώ το επάνω μέρος του είναι ανοιγόμενο ντουλάπι που κρύβει την τηλεόραση. Κρυφές είναι και οι ντουλάπες του σπιτιού που μοιάζουν συνέχεια των τοίχων.

Παρότι διαφορετικών εποχών και σχεδιαστών (του ’50, του ’60 και του σήμερα), τα έπιπλα συνδιαλέγονται όμορφα μεταξύ τους. Πρόκειται για αυθεντικά κομμάτια που εντοπίστηκαν σε παλαιοπωλεία της Ευρώπης και της Αμερικής, καθώς και στο Διαδίκτυο.

Η επαναφορά της μόδας των 60s για φυτά εσωτερικού χώρου δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτό το μοντέρνου ύφους σπίτι. Τα τροπικού χαρακτήρα φυτά ευδοκιμούν στη σκιά, ενώ αντίθετα για τον κήπο επελέγησαν ενδόδημα φυτά όπως πλατάνι, ροδιά, φωτίνια, δάφνη, δωδωναία.

Το Woodwings house (όπως το βάφτισαν οι αρχιτέκτονές του) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια σύγχρονη ανάγνωση της αρχιτεκτονικής του μοντέρνου κινήματος.

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014