Με την έκδοση του Μυστικού Διατάγματος (ΜΔ) 6/3801 τον Νοέμβριο του 1964 (κυκλοφορούσε εντός των κρατικών υπηρεσιών ως απόρρητο έγγραφο χωρίς ποτέ να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) οι κινητές και ακίνητες περιουσίες των απελαθέντων τέθηκαν σε καθεστώς «δέσμευσης» με αποτέλεσμα να απαγορευτεί οποιαδήποτε πράξη εκμετάλλευσης, μεταβίβασης κληρονομικών δικαιωμάτων. Ακόμη απαγορεύτηκαν και σε περιπτώσεις διαζυγίων όπου οι σύζυγοί τους ήταν υπήκοοι της Τουρκίας. Επιτράπηκε η ανάληψη ενός ελάχιστου μηνιαίου ποσού από τις συζύγους των απελαθέντων. Το ΜΔ χρησιμοποιήθηκε για πολλές δεκαετίες κατά των Ελλήνων (ακόμα και με τουρκική υπηκοότητα) στην παρεμπόδιση κληρονομικών δικαιωμάτων τους από δικαστήρια της Τουρκίας που επικαλούνταν το ΜΔ χωρίς να το γνωρίζουν οι αδικούμενοι Ελληνες. Το 1987 η τουρκική κυβέρνηση, στην προσπάθειά της για προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αναγκάστηκε να ανακαλέσει το ΜΔ. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο πληθωρισμός στην Τουρκία για δεκαετίες ήταν στο επίπεδο 100%, μετά από 25 χρόνια «παγώματος» οι τραπεζικοί λογαριασμοί των απελαθέντων εκμηδενίστηκαν.