ΕΝΑΝ αιώνα (1797) πριν από την Αθήνα του 1896 ο Ρήγας Φεραίος πρόσθεσε στην υπέρ της Ελευθερίας φαρέτρα του ένα ακόμη βέλος. Φυσικά δεν είχε «προφητική» έννοια όσον αφορά το έργο των Κουμπερτέν και Βικέλα καθώς το υλικό που είχε εμπνεύσει τον μεγάλο Ελληνα αφορούσε τους αρχαίους Ολυμπιακούς και την αστείρευτη παρότρυνση προς τους Ελληνες (και όχι μόνο). Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπόλιαζε τους ραγιάδες με αγωνιστικό πνεύμα και υπερηφάνεια μέσω της αθλητικής ιστορίας για την αφύπνιση του πατριωτισμού.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ο κορυφαίος βάρδος της Λευτεριάς έφερε κοντά στους Ελληνες εκεί στη δύση του 18ου αιώνα τους συμπατριώτες – με γλώσσα και ό,τι άλλο συναφές – ένδοξους της Ηλιδας και της Ολυμπίας αλλά και άλλων περιοχών σε μια πιο αποτελεσματική παραίνεση εθνικής αυτογνωσίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
