Δύο ξανθές γυναίκες σε ένα διάφανο κουβούκλιο μονολογούν. Η μία κάνει έντονες χειρονομίες, θαρρείς πως δίνει παράσταση παντομίμας. Η άλλη, με τα μάτια κλειστά και το κεφάλι σκυφτό, μοιάζει να προσεύχεται. Θα μπορούσαν να είναι δύο από τις πολλές περφόρμερ που συμμετείχαν στη 16η Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ) την περασμένη εβδομάδα. Ηταν οι δύο διερμηνείς που μετέφραζαν εναλλάξ τον χειμαρρώδη λόγο του Ερίκ Βυϊγιάρ, ο οποίος εξηγούσε πως «στη δημοκρατία ο συγγραφέας γράφει για συλλογικά πράγματα από συλλογική σκοπιά». Πιο πέρα, σε ένα ατμοσφαιρικό ημίφως, ο ποιητής και περφόρμερ Μάριος Χατζηπροκοπίου απήγγελλε στίχους πίσω από μια μακριά βυσσινί δαντέλα.
Σε ένα άλλο κοινό, σε μια συζήτηση για το πλήθος που εξεγείρεται απέναντι στην κεντρική εξουσία, η τουρκάλα δημοσιογράφος Ασλί Ερντογάν μιλούσε για τη διολίσθηση της Τουρκίας σε έναν μεσανατολικό λαϊκιστικό φασισμό του 21ου αιώνα που οδηγεί πίσω στον Μεσαίωνα. «Οσο η κοινωνία ανοιγόταν, το κράτος κλεινόταν στον εαυτό του γιατί φοβόταν την απώλεια της εξουσίας και ταυτόχρονα ο διχασμός Ερντογάν – Γκιουλέν υπονόμευσε το κράτος από μέσα» εξηγούσε. Σε εντελώς άλλο κλίμα, ο Ισπανός Ρομπέρτο Γκαρσία ντε Μέσα εκφραζόταν θαυμαστικά για το ελληνικό κοινό: «Μου αρέσει το αναρχικό σας πνεύμα, θα είστε η τελευταία χώρα στην οποία θα γίνει αυτό που λέει στο «1984» o Οργουελ. Μην αλλάξετε!».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
