Ο τραγέλαφος της ελληνικής Διοίκησης αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο στο κεφάλαιο «απαλλοτριώσεις». Δεν υπάρχει δημοτική αρχή στη χώρα που να μη βρίσκεται στα… μαχαίρια με δημότες της για υποθέσεις δέσμευσης ιδιοκτησίας οι οποίες σέρνονται στους δικαστικούς διαδρόμους για δεκαετίες. Ο νομικός και διοικητικός λαβύρινθος μιας απαλλοτρίωσης έχει γίνει πλέον θηλιά που πνίγει τόσο τους δήμους όσο και εκατοντάδες χιλιάδες ιδιώτες που εμπλέκονται σε ανάλογες ιστορίες.
Οι αιτίες αναζητούνται στις στρεβλώσεις της νομοθεσίας, στις διάσπαρτες και συχνά ασαφείς διατάξεις σε άσχετους νόμους, στην αδιαφορία πολλών δήμων, στην πολυϊδιοκτησία των ακινήτων και στη συμφωνία των συνιδιοκτητών. Σε όλα αυτά έχει προστεθεί και η οικονομική δυσπραγία των ΟΤΑ (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης) αλλά και των πολιτών που έχουν ιδιοκτησίες δίπλα στις υπό απαλλοτρίωση εκτάσεις, οι οποίοι, στα χρόνια της ύφεσης, αδυνατούν σε πολλές περιπτώσεις να αποδώσουν τις αποζημιώσεις που τους αναλογούν στους ιδιοκτήτες που χάνουν την περιουσία τους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
