Αν το φαγητό είναι μια από τις μεγάλες απολαύσεις της ζωής, τι είναι το γλυκό; Σε αυτό το ερώτημα υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Για κάποιους τα γλυκά είναι ταυτισμένα με τις χαρές και τις γιορτές, για άλλους αποτελούν καταφύγιο στις δύσκολες και μοναχικές μέρες, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που τα έχουν κατατάξει στις «αμαρτίες» και παλεύουν με τον εαυτό τους κάθε φορά που βρίσκονται αντιμέτωποι με σοκολάτες, σιρόπια και ζάχαρη.
Για την Κατερίνα Θωμαΐδη, την pastry chef του In Love Again, του boutique καφέ-ζαχαροπλαστείου στο κέντρο της Αθήνας, τα γλυκά ήταν ένα χόμπι που εξελίχθηκε σε επάγγελμα και πλέον αποτελούν αφορμή για διαρκείς πειραματισμούς πάνω στη φύση και τη χρήση των υλικών. Ωθούμενη λες από μια πρόκληση που έβαλε η ίδια στον εαυτό της, η Κατερίνα άρχισε να δημιουργεί εντυπωσιακά οπτικά και γευστικά γλυκά φτιαγμένα αποκλειστικά και μόνο από plant based συστατικά. Γλυκά απολαυστικά και περιζήτητα, ειδικά σε ένα κοινό που επιλέγει να τρώει πολύ πιο συνειδητά και υπεύθυνα είτε για ηθικούς είτε για διατροφικούς λόγους.

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Βιγκανισμός και επανάσταση
Η τάση για αποκλεισμό κάθε ζωικού προϊόντος τόσο από τη διατροφή όσο και από την καθημερινή ζωή είναι πολύ παλιότερη από ό,τι ίσως νομίζουμε οι περισσότεροι. Σίγουρα πάντως παλιότερη από την τελευταία δεκαετία ή δεκαπενταετία, όπου είδαμε τα plant based παράγωγα να ξεφεύγουν από τα τρομακτικά λίγα και εξαιρετικά ψαγμένα καταστήματα βιολογικών προϊόντων για να γεμίσουν ολόκληρα ψυγεία και διαδρόμους με ράφια στις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ.
Άτυποι εμπνευστές της παγκόσμιας πλέον τάσης του βιγκανισμού ήταν δύο Βρετανοί, η Έλσι Σρίγκλεϊ και ο Ντόναλντ Γουάτσον, οι οποίοι στο μακρινό 1944 ξεκίνησαν την Κοινωνία των Ακραιφνών Χορτοφάγων χαρακτηρίζοντας ως vegans όσους απέκλειαν τα ζωικά προϊόντα από κάθε πτυχή της καθημερινής τους ζωής –δηλαδή όχι μόνο από τα τρόφιμα, αλλά και από τα καλλυντικά, τα φάρμακα, τα ρούχα κ.ο.κ. Στην Ελλάδα αντίστοιχο σωματείο συστήθηκε 70 χρόνια αργότερα, το 2014, με σκοπό την προώθηση ενός κινήματος που πλέον έχει όλο και μεγαλύτερη απήχηση και συνεχίζει να εξαπλώνεται.
Με εξίσου ταχύ ρυθμό εξαπλώνονται και τα μαγαζιά που απευθύνονται σε vegans αλλά και σε όλους εκείνους που σιγά σιγά συνειδητοποιούν πως η μη χρήση ζωικών παραγώγων δεν στερεί τίποτα από την απόλαυση. Και σε αυτό το κομμάτι καθοριστική είναι η συμβολή ανθρώπων όπως η Κατερίνα, η οποία έχει μια πολύ ξεκάθαρη οπτική επάνω στο θέμα της vegan ζαχαροπλαστικής. «Νιώθω πως η απουσία ζωικών προϊόντων από ένα γλυκό επιτρέπει στα υπόλοιπα υλικά να αναδειχθούν. Νιώθεις πιο έντονα τα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς, τη βανίλια…», μας λέει και κάπως έτσι ξεκινά η κουβέντα μας.
Η «αθώα» πρόκληση
«Η ενασχόλησή μου με τη ζαχαροπλαστική ξεκίνησε τα πρώτα χρόνια που ήμουν φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό. Ήταν το τότε χόμπι μου και έφτιαχνα κυρίως τούρτες γενεθλίων για τους φίλους μου. Ακόμα και όσο εργαζόμουν ως εκπαιδευτικός, στο τέλος της ημέρας επέστρεφα σπίτι και δημιουργούσα, κάποιες φορές χωρίς καν να υπάρχει λόγος. Απλώς είχα κάτι στο μυαλό μου και ήθελα να το φτιάξω. Σιγά σιγά άρχισα να έχω παραγγελίες από φίλους φίλων και γνωστούς, μέχρι που έφτασα σε σημείο να μην προλαβαίνω. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι η ζαχαροπλαστική θα ήθελα να είναι κάτι παραπάνω από χόμπι. Έτσι, αποφάσισα να κάνω την επαγγελματική μου μετάβαση και πήγα να σπουδάσω στη Le Monde».

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Η συνέχεια έφερε την Κατερίνα στις επαγγελματικές κουζίνες και με την καθημερινή τριβή με το αντικείμενο ξεκίνησαν και οι πειραματισμοί. Ο μεγαλύτερος από όλους –ο αποκλεισμός των ζωικών υλικών από τις δημιουργίες της– οδηγεί τους περισσότερους σε μια παρανόηση που, όπως παραδέχεται, τη διασκεδάζει. «Είναι πολύ αστείο ότι όλοι θεωρούν δεδομένο πως είμαι vegan. Δεν είμαι λοιπόν. Έχω υπάρξει για μια μικρή περίοδο, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια απέχω σταθερά μόνο από το κρέας. Για εμένα η στροφή προς αυτή την κατεύθυνση έγινε καθαρά για γαστρονομικούς λόγους. Με εξίταρε η ιδέα να μπορώ να δημιουργήσω νόστιμα και οπτικά όμορφα γλυκά χωρίς αβγά, χωρίς βούτυρο, χωρίς ίχνος ζωικού στοιχείου. Και κάπως έτσι ξεκίνησα να πειραματίζομαι, όταν ακόμη δεν μπορούσαμε να βρούμε βασικά plant based προϊόντα στο σουπερμάρκετ. Μέσα από την τριβή βέβαια με τη vegan γαστρονομία, γρήγορα ήρθε και το ηθικό κομμάτι που την περιβάλλει. Κι έτσι αποφάσισα να κόψω εντελώς το κρέας, τουλάχιστον για αρχή».
Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει, τα vegan προϊόντα εξαπλώνονται και τα γλυκά που δημιουργεί η Κατερίνα εξαφανίζονται από τη βιτρίνα του In Love Again μέσα σε λίγες ώρες. Θα έλεγε κανείς ότι ο στόχος για μια νεαρή vegan pastry chef έχει επιτευχθεί. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. «Η πρόκληση πλέον είναι να πείσουμε τον κόσμο ότι ένα vegan γλυκό απευθύνεται σε όλους και ότι μπορεί να μην υστερεί σε τίποτα από ένα γλυκό με ζωικά προϊόντα. Οι περισσότεροι μπορεί να το έχουν ακόμη στο μυαλό τους ως κάτι άνοστο και βαρετό. Κάποιοι μάλιστα δείχνουν να δυσανασχετούν μόνο και μόνο επειδή ακούν τη λέξη “vegan”. Είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξεις τη νοοτροπία του κόσμου, αλλά όταν το καταφέρνεις, η χαρά είναι μεγάλη».
Κλασικά, «πειραγμένα» και εποχικά
Κακά τα ψέματα, παρόλο που η ελληνική κουζίνα πατάει και με τα δύο πόδια στο πρότυπο της μεσογειακής διατροφής, τις τελευταίες δεκαετίες η κατανάλωση του κρέατος, των παραγώγων του αλλά και των γαλακτοκομικών προϊόντων έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Τώρα, όμως, που η ιατρική κοινότητα χτυπάει το καμπανάκι και ζητά την επαναφορά σε πιο υγιεινές και αθώες διατροφικές επιλογές, το πεδίο ανοίγει. Στη ζαχαροπλαστική αυτό αφήνει αρκετό χώρο ώστε πλάι σε κλασικές και αδιαπραγμάτευτες επιλογές όπως το γαλακτομπούρεκο και το προφιτερόλ, να εμφανιστούν και μοντέρνα, ελαφριά, σχεδόν απενοχοποιημένα γλυκά μιας άλλης λογικής. «Η πλειονότητα των ανθρώπων περνά φάσεις», μας λέει η Κατερίνα. «Υπάρχει πάντα μέσα στο χρόνο η περίοδος που θα αναζητήσουν κάτι πιο υγιεινό, αλλά δεν θα είναι μόνιμο. Το κλασικό θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένει. Είναι μια μικρή δόση χαράς, μια επιβράβευση, ένα ευχαριστώ. Και νομίζω πως η αγάπη για τη σοκολάτα είναι ακόμη πολύ έντονη, τουλάχιστον στο ελληνικό κοινό. Οι περισσότεροι θα προτιμήσουν κάτι με σοκολάτα μέσα, ενώ τα τελευταία χρόνια βλέπω και μια έντονη στροφή προς τα κρουασάν, τα buns κ.λπ.».
Η δική της επιβράβευση, πάντως, το γλυκό που διαχρονικά αγαπά, είναι το μακαρόν, σε όλες τις γεύσεις και τις εκδοχές του. Όσο για το υλικό που πάντα θα καταφέρνει να της γεννά ιδέες και να της ανοίγει την όρεξη για δημιουργία, αυτό είναι οι ξηροί καρποί. «Τους χρησιμοποιώ σε όλες τις μορφές τους, από ατόφιους μέχρι πραλίνα και πάστα, ακόμα και σε ρόφημα. Γενικά, νομίζω πως δύσκολα θα δημιουργήσω κάποιο γλυκό χωρίς ξηρό καρπό. Μπορεί να είναι ένα sponge cake, μια τραγανή βάση, μια μους, μια πραλίνα. Μπορεί να είναι και απλώς λίγο γάλα αμυγδάλου μέσα σε μια παρασκευή ή ο ξηρός καρπός ατόφιος για ντεκόρ».

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Επίσης μεγάλη σημασία για τα γλυκά που φτιάχνει η Κατερίνα έχει η εποχικότητα. «Πέρα από τους ξηρούς καρπούς, χρησιμοποιώ πολύ στη ζαχαροπλαστική μου και τα φρούτα, επομένως η εποχικότητα παίζει βασικό ρόλο. Αυτό συνεπάγεται και μια ευχάριστη ανυπομονησία κάθε φορά που αλλάζει η εποχή. Είναι άλλη η χαρά να φτιάχνεις, για παράδειγμα, μαρμελάδα σύκο με μπούκνες Σάμου και άλλο με έναν απλό πουρέ της αγοράς». Όταν, δε, συνδυάζονται τα δύο, ξηροί καρποί και φρούτα, το αποτέλεσμα είναι μαγικό: «Υπάρχει κάτι πιο νόστιμο και οικείο από μια ζεστή τάρτα μήλου με καρύδια;».
Βλέποντας τα γλυκά που μας έχει ετοιμάσει ως φόρο τιμής στον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου, δεν μπορώ παρά να τη ρωτήσω πού αναζητά την έμπνευση. «Δεν νομίζω ότι η πηγή είναι πάντα η ίδια. Η έμπνευση μπορεί να έρθει μέσα από ένα ταξίδι, μια παιδική ανάμνηση, από την παράδοση, από τα γιορτινά τραπέζια… Το όμορφο με την έμπνευση είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις πού και γιατί θα ξυπνήσει». Η πλήρης επιβεβαίωση των λόγων της έρχεται λίγο αργότερα, όταν μου εξηγεί ότι στη θέση μιας τάρτας που είχε σκεφτεί να μας φτιάξει, προτίμησε τελικά τα πολύ ιδιαίτερα rolls που μας περιμένουν τώρα ζεστά στον πάγκο της κουζίνας. «Είναι ένα γλυκό τύπου cinnamon roll με καρύδια, κίτρινη κολοκύθα και γλάσο από κρασί Samos Vin Doux που με έχει ενθουσιάσει. Κατάγομαι κατά το ήμισυ από τη Σάμο και μόλις πριν από λίγες μέρες επέστρεψε η θεία μου από το χωριό μας γεμάτη με πράγματα από εκεί. Μέσα σε αυτά ήταν και ένα βάζο με καρύδια. Θέλησα λοιπόν να φτιάξω ένα γλυκό που να θυμίζει το νησί μου. Ξεκινώντας τη σκέψη μου από τα παραδοσιακά σαμιώτικα μπουρέκια με κίτρινη κολοκύθα, τα μετέτρεψα σε rolls, έφτιαξα μια πάστα με σαμιώτικα καρύδια, μια κρέμα με σαμιώτικη κολοκύθα και ένα γλάσο με το πιο γνωστό και προσωπικά αγαπημένο μου σαμιώτικο κρασί. Ανυπομονώ να τα δοκιμάσετε!».

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Η Κατερίνα Θωμαΐδη μιλά τόσο ζεστά και με τόση αγάπη για αυτό που κάνει, που δεν μπορείς να μην το αγαπήσεις και εσύ προτού καν το δοκιμάσεις. Αλλά και χωρίς να γνωρίζεις το πρόσωπο πίσω από το πάσο, βλέποντας απλώς τα εντυπωσιακά κέικ με γλάσο, τα ταρτάκια και τις κρέμες που στολίζουν τη βιτρίνα του In Love Again, το συναίσθημα που σου γεννιέται είναι ίδιο. Τα γλυκά αυτά είναι αποτέλεσμα σκέψης, παιδέματος, άριστης τεχνικής και, φυσικά, συναισθήματος. Γι’ αυτό και η γεύση τους σε συνεπαίρνει σε τέτοιο βαθμό που ξεχνάς ότι, εκτός όλων των άλλων, είναι φτιαγμένα με τα πιο αθώα υλικά, με τα υλικά που κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο για όλα τα πλάσματα του πλανήτη.
Τα τρία γλυκά της Κατερίνας
Rolls με καρύδια και κολοκύθα

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Χρόνος προετοιμασίας: 1½ ώρα
Χρόνος αναμονής: 12 ώρες
Χρόνος ψησίματος: 20΄
Βαθμός δυσκολίας: **
Yλικά για 12 τμχ.
Για τη ζύμη μπριός
- 600 γρ. σκληρό αλεύρι
- 290 γρ. νερό
- 80 γρ. ζάχαρη
- 25 γρ. νωπή μαγιά
- Ξύσμα από 1 πορτοκάλι
- 10 γρ. αλάτι
- 200 γρ. φυτικό βούτυρο
Για την πάστα καρυδιού
- 120 γρ. αλεύρι αμυγδάλου
- 120 γρ. καστανή ζάχαρη
- 120 γρ. φυτικό βούτυρο
- 80 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 80 γρ. κορινθιακές σταφίδες
- 120 γρ. καρύδια
- 5 γρ. κανέλα
Για την κρέμα κολοκύθας
- 400 γρ. κίτρινη κολοκύθα βρασμένη
- 50 γρ. σιρόπι αγαύης
- 1/2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 3 γρ. κανέλα
Για το γλάσο
- 300 γρ. ζάχαρη άχνη
- 30 γρ. κρασί Samos Vin Doux
- Σιρόπι αγαύης (προαιρετικά)
Εκτέλεση
- Ξεκινάμε με τη ζύμη: Βάζουμε στον κάδο του μίξερ το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι και το νερό και τα δουλεύουμε με το εξάρτημα του γάντζου, σε μεσαία ταχύτητα, για 15 λεπτά. Προσθέτουμε τη μαγιά και το ξύσμα πορτοκαλιού και συνεχίζουμε το ζύμωμα ενσωματώνοντας σταδιακά και το φυτικό βούτυρο μέχρι να απορροφηθεί τελείως και να αποκτήσουμε μια ελαστική και λεία ζύμη. Τη μεταφέρουμε σε ένα ελαφρώς λαδωμένο μπολ, την καλύπτουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε όλο το βράδυ στο ψυγείο να ξεκουραστεί.
- Ετοιμάζουμε την πάστα καρυδιού: Βράζουμε τα καρύδια και τις σταφίδες σε ένα κατσαρολάκι με νερό για περίπου 10 λεπτά. Έπειτα, τα στραγγίζουμε και τα ρίχνουμε στον κάδο του πολυκόφτη. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάμε μέχρι να σχηματιστεί μια ομοιογενής πάστα. Τη μεταφέρουμε σε ένα μπολ και την αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.
- Για την κρέμα κολοκύθας πολτοποιούμε όλα μαζί τα υλικά στον πολυκόφτη. Μεταφέρουμε το μείγμα σε μπολ και το αφήνουμε στην άκρη.
- Τέλος, φτιάχνουμε και το γλάσο ανακατεύοντας σε ένα μπολ με το σύρμα την άχνη και το κρασί, μέχρι να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη και να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
- Την επόμενη μέρα, όταν θα είναι έτοιμη η ζύμη, τη βγάζουμε από το ψυγείο και την ανοίγουμε με τον πλάστη σε φύλλο διαστάσεων περίπου 60 x 40 εκ. Με τη βοήθεια μιας σπάτουλας, απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια την πάστα καρυδιού. Συνεχίζουμε με την κρέμα κολοκύθας και τυλίγουμε προσεκτικά το φύλλο σε ρολό.
- Κόβουμε το ρολό σε φέτες πάχους 5 εκ. και τις αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Αφήνουμε τα rolls σε ένα σχετικά ζεστό σημείο να φουσκώσουν και στη συνέχεια τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190°C, για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να πάρουν χρυσαφί χρώμα.
- Όταν είναι έτοιμα τα ρολά, τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε λίγο να κρυώσουν. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να τα αλείψουμε με λίγο σιρόπι αγαύης για να γυαλίσουν. Στη συνέχεια, τα περιχύνουμε με το γλάσο κρασιού και σερβίρουμε.
Κέικ καρυδιού με γκανάς σοκολάτας και κάστανο

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Χρόνος προετοιμασίας: 60΄
Χρόνος αναμονής: 12 ώρες
Χρόνος ψησίματος: 50΄
Βαθμός δυσκολίας: *
Υλικά για 1 κέικ διαμέτρου 20 εκ.
Για το κέικ καρυδιού
- 150 γρ. ηλιέλαιο
- 280 γρ. καστανή ζάχαρη
- 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 1 κ.γ. κανέλα
- 1/3 κ.γ. γαρίφαλο σε σκόνη
- 300 γρ. γάλα αμυγδάλου
- 25 γρ. μηλόξιδο
- 280 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 120 γρ. καρύδι τριμμένο
- 5 γρ. σόδα
- 3 γρ. μπέικιν πάουντερ
Για την γκανάς
- 300 γρ. μαύρη σοκολάτα 64%
- 150 γρ. γάλα αμυγδάλου
- 150 γρ. vegan κρέμα γάλακτος
- 80 γρ. κρέμα κάστανου
Για την επικάλυψη
- 250 γρ. φυτικό βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 120 γρ. άχνη ζάχαρη
- 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 1/2 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
- 1 πρέζα αλάτι
- 100 γρ. κρέμα κάστανου
- Λίγα καρύδια για τη διακόσμηση
Εκτέλεση
- Ανακατεύουμε σε ένα δοσομετρητή το γάλα αμυγδάλου με το μηλόξιδο και τα αφήνουμε στην άκρη για 20 λεπτά. Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το ηλιέλαιο, την καστανή ζάχαρη, τη βανίλια, την κανέλα και το γαρίφαλο και τα ανακατεύουμε με το εξάρτημα του φτερού. Προσθέτουμε το μείγμα του γάλακτος συνεχίζοντας το ανακάτεμα και τέλος ενσωματώνουμε το αλεύρι, το καρύδι, τη σόδα και το μπέικιν πάουντερ. Αδειάζουμε τη ζύμη σε ένα τσέρκι διαμέτρου 20 εκ. και την ψήνουμε στους 170°C για περίπου 50 λεπτά.
- Για να φτιάξουμε την γκανάς, ρίχνουμε σε ένα δοσομετρητή τη σοκολάτα και την κρέμα κάστανου. Ανακατεύουμε σε ένα κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος και το γάλα αμυγδάλου και, μόλις ζεσταθούν, τα ρίχνουμε στο δοσομετρητή με τη σοκολάτα και ομογενοποιούμε καλά με μπλέντερ χειρός. Στη συνέχεια, σκεπάζουμε καλά το μείγμα με μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 12 ώρες.
- Ετοιμάζουμε την επικάλυψη χτυπώντας καλά στο μίξερ με το σύρμα το φυτικό βούτυρο, την άχνη ζάχαρη, τη βανίλια, το αλάτι και την κανέλα. Μόλις αφρατέψει το μείγμα, ενσωματώνουμε και την κρέμα κάστανου συνεχίζοντας το χτύπημα.
- Κόβουμε το κέικ οριζόντια σε τέσσερις ισομεγέθεις δίσκους. Τοποθετούμε τον ένα δίσκο σε μια βάση τούρτας και απλώνουμε στην επιφάνειά του το 1/3 της γκανάς. Σκεπάζουμε με άλλον ένα δίσκο κέικ και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία μέχρι να χρησιμοποιήσουμε όλα τα κομμάτια. Μεταφέρουμε το κέικ στο ψυγείο ή στην κατάψυξη, να παγώσει καλά.
- Μόλις παγώσει και σταθεροποιηθεί το κέικ, το καλύπτουμε με την επικάλυψη κάστανου και το γαρνίρουμε με λίγα καρύδια για ντεκόρ.
Crème brûlée κάστανο

Φωτό: Χρήστος Καββούρης
Χρόνος προετοιμασίας: 30΄
Χρόνος αναμονής: 12 ώρες
Βαθμός δυσκολίας: *
Υλικά για 5-6 μερίδες
- 750 γρ. γάλα αμυγδάλου (ή οποιοδήποτε άλλο φυτικό)
- 1/2 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
- 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 50 γρ. καστανή ζάχαρη + επιπλέον για το καραμέλωμα
- 75 γρ. κορν φλάουρ
- 80 γρ. πατέ κάστανου
- 150 γρ. κρέμα κάστανου
- 75 γρ. ηλιέλαιο
Εκτέλεση
- Ζεσταίνουμε σε ένα κατσαρολάκι το γάλα, την κανέλα και τη βανίλια. Ταυτόχρονα, ανακατεύουμε σε ένα μπολ με το σύρμα τη ζάχαρη με το κορν φλάουρ. Προσθέτουμε σταδιακά το ζεστό αρωματισμένο γάλα ανακατεύοντας συνεχώς.
- Στη συνέχεια, επαναφέρουμε το μείγμα στην κατσαρόλα και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε με το σύρμα σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά, προσέχοντας να μην «πιάσει» στη βάση του σκεύους.
- Μόλις σφίξει η κρέμα, τη μεταφέρουμε σε ένα δοσομετρητή. Προσθέτουμε το ηλιέλαιο, το πατέ και την κρέμα κάστανου και ομογενοποιούμε το μείγμα με μπλέντερ χειρός.
- Μοιράζουμε την κρέμα σε κεραμικά μπολ και την αφήνουμε στο ψυγείο για 10-12 ώρες. Όταν έρθει η ώρα να σερβίρουμε, πασπαλίζουμε την επιφάνεια της crème brûlée με ζάχαρη και την καίμε με φλόγιστρο, να καραμελώσει.
