Βγαίνοντας το πρωί στο δρόμο για τον Μεσενικόλα, οι καστανιές και οι βελανιδιές με τα υπέροχα χρώματα του φθινοπώρου κόβουν την ανάσα. Στο γρασίδι που είχε ξεπεταχτεί τα μοβ κυκλάμινα μας υπόσχονταν έναν υπέροχο χειμώνα. Είχαμε ανάγκη από ομορφιά, και η φύση ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη μαζί μας. Πάνω στην οροσειρά, η «Κοιμωμένη των Αγράφων», η μορφή ενός ξαπλωμένου γυναικείου σώματος που σχηματίζει η κορυφογραμμή, λειτουργεί μέσα μας σαν μια υπενθύμιση της σύνδεσης του ανθρώπου με τη φύση, της μάνας με τα γεννήματά της.
Το χωριό Mεσενικόλας ονομάστηκε έτσι από έναν Φράγκο ευγενή που έφτασε στην περιοχή το 1455 για να ζήσει μια νέα πραγματικότητα φέρνοντας μαζί του την αγάπη για το σταφύλι και το κρασί. Αυτός βοήθησε τους ντόπιους να αναπτύξουν την καλλιέργεια της τοπικής ποικιλίας μαύρου σταφυλιού, αυτό που ονομάστηκε Μαύρο Μεσινικόλα και έδωσε το ΠΟΠ κρασί της περιοχής. Προς τιμήν του, κρασί και χωριό πήραν το όνομά του και έτσι η ιστορία του κέρδισε την αιωνιότητα. Ο Γιώργος Καραμήτρος, τέταρτης γενιάς οινοποιός, συνεχίζει τη μεγάλη παράδοση της οικογένειάς του στην αμπελουργία και με όραμα, πάθος και πείσμα έχει βάλει σκοπό να κάνει διάσημο σε όλο τον κόσμο τόσο το Μαύρο Μεσενικόλα όσο και τις υπόλοιπες ποικιλίες της περιοχής.

Το τοπικό μαύρο σταφύλι που πήρε το όνομα Μαύρο Μεσενικόλα και δίνει το ΠΟΠ κρασί της περιοχής. Φωτό: Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Εμείς, συναντήσαμε τη sommelier Ράνια Παπαζήση, η οποία έχει έναν απίστευτα μεταδοτικό τρόπο να επικοινωνεί όχι μόνο πολύτιμη γνώση αλλά και την αγάπη της για το οινοποιείο. Η Ράνια παλαιότερα διατηρούσε φροντιστήριο Αγγλικών στην Καρδίτσα. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αποφάσισε ότι ήθελε να αλλάξει ρότα, να φύγει από τη μικρή πόλη, να βρει τον αληθινό δρόμο της. «Έφυγα για να κάνω ένα restart δυναμικό, να σκεφτώ τι θέλω. Όσο κοιτάς τα πράγματα από κοντά, τα παραμορφώνεις, χρειαζόμουν να κρατήσω απόσταση». Έτσι, βρήκε μια νέα δουλειά σε ένα μαγαζί εστίασης φίλων στη Σαντορίνη. Εκεί, γνώρισε τον επιφανή sommelier Σωτήρη Κανδύλη και γοητεύτηκε από τον κόσμο του κρασιού. Αποφάσισε λοιπόν να σπουδάσει οινολογία. Στη συνέχεια εργάστηκε στο οινοποιείο Αργυρού για έναν ολόκληρο χρόνο, ενώ μετά βρέθηκε στον όμιλο Andronis, σε ένα από τα εστιατόριά τους, στην Οία.

Η σομελιέ Ράνια Παπαζήση που προσφέρει μια υπέροχη ξενάγηση και γευσιγνωσία στο οινοποιείο της οικογένειας Καραμήτρου. Φωτό: Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Όταν ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση του οινοποιείου της οικογένειας Καραμήτρου και αφού είχε συναντήσει αρκετές φορές τον οινοποιό, η Ράνια ανέβηκε στον Μεσενικόλα και τότε ένιωσε ότι είχε έρθει η στιγμή να επιστρέψει στον τόπο της και να αφοσιωθεί σε αυτό το project το οποίο μπορούσε να την υποστηρίξει, όπως και εκείνη μπορούσε πια να το αναδείξει με την εμπειρία και τις γνώσεις της. «Όταν γύρισα με νέα ταυτότητα στην πόλη, ξέχασα όλα εκείνα που με καταπίεζαν και με στεναχωρούσαν. Είχα ορμή και ενθουσιασμό, ήθελα να ξανασυστηθώ και να δημιουργήσω τη δική μου ιστορία. Και είναι ωραία η Καρδίτσα, έχει ποιότητα ζωής, σου αφήνει ελεύθερο χρόνο να βρίσκεσαι κοντά στους αγαπημένους σου ανθρώπους».

Στο οινοποιείο της οικογένειας Καραμήτρου όλα είναι φροντισμένα με κομψότητα. Φωτό: Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Εμείς ενθουσιαστήκαμε με τον τρόπο που μας ξενάγησε στο οινοποιείο. Ήταν ολοφάνερο ότι είχε καταφέρει να αναπτύξει δεσμούς μαζί του, ακόμα και σε μικρό χρονικό διάστημα. Της ζητήσαμε να μας πει τι είναι εκείνο που την συγκινεί τόσο στην οινική ζώνη της περιοχής όσο και στα αμπέλια του Καραμήτρου: «Είναι η μεγάλη παράδοση της οινικής μας κουλτούρας οι ρίζες της οποίας φτάνουν μέχρι την αρχαιότητα. Είναι πολύ συγκινητικό ότι στο μουσείο της Καρδίτσας βρίσκουμε πολλά οινικά σκεύη και αντικείμενα που επιβεβαιώνουν ότι εδώ λατρευόταν ευρέως ο Διόνυσος. Οι πλαγιές των Αγράφων, λοιπόν, αποτελούν μια σημαντική οινική περιοχή για όλη την Ελλάδα. Το οινοποιείο σε αυτό το μικρό χωριό είναι ενεργό εδώ και τέσσερις γενιές και σίγουρα αυτό που θαυμάζω είναι η δημιουργικότητα του Γιώργου Καραμήτρου που δεν αφορά μόνο τα καλά κρασιά του, αλλά και καθετί άλλο που τα πλαισιώνει, από την ετικέτα μέχρι την ονοματοθεσία και τις ιδιαίτερες φιάλες τους. Είναι πραγματικά ένα ιδιαίτερο οινοποιείο, με μοναδικούς ανθρώπους και εγώ συνυπολογίζω τον εαυτό μου μέσα σε αυτήν τη δυνατή ομάδα».

Παντού στο κελάρι υπάρχουν τοιχογραφίες οι οποίες σχετίζονται με τις ιστορίες που κρύβουν οι ετικέτες των κρασιών. Φωτό: Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Στη συνέχεια, της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τις αγαπημένες της φιάλες. «Η καθεμία φιάλη είναι ένα project με αρχή, μέση και τέλος. Ξεκινώντας από το ΠΟΠ κρασί μας, το Μεσενικόλα, που έχει εμφιαλωθεί στη μοναδική τετράγωνη φιάλη στον κόσμο, μια έμπνευση του οινοποιού ο οποίος ήθελε έτσι να αποδώσει τον Μεσαίωνα και την αίσθηση της εποχής των Σταυροφοριών. Η φιάλη σε ιντριγκάρει από την πρώτη στιγμή που τη βλέπεις και δεν σε διαψεύδει με το περιεχόμενό της γιατί το κρασί που κλείνει μέσα της είναι γεμάτο αρώματα. Αλλά και κάθε άλλο κρασί έχει τη δική του ομορφιά. Μου αρέσει πολύ η ετικέτα μας στο Tales of Blood –πρόκειται για Cabernet Sauvignon– που αποτίει φόρο τιμής στη δική μας Κοιμωμένη των Αγράφων. Για μένα έχει ξεχωριστό συμβολισμό γιατί στο μύθο της Κοιμωμένης βλέπω τον εαυτό μου προτού πάρω απόφαση να αλλάξω ζωή, αλλά και πολλούς ανθρώπους που η καθημερινότητα τους έχει αποκοιμίσει και κάτι θα έπρεπε να τους ξεσηκώσει και να τους επαναφέρει στη φύση και στα θέλω τους. Και αυτό το κρασί έχει μεσαιωνικής αισθητικής φιάλη. Τα αγαπώ όμως όλα γιατί το καθένα σού δίνει την ευκαιρία να εκφραστείς, να γίνεις επαναστατικός, αφοριστικός, συγχωρητικός ή ό,τι άλλο έχεις μέσα σου».

Η γευσιγνωσία γίνεται σε έναν υπέροχο χώρο, εμ μεγάλη τζαμαρία που επιτρέπει στην ομορφιά του τοπίου να πρωταγωνιστεί παντού. Φωτό: Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Η Ράνια, που διοργανώνει πολλά ενδιαφέροντα wine master classes για όσους θέλουν να εξερευνήσουν περισσότερο τον κόσμο του κρασιού και να μάθουν να το απολαμβάνουν με λόγο και με το σωστό τρόπο, ανακάλυψε πρόσφατα πόσο ταιριάζουν τα τοπικά τυριά με τα κρασιά της περιοχής. «Έχουν δίκιο οι Άγγλοι που λένε πως ό,τι φυτρώνει μαζί ταιριάζει μαζί. Ειδικά το τσαλαφούτι, άγνωστο σε πολλούς, είναι ένα τυρί με μεγάλη ιστορία, πλούσιο και κομψό ταυτόχρονα, που δένει υπέροχα με τα κρασιά μας». Μέσα της έχει πολλά σχέδια ακόμα. Θέλει με κάθε τρόπο να αναδείξει την πόλη της και να μυήσει τον κόσμο στα μυστικά της. Μας μίλησε για τη γαστρονομία, μας είπε πόσο όμορφες εκδηλώσεις οργανώνονται τα τελευταία χρόνια –όπως το Plastiras Lake Festival– που κερδίζουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των νέων. «Η πόλη έχει ξυπνήσει και είμαι ευγνώμων για όλα αυτά που ζω εδώ», μας είπε λίγο πριν από την αναχώρησή μας και μας έδωσε μεγάλη χαρά.
