«Είναι το τέλος του δρόμου για τον Σεργκέι Πολούνιν;». Αυτός ήταν ο τίτλος ενός από τα πολλά ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκαν πριν από μερικές ημέρες στον διεθνή Τύπο και κατακευραύνωναν τον 29χρονο σουπερστάρ του χορού. Αιτία της αρνητικής δημοσιότητας, η αποκάλυψη των προσβλητικών σχολίων του εναντίον των ομοφυλοφίλων και των υπέρβαρων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία μάλιστα οδήγησαν στην ανάκληση της πρόσκλησης που του είχε απευθύνει η Οπερα του Παρισιού να ερμηνεύσει τον Πρίγκιπα Ζίγκφριντ στη «Λίμνη των Κύκνων» τον προσεχή Φεβρουάριο. Φράσεις όπως «οι γκέι χρειάζονται ένα καλό χαστούκι. Οι άνδρες είναι λύκοι, είναι λιοντάρια. Ο άνδρας είναι ο ηγέτης της οικογένειας» και προτροπές του τύπου «ας χαστουκίσουμε τους χοντρούς όταν τους βλέπουμε. Θα τους βοηθήσουμε και θα τους ενθαρρύνουμε να χάσουν βάρος. Κανένας σεβασμός στην τεμπελιά» προκάλεσαν την οργή μελών του μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού, ενώ η διευθύντρια του συγκροτήματος Ορελί Ντιπόν αναγνώρισε την αξία του Πολούνιν ως χορευτή αλλά ξεκαθάρισε πως όσα πρεσβεύει έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές της ομάδας.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Πολούνιν – επονομαζόμενος και «κακό παιδί» του μπαλέτου – προκαλεί σάλο με τις δηλώσεις και τη στάση του εν γένει. Τον Σεπτέμβριο του 2018 ξεσήκωσε έντονη αντίδραση στην Ουκρανία, τη γενέτειρά του, όταν ανέβασε ένα βίντεο στο Instagram (όπου έχει περισσότερους από 170.000 ακολούθους, αν και το προφίλ του φαίνεται πλέον απενεργοποιημένο) με τον ίδιο να στέκεται στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας και να δηλώνει πως θέλει να ενώσει την Αγγλία, τη Ρωσία και την Ουκρανία. Πολλοί χρήστες του Διαδικτύου σχολίασαν τότε πως η πράξη του αυτή δείχνει πόσο ξεκομμένος είναι από την πραγματικότητα.

Ωστόσο ο ίδιος δεν σταμάτησε. Με νέα του ανάρτηση στις 20 Νοεμβρίου – την ημέρα των γενεθλίων του – έπλεξε το εγκώμιο του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν υποστηρίζοντας πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε ορισμένα μέρη του κόσμου είναι άδικα μαζί του. «Βλέπω φως όταν τον αντικρίζω» συνέχισε απτόητος κάνοντας ορισμένους συμπατριώτες του να αναρωτιούνται αν όντως οι αναρτήσεις αυτές είναι του ίδιου του Πολούνιν ή κάποιος έχει «χακάρει» τον λογαριασμό του.

Πέντε ημέρες αργότερα δημοσίευσε μια φωτογραφία όπου φαινόταν το τατουάζ με τη μορφή του Πούτιν που είχε κάνει στο στήθος του, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του «στον Βλαντίμιρ και σε όσους εργάζονται για το καλό». Το επόμενο βήμα ήταν η ανακοίνωση από πλευράς του ότι απέκτησε ρωσική υπηκοότητα ποστάροντας selfie με το νέο του διαβατήριο ανά χείρας. «Είμαι χαρούμενος που έγινα ρώσος πολίτης και μπορώ να αγωνιστώ ενάντια στους κακούς και αδίστακτους ανθρώπους που κάνουν επαναστάσεις και πολέμους στην Ουκρανία, στη Γεωργία και σε πολλές άλλες χώρες» έγραψε προκαλώντας για ακόμα μια φορά έντονη διαδικτυακή οργή. Τον Δεκέμβριο πάντως επανήλθε με νέα ανάρτηση, όπου αυτή τη φορά εξέφραζε τον θαυμασμό και την εκτίμησή του στον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Η εμφάνιση του Πολούνιν στο διεθνές στερέωμα έγινε με τους λαμπρότερους οιωνούς. Κάποιοι τον αποκάλεσαν «χορευτική εκδοχή του Τζέιμς Ντιν», άλλοι αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν χορευτή εφάμιλλο του Νιζίνσκι, του Νουρέγεφ και του Μπαρίσνικοφ. Ωστόσο το 2012 σόκαρε τον κόσμο του χορού όταν εγκατέλειψε το Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου, όπου είχε γίνει ο νεότερος χορευτής στην ιστορία του συγκροτήματος προτού ακόμα συμπληρώσει τα 21 του χρόνια, με τη φράση «ο καλλιτέχνης μέσα μου πεθαίνει». Εκτοτε συνεργάστηκε με κορυφαία συγκροτήματα τόσο στη Ρωσία όσο και στη Δύση. Το 2013 ήρθε το επόμενο μεγάλο σοκ: ο Πολούνιν αποχώρησε από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μπαλέτο «Midnight Express» του Πίτερ Σάουφους, μόλις λίγες ημέρες πριν από τη λονδρέζικη πρεμιέρα του έργου. Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν. Ορισμένοι απέδωσαν τη συμπεριφορά του σε καλλιτεχνική διαφωνία, ενώ άλλοι έφτασαν ακόμα και να θέσουν εν αμφιβόλω την πνευματική του υγεία.

Δύο χρόνια αργότερα δήλωνε έτοιμος να εγκαταλείψει τον χορό και να ασχοληθεί με την υποκριτική με απώτερο στόχο το Χόλιγουντ. Το σκηνοθετημένο από τον Ντέιβιντ Λασαπέλ βίντεο όπου χόρευε υπό τους ήχους του «Take me to church» του ιρλανδού τραγουδοποιού Hozier, που έγινε viral στο YouTube συγκεντρώνοντας περισσότερα από 26 εκατομμύρια views, υποτίθεται πως θα ήταν το κύκνειο άσμα του. Τελικά αποφάσισε να δώσει και άλλον χρόνο στον χορό. Στην πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2015 δήλωνε «μεταμορφωμένος».

Ωστόσο ουδέποτε εγκατέλειψε τα σχέδια για μια καριέρα στο σινεμά. Πρωταγωνίστησε στο ντοκιμαντέρ «Ο χορευτής» (2016) του Στίβεν Κάντορ, μια τολμηρή ματιά στο παρασκήνιο του κόσμου του μπαλέτου, ενώ την επόμενη χρονιά συμμετείχε στην κινηματογραφική αναβίωση του βιβλίου της Αγκαθα Κρίστι «Εγκλημα στο Οριάν Εξπρές», διά χειρός Κένεθ Μπράνα, και το 2018 στο φιλμ «Κόκκινο Σπουργίτι» με την Τζένιφερ Λόρενς. Τα τελευταία χρόνια ο ίδιος έχει αναφερθεί επανειλημμένως στο «Project Polunin» στο οποίο θέλει να αφιερώσει μεγάλο μέρος της ενέργειάς του με στόχο να δημιουργηθούν νέα έργα χορού τόσο για τη σκηνή όσο και για τον κινηματογράφο. Φιλοδοξεί να φέρει κοντά καλλιτέχνες από διαφορετικούς χώρους – χορευτές, χορογράφους, εικαστικούς – προκειμένου να δουλέψουν μαζί. «Για να είμαι ειλικρινής, όταν κάτι γίνεται ρουτίνα στη ζωή μου χάνω το ενδιαφέρον μου» δήλωνε σε παλαιότερη συνέντευξή του στο «Βήμα», προσθέτοντας πως φροντίζει διαρκώς να απασχολεί το μυαλό του με καινούργια πράγματα. Οποια και αν είναι η συνέχεια, το επόμενο επεισόδιο στο «σίριαλ» Πολούνιν δεν μπορεί παρά να αναμένεται με ενδιαφέρον…