Το «μαγικό ραβδί» του Ρικ Πιτίνο
Το ρίσκο του Δ. Γιαννακόπουλου για τον Παναθηναϊκό και οι ικανότητες του αμερικανού προπονητή τα άλλαξαν όλα
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους
Η ζωή (και στον αθλητισμό) κύκλους κάνει και στο παιχνίδι με τη Ρεάλ στον πρώτο γύρο στη Μαδρίτη ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν άντεχε να βλέπει το «μαρτύριο» του Παναθηναϊκού που θύμιζε περιπλανώμενο «φάντασμα», ιδιαίτερα στα εκτός έδρας παιχνίδια του. Ετσι έκανε (πάλι) την κίνηση ματ με γνώμονα την «τρέλα» για την ομάδα του. Τελείωσε μετά από σχεδόν τρία χρόνια τη συνεργασία του με τον Τσάβι Πασκουάλ και πόνταρε σε μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του παγκοσμίου μπάσκετ.
Εστω και αν ο μεγάλος Ρικ Πιτίνο δεν είχε ποτέ κοουτσάρει στην Ευρώπη και θα χρειαζόταν (ήταν δεδομένο) ένα απαραίτητο διάστημα προσαρμογής, ο διοικητικός ηγέτης των Πρασίνων για ακόμη μία φορά είχε δημιουργήσει το απαραίτητο ηλεκτροσόκ.
Ενα τρίμηνο αργότερα, ο Παναθηναϊκός υπό την μπαγκέτα του αμερικανού τεχνικού είναι η πιο «καυτή» ομάδα της Ευρώπης αυτή την εποχή με 8 νίκες στα τελευταία 10 παιχνίδια, ή αν προτιμάτε με ένα από τα καλύτερα ρεκόρ στην ιστορία του, 7 νίκες στα τελευταία 8 παιχνίδια, που θα ήταν το απόλυτο 8/8 εάν ο Ρούντι Φερνάντεθ δεν έβαζε το πιο απίθανο καλάθι της καριέρας του και ένα από τα πιο τυχερά στην ιστορία της Ευρωλίγκας.
Εμπνέει εμπιστοσύνη
O Ρικ Πιτίνο δεν θα προσθέσει απλά ένα ακόμα νταμπλ (ίσως το πιο εύκολο στην ιστορία των Πρασίνων καθώς ο «αιώνιος» αντίπαλος δεν πρόκειται να κατέβει εάν διασταυρωθούν) στη συλλογή του Τριφυλλιού, αλλά είναι ίσως η πρώτη φορά εδώ και μια επταετία που ο Παναθηναϊκός δείχνει τόσο ικανός να φθάσει και πάλι (μετά το 2012) σε ένα φάιναλ φορ.
Εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη (παρά το γεγονός ότι έχει μειονέκτημα έδρας κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης) απ’ ό,τι πέρυσι και πρόπερσι όταν είχε πλεονέκτημα έδρας κόντρα σε Φενέρ (αποκλεισμός με κάτω τα χέρια 3-0 και επιστροφή με το… πούλμαν από την Πόλη) και Ρεάλ (3-1 αποκλεισμός).
Ουσιαστικά η επερχόμενη σειρά με τους Μαδριλένους αρχίζει να θυμίζει (ατμοσφαιρικά τουλάχιστον) εκείνη την τρομερή σειρά του 2011 με την – τότε – επίσης πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα, την οποία και απέκλεισε με μειονέκτημα έδρας (3-1) και τρομερά παιχνίδια προτού «ράψει» το έκτο αστέρι στη φανέλα στη Βαρκελώνη.
Τώρα πάλι στην Ισπανία (Βιτόρια) θα γίνει το φάιναλ φορ και η Ρεάλ παρά το 2-0 επί των Πρασίνων στην κανονική περίοδο είναι η μοναδική ομάδα από τις τρεις πρώτες της βαθμολογίας (Φενέρ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας οι άλλες δύο) που νιώθει τόσο άβολα καθώς καλείται να αποκλείσει την πιο φορμαρισμένη ομάδα του τελευταίου διμήνου στη διοργάνωση.
Ο Ρικ Πιτίνο έχει φάει το μπάσκετ και τις ειδικές καταστάσεις με το κουτάλι και όταν μπήκε σε συνθήκες mars madness (κολεγιακού με συνεχόμενους νοκ άουτ αγώνες) ήταν στο στοιχείο του και απογείωσε τον Παναθηναϊκό.
Ορθολογικό μπάσκετ
Με απλά πράγματα, ορθολογικό μπάσκετ (χωρίς 250 συστήματα) και κυρίως 150% αλλαγή της ψυχολογίας στους παίκτες.
«Αλλαξε τις ζωές μας» παραδέχθηκε πρόσφατα ο Κιθ Λάνγκφορντ, αποδεικνύοντας ότι ο αμερικανός τεχνικός δεν βελτίωσε μόνο τους νεαρούς (που ήταν δεδομένο δουλεύοντας τόσα χρόνια στο κολεγιακό) όπως ο Παπαγιάννης που είναι άλλος παίκτης και ο Μήτογλου, αλλά και όλη την ομάδα.
Ακόμα και τον Καλάθη, καθώς μπήκε στο δικό τους πνεύμα και τους κέρδισε από την πρώτη προπόνηση. Εδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον φυσικό της ηγέτη και τους απογείωσε. Λάνγκφορντ και Τόμας είναι άλλοι παίκτες και κυρίως ο Πιτίνο αξιοποίησε ένα εξαιρετικό υλικό που δεν ήταν τόσο κακό όσο έδειχναν τα αποτελέσματα…
Εφιαλτικό «τέλος εποχής» για τον Ολυμπιακό
Oύτε τα πέτρινα χρόνια του Κορυδαλλού, όπου ο Ολυμπιακός είχε αποτελέσει (2003) το δυσκολότερο εμπόδιο για την Μπαρτσελόνα προτού φθάσει στην κατάκτηση της πρώτης Ευρωλίγκας στην ιστορία της εκείνη τη σεζόν στην έδρα της, οι Ερυθρόλευκοι δεν έπαιζαν τόσο αποκρουστικό μπάσκετ όσο εφέτος το τελευταίο δίμηνο! Σε μια χρονιά που ξεκίνησε ονειρικά και τελείωσε – ουσιαστικά – από αρχές Απριλίου εφιαλτικά με το χειρότερο μπάσκετ της ιστορίας του.
Τότε εκείνη τη σεζόν (2002-2003), λίγο προτού μπουν δειλά-δειλά στην ομάδα και στο πλάι του Σωκράτη Κόκκαλη οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, ο Ολυμπιακός είχε υποδεχθεί μια από τις καλύτερες φουρνιές των Καταλανών (Μποντιρόγκα, Γιασικεβίτσιους, Φούτσκα, Ντουένιας και ο νεαρός τότε Ναβάρο) με προπονητή και πάλι τον Πέσιτς, με τους Ισπανούς να φεύγουν νικητές (58-55) διά πυρός και σιδήρου και έναν μήνα μετά στην έδρα τους να κάνουν περίπατο στο πρώτο τους ευρωπαϊκό.
Ακόμη και τότε ο Ολυμπιακός του Σούμποτιτς με Χαρίση, Γιαννουζάκο και Μαντζάνα μεταξύ άλλων στη 12άδα, τον Πρίντεζη νεαρό που δεν έπαιξε καθόλου και αστέρια τον Μάρκοβιτς, τον Ντε Μιγκέλ και τον Ντε Μάρκο Τζόνσον είχε φθάσει στα σκοινιά τη μεγάλη Μπαρτσελόνα, καθώς η ομάδα του Λευτέρη Σούμποτιτς είχε πλάνο, στόχο και έπαιζε όσο καλύτερο μπάσκετ μπορούσε.
8 ήττες σε 10 παιχνίδια
Αντίθετα εφέτος, οι Ερυθρόλευκοι ιδιαίτερα το τελευταίο δίμηνο παρουσίασαν την πιο αποκρουστική εικόνα της σύγχρονης ιστορίας τους με αποτέλεσμα να γίνουν «παιχνιδάκι» στα χέρια σχεδόν κάθε αντιπάλου (8 ήττες στα τελευταία 10 παιχνίδια!) και νομοτελειακά να αποκλειστούν από τα πλέι οφ, όταν πριν από δυόμισι μήνες διεκδικούσαν είσοδο στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας!
Τα λάθη παικτών και (κυρίως) του κόουτς Ντέιβιντ Μπλατ ήταν πολλά και σοβαρά, όμως η αρχή είχε γίνει από τη διοίκηση.
Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι επέτρεψαν ουσιαστικά με κακό χειρισμό να χαλάσει το κλίμα στα αποδυτήρια που ήταν το Α και το Ω στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία (και ιδιαίτερα από το 2012 έως το 2017, με δύο τίτλους και συνολικά συμμετοχή σε τέσσερις τελικούς Ευρωλίγκας μέσα σε μια εξαετία). Αν είχαν συνεννοηθεί με τους έλληνες παίκτες για τόσο μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές, τότε δεν είχαν πάρει τις κατάλληλες εγγυήσεις ή οι ίδιοι δεν ήταν συνεπείς σε αυτά που είχαν πει, με αποτέλεσμα ο Πρίντεζης να στείλει το ηχητικό (πολύ προτού δει τα φώτα της δημοσιότητας) στους συμπαίκτες του και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση όσο και αν ο έμπειρος φόργουορντ επέμενε μέχρι προχθές ότι το πρόβλημα είναι καθαρά και μόνο αγωνιστικό.
Αυτό δεν ισχύει και πρώτοι απ’ όλους το γνωρίζουν όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού, ακόμη και οι ξένοι.
Ναι, είχαν γίνει σοβαρά λάθη από τον Μπλατ στον καλοκαιρινό σχεδιασμό, αλλά αυτή η ομάδα ήταν με άνεση στα 2/3 της διοργάνωσης μέσα στην πρώτη τετράδα και μετά το ηχητικό (και όσα ακολούθησαν στην κόντρα με Παναθηναϊκό) κατέρρευσε…
Πλέον το τέλος εποχής προαναγγέλλει ουσιαστικά σημαντικές αλλαγές, όμως πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι διοικητικοί ηγέτες της ομάδας πώς βλέπουν και οραματίζονται το μέλλον του Ολυμπιακού.

