Οι συνωμοσιολόγοι συνηθίζουν να ανακαλύπτουν εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν.
Το «διπλό μέτωπο» που άνοιξε ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη με την ομιλία του στο προσυνέδριο της ΝΔ δεν εμπίπτει σ’ αυτήν την κατηγορία.
Ο κίνδυνος της χαλαρής ψήφου αλλά και εκείνος των διαρροών προς τα δεξιά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου είναι υπαρκτοί για το κυβερνών κόμμα.
Η ύπαρξή τους εξηγεί γιατί το αφήγημα του «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» στην πρωθυπουργική ομιλία υποχώρησε υπέρ της μιας επιχείρησης επανασυσπείρωσης της κομματικής βάσης και του παραδοσιακού ακροατηρίου της ΝΔ.
Η οποία εκδηλώθηκε τόσο με την προσωπική επίθεση στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ περί «ηθικού πλεονεκτήματος». Οσο με την παράφραση της ρήσης του Τόμας Τζέφερσον ότι «ο υπερπατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». Αλλά και με την επαναφορά του πυρσού στο έμβλημα της ΝΔ, ο οποίος άναψε για πρώτη φορά το μακρινό 1985 για να σβήσει το δύσκολο 2011.
Στο πνεύμα αλλά και τα σύμβολα της ομιλίας διακρίνεται συνεπώς η άτυπη κήρυξη της προεκλογικής περιόδου ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Ή το προσάναμμα μιας «στρατηγικής εθνικών εκλογών», στόχος της οποίας είναι να περάσει χωρίς απώλειες το κυβερνών κόμμα τη δοκιμασία της κάλπης.
Μένει να φανεί εάν το «μέτωπο του πυρσού» θα προκαλέσει ρηγματώσεις στο Κέντρο, έναν προνομιακό χώρο για την κυβέρνηση, ο οποίος από τη μία πλευρά δεν διατηρεί και τις καλύτερες αναμνήσεις από τη ΝΔ των παλαιότερων ετών.
Και από την άλλη, έχει αρχίσει να εκδηλώνει δημοσκοπικά τη δυσαρέσκειά του για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στο μέτωπο της πραγματικής πολιτικής.
